خبرگزاری تسنیم: تیم ملیکاراته کشورمان در رقابتهای جهانی اتریش توانست تاریخسازترین تیم کاراته اعزامی به مسابقات جهانی شود و در این میان هیچکس نمیتواند نقش مربیان و کادر فنی را نادیده بگیرد. شهرام هروی و حسین روحانی به همراه حسینی ماهها برای تیم اعزامی زحمت کشیدند و خوشبختانه حاصل زحمات آنها موفقیت فرا انتظاری برای ورزش کشور بود. بدون اغراق حتی خوشبینترین اعضای خانواده کاراته کشور هم فکر نمیکرد که چنین نتایجی در اتریش به دست یاید. تیم کشورمان نه تنها توانست قهرمانی دوره قبل را در کومیته تیمی مردان تکرار کند، بلکه در بخش انفرادی هم رکورد مدالآوری در رقابتهای جهانی را زد. حسین روحانی که به دلیل برخی مشکلات نتوانست شاگردانش را در این دوره از مسابقات همراهی کند با حضور در خبرگزاری تسنیم در مورد نتایج به دست آمده و وضعیت تیم و ملیپوشان به گفت وگو پرداخت. با ما همراه باشید: شما هم به عنوان بازیکن و هم در کسوت مربی موفق به کسب عنوان قهرمانی جهان شدید. از این بابت چه حسی دارید؟ به هر صورت برای من افتخار است. کمتر مربیای میشناسم که این اتفاق برایش رخ داده باشد ولی خدا را شاکر هستم که توفیق این را داشتم
که در هر دو جایگاه به این مهم دست پیدا کنم. توفیقی بود برای من که در خدمت برادر عزیزم هروی باشم. چندین سال است که در کنار هم هستیم و خوشحالم که او به من اعتماد کرد و من هم تمام تلاشم را کردم تا تجربیاتی که در طول این سالها کسب کردم را در اختیار تیم قرار دهم. شرایط به گونهای پیش رفت که بتوانیم تیم را طوری هدایت کنیم که ضمن تکرار افتخاراتی که در دوره گذشته در آلمان کسب شد، این افتخارات را به نوعی بهتر کنیم و تیمی را بسازیم که تاریخیترین نتیجه کاراته ایران در رقابتهای جهانی رقم بزنیم. فکر نمیکنید تیم در آلمان هم می توانست این نتایج را بگیرد؟ فکر میکنم هروی هم با من هم عقیده است که اگر در سال 2014 سالی که هم در بازیهای آسیایی و هم در رقابتهای جهانی به میدان رفتیم، حواشی و مشکلات از تیم دور میشد، مطمئنا میتوانستیم نتایج بهتری کسب کنیم ولی زیر فشار وحشتناک و حاشیهای که از بیرون کاراته بر روی تیم ملی وارد میشد، موفق به این کار نشدیم. قطعا اگر این مشکلات نبود نتایج بهتری رقم میخورد. این مرتبه با توجه به تجربیاتی که کسب کرده بودیم سعی کردیم اتفاقات گذشته پیش نیاید و هروی هم به عنوان لیدر این تیم تمام
تلاش خود را کرد و تمام همّ و غم خود را بر روی این مسئله متمرکز کرد که بازیکنان و حتی مربیان مشکلی نداشته باشند و من در اینجا از او تشکر میکنم، البته باید به این نکته اشاره کنم که بازیکنان هم به کادر فنی اعتماد کردند و تمام تلاش خود را در تمرینات آمادهسازی اعمال کردند. فکر میکردید که سه مدال طلا در این رقابتها کسب کنید؟ به شخصه همیشه وقتی با هروی صحبت میکردیم به او میگفتم نگران نباش این تیم نتیجه میگیرد چرا که اعتقاد داشتم راه را درست انتخاب کردهایم. در تیم امید زمانی که تیم به دست ما سپرده شد تیم آنچنانی نداشتیم و بازیکنان آن دوره تجربه کافی برای حضور در میدان جهانی را نداشتند و پیش از آن نیز نتایج خوبی را کسب نکرده بودند اما تلاشمان را کردیم. در اینجا میگویم تنها کسی که قبول میکردم با او کار کنم شهرام هروی بود، البته نه اینکه بگویم دیگر مربیان را قبول ندارم نه، ولی وقتی شما تفکر و راهتان با یک نفر همسو و هم جهت باشد صد درصد با آن فرد موفقتر خواهید بود. دوران قهرمانی سخت تر بود یا دوران مربیگری؟ بحث مربیگری به مراتب سختتر از قهرمانی است و واقعا این مسئله را لمس کردم. وقتی به عنوان بازیکن به
میدان میرویم تمام فکر و ذهن ما بر روی کسب نتیجه متمرکز میشد و حامیانی را کنار خود میدیدیم اما مربی چه تیم نتیجه بگیرد و چه نتیجه نگیرد تمام مسئولیتها را بر عهدهدار است، البته به شخصه معتقدم اگر نتیجهای به دست میآید این افتخار برای کل کاراته است و باید همه کمک کنیم که این نتیجه تقویت شود. شما پرافتخارترین کاراتهکای امید جهان هستید. با توجه به این موضوع و دیگر افتخارات فکر میکنید حسین روحانی در کاراته ایران به حق خود رسیده است؟ بله دو طلای انفرادی و یک طلا و یک نقره تیمی در امید دارم و خیلی زود ورزش قهرمانی را کنار گذاشتم. در 27 سالگی و در اوج با ورزش قهرمانی خداحافظی کردم و دلیل آن فشارهای زیادی بود که آن زمان در کاراته حاکم بود به همین دلیل است که الان میگویم کمک کنیم که قهرمانان بزرگتر شوند نه اینکه شرایطی برای قهرمانان پیش بیاوریم و بخواهیم به زور و با بهانهای چون بالا بودن سن آنها را تضعیف کنیم. وقتی یک نفر در هر شرایط سنی میتواند مدال بگیرد باید از او حمایت کرد نه اینکه شرایطی پیش بیاوریم که بازیکن و یا مربی به دلیل مسائل حاشیهای و روانی احساس کند که باید در چند جبهه بجنگد. یک بازیکن به
اندازه کافی فشار تمرین و مسابقه را تحمل میکند. شاید خیلیها در شرایط فعلی به من بگویند که 4 مدال جهانی دارم ولی خودم به عنوان یک مربی اگر به آن زمان برگردم دوست دارم مدالهای بیشتری را کسب کنم. حالا با تجربهای که از آن زمان به دست آوردم میگویم هر کدام از بازیکنان که توانایی کسب مدال داشته باشد باید مورد حمایت مسئولان و کادر فنی قرار گیردو تقاضایم از جامعه ورزشی کاراته این است که وقتی بازیکنی میتواند نتیجه بگیرد حمایتش کنند نه اینکه با مطرح کردن مسائلی باعث شوند کارایی بازیکن از لحاظ روانی پایین بیاید. خیلی سخت بود کنار تیمی که چندین ماه برای آن زحمت کشیدید، نباشد؟ خیلی سخت بود ولی بزرگترین مسئلهای که باعث آرامش من میشد این بود که شهرام هروی در کنار تیم هست. خیلی دوست داشتم باشم ولی خوب شرایط به گونهای پیش رفت که این اتفاق نیفتاد ولی با توجه به حضور هروی و سلطانی در کنار تیم و اینکه دائما با بازیکنان در ارتباط بودم کمی آرامش پیدا کردم. شاید حضور فیزیکی در اتریش نداشتم ولی روحم در کنار ملیپوشان بود و از خدا می خواستم این بچهها نتیجه بگیرد. در جریان هستیم که شما پیشنهاد خارجی داشتید و سفری هم در
همین زمینه چند ماه پیش به چین داشتید که به توافق نرسیدید، از این به بعد چه برنامهای دارید؟ در این مدت که در خدمت تیم ملی بودم و تمام هم و غم من تیم ملی بود و به جای دیگری فکر نمیکردم. در ادامه باید دید که چه پیش میآید. دغدغه امروزحسین روحانی چیست؟ در بخش ورزشی میتوانم بگویم تمام تلاش خود را کردم که این تیم نتیجه بگیرد. بزرگترین حسن این موفقیت این بود که دو بازیکن جوان به تیم ملی بزرگسالان اضافه کردیم که با 20 و 21 سال سن تاثیرگذار بودند و تجربه خوبی هم کسب کردند. نشان دادند که بها دادن به جوانان در کنار استفاده از تجربیات بازیکنان با تجربه نتیجه خوبی به بار مینشاند. نمیتوانم بگویم دغدغه ورزشی خاصی دارم اما در بحث شخصی با توجه به مشکلاتی که در این مدت برای من پیش آمد شرایطمام به نوعی است که از طریق کاراته به همه جا رسیدهام و کاراته خیلی به من کمک کرده است. امیدوارم شرایطی پیش بیاید که مشکل مالی پیش آماده را حل کنم و بتوانم با آرامش برای آینده برنامهریزی کنم. من با کاراته بدنیا آمدهام و با کاراته میمیرم و از کاراته جدا نشدنی هستیم. چه در تیم ملی باشیم و چه نباشیم.
قشنگترین روز ورزشی شما چه روزی بوده است؟
در زمانی که مسابقه میدادم شاید قشنگترین روز زمانی بود که مدال جهانی کسب کردم، هیچوقت فراموش نمیکنم وقتی مدال طلا جهانی را گرفتم خیلی عادی بودم. اطرافیان از من سوال میکردند چرا خوشحال نیستی اما من آن زمان فکر میکردم خیلی زودتر از این میبایست به این مدال میرسیدم. ولی در حال حاضر قشنگترین روز زندگیام روزی است که تیم ایران در اتریش تیم تاریخساز کاراته ایران شد. با اینکه در کنار تیم نبودم ولی خدا را شکر میکنم که با تیمی کار کردم که این تیم کاری کرد که کاراته دنیا هم باور نمیکرد.. در اتریش از 6 فرصت کسب مدال در بخش مردان سه طلا گرفتیم، از سال 2010 تا به حال هیچ تیمی در دنیا نتوانسته این تعداد مدال را در یک مسابقه کسب کند. البته تلخترین روز هم روزی بود که تصمیم گرفتم دیگر مسابقه ندهم و هنوز که هنوز است دوست دارم که مسابقه بدهم. فکر میکنید چند نفر از این بازیکنانی که در اتریش بودند به مسابقات المپیک برسند؟ با توجه به تجربهای که کسب کردم میگویم همه بازیکنان میتوانند یه این مسابقات برسند. در مسابقات جهانی اسپانیا 18 سال سن داشتم و در اولین حضورم در مسابقات جهانی نشان برنز کسب کردم. کسی که در همان
وزن طلا گرفت 36 ساله بود. به نظرم اگر بازیکنی با 32 سال سن میتواند نتیجه بگیرد چرا باید کنار گذاشته شود، برای اینکه این بازیکن به این جایگاه برسد میلیونها تومان پول هزینه شده، پس چرا باید کنار گذاشته شود؟! اگر نتیجه میگیرد باید از او استفاده کرد و اگر نتیجه نگرفت باید بازیکنی که در شرایطی مساعدتری قرار دارد جایگزین شود. تیم قهرمان جهان شده، به نظر شما چه پاداشی باید به ملی پوشان داده شود؟ به نظرم واقعا باید از تلاش بچهها قدردانی ویژهای شود. این بازیکنان بدون هیچ چشمداشتی تمام تلاش خود را کردند و فکر میکنم به جز مراسمی که وزارت ورزش برگزار میکند باید تقدیر ویژهای از آنها صورت گیرد تا انگیزه جامعه کاراته نیز بیشتر شود، البته ارزش کار بازیکنان با هیچ جایزهای قابل قیاس نیست ولی تیم تاریخساز باید در همان حد و اندازه مورد تجلیل قرار گیرد. تفاوتی بین این تیم و تی اعزامی به آلمان وجود داشت؟ قبل از این هم گفتم هر افتخاری که باشد برای جامعه کاراته است و من، هروی و دیگر همکاران در کادر فنی این تیم را در این مدت جمع کردیم. در مسابقات آلمان تیم نتیجه گرفت و برگشت و به لطف خدا دو سال بعد در اتریش این تیم
نتیجهای بهتر از دور قبل به دست آورد، پس این تیم شرایط بهتری نسبت به دوره گذشته داشت که نتیجه بهتری به دست آمد پس اگر شرایط خوب باشد و همه چیز سر جای خود قرار داشته باشد مطمئنا تیم ملی میتواند نتیجه بگیرد. ما هم سعی کردیم برنامه ریزی بهتری نسبت به دوره گذشته داشته باشیم و از تجربیات دوره گذشته استفاده کنیم. نظرتان در مورد انتخابات فدراسیون کاراته چیست؟ انتخابات کاراته یک پروسه زمانی طولانی داشته است. به نظرم ورزشی که وارد المپیک شده باید نگاه به آن نیز المپیکی باشد، با پایان مسابقات جهانی مطمئن باشید تمام کشورها در حال برنامهریزی برای المپیک هستند. برای مثال بازیکن برزیلی که در وزن 67- کیلوگرم در اتریش حذف شد یک هفته بعد در مسابقات اپن ایتالیا به میدان رفت. شرایطی باید به گونهای باشد که برنامهریزی از هم اکنون برای چهار سال آینده برنامه داشته باشیم. و صحبت پایانی. از مجموعه فدراسیون تشکر میکنم که شرایطی را مهیا کردند که تیم نتیجه بگیرد. از جامعه کاراته تشکر میکنم که در این مدت تیم ملی را همراهی کردند و به جرات میتوانم بگویم اولین سالی بود که تیم ملی به دور از حاشیه بود. تشکر ویژهای هم از مدیر عامل
شرکت گاز زنجان که در تمام سالهایی که در خدمت تیم ملی بودم نهایت همکاری را با من داشتند دارم و امیدوارم شرایط به گونهای پیش برود که بتوانم قدردان زحمات همه این عزیزان باشم.
دیدگاه تان را بنویسید