عالمی‎که در۷۰سالگی‎شروع به‎حفظ قرآن‎کرد

جام جم: حجت الاسلام حکمی، نوه دختری آیت الله سید ابوالقاسم خویی در برنامه ضیافت شبکه قرآن سیما به بررسی ابعاد مختلف زندگی و شخصیتی این عالم بزرگ پرداخت. متن زیر بخشی از سخنان وی است. پیش بینی آینده یک عالم در نوجوانی، توسط عالمی دیگر سه خصلت داشتن هوش زیاد، حفظ مطالب حتی با گذشت زمان و همچنین نوآوری، در شخصیت آیت الله خویی بسیار بارز بود. حاج سید عبدالعزیز طباطبایی از شاگردان و ملازمین آقا بودند. وی بیان می داشتند آیت الله خویی در زمانی که بیش از 16 سال نداشتند یک روز در حرم امیرالمؤمنین(ع) "صاحب عروه" ، آسید محمد کاظم یزدی را می بیننند و از ایشان راجع به مطلبی سؤال می کنند، آسید محمد کاظم یزدی پاسخ آیت الله خویی را می دهند اما آیت الله خویی به وی می گویند که پاسخ شما در کتاب چیز دیگری است. آسید کاظم یزدی تعجب می کنند و می گویند باید به کتاب خود مراجعه کنم، وی بعد از رجوع به کتاب، به پدر آیت الله خویی می گویند که حق با پسر شما بوده است و سپس اضافه می کنند که باید قدر ایشان را دانست زیرا آینده درخشانی دارد. آسید علی اکبر خویی پدر آیت الله سید ابوالقاسم خویی نیز عالمی بسیار بزرگ بودند. بنابراین ایشان نزد پدر بزرگوار خود دروسی مانند ادبیات را یاد می گیرند. محقق اصفهانی و میرزای نائینی از جمله استادان آیت الله سید ابوالقاسمی خویی بودند که در حقیقت تا پایان عمر این دو بزرگوار نیز در کنار و ملازم آنان بودند. در سن 70 سالگی حافظ کل قرآن شد یک خصلت بارز دیگر ایشان استفاده از وقت بود به طوری که مادر تعریف می کردند که آیت الله خویی اگر بر سر سفره می نشستند و غذا کمی دیرتر آماده می شد زمان را از دست نمی دادند و لقمه ای نان را در جیب خود می گذاشتند و برای درس بعدی آماده می شدند. پدربزرگ در فاصله نجف و کوفه که روزانه تردد داشتند به حفظ قرآن، آن هم در سن 70 سالگی پرداختند. در حقیقت این عالم بزرگوار در سن 70 سالگی شروع به حفظ قرآن کردند و در نهایت نیز حافظ کل قرآن شدند. موقع وضو گرفتن هم قرآن گوش می دادند آیت الله خویی موقع وضو گرفتن نیز قرآن گوش می دادند، در آن زمان یکی از قاریان خوب که پدربزرگ صوت وی را گوش می دادند، محمود خلیل الحصری بود. ایشان یک بار که ترتیل محمود خلیل را گوش می کنند متوجه سه خطای تجویدی وی شدند و به او نامه می نویسند، وی نیز پس از خواندن نامه جواب پدر بزرگ را داده و خطاهای خود را می پذیرند. در یکی از سفرهای مشهد که بنده هم در خدمتشان بودم، آیت الله خویی برای 15 دقیقه استراحت کردند، و سر 15 دقیقه از خواب برخاستند. خادم می گفتند که آقا هر روز سر 15 دقیقه از خواب بلند می شوند و پس از آن بسیار پرانرژی هستند و همین 15 دقیقه برای بانشاط بودن ایشان در ادامه دادن فعالیت ها کافی است. ایشان در بحث و درس بسیار پرتلاش بودند به طوری که حتی در گرمای تابستان نجف نیز حاضر به تعطیل کردن درس خود نبودند و در سرداب ها کلاس خود را تشکیل می دادند. آیت الله خویی مانند استخوانی در گلوی بعث بود از موارد دیگر در ابعاد شخصیتی ایشان، شهامت و استقامت ایشان است، وجود آیت الله خویی در فضای خفقان آن زمان عراق مانند استخوانی در گلوی بعث بود. بنابراین تا می توانستند به اذیت و آزار ایشان می پرداختند، ترور اطرافیان ایشان ترفند دیگری برای آزار دادن آیت الله خویی بود که در نهایت نیز در قضییه انتفاضه شعبانیه، یکی از فرزندان ایشان(آسید ابراهیم خویی) و همچنین 11 تن دیگر از اعضا خانواده شان به همراه داماد ایشان مفقود شدند و تا زمان صدام نیز امید به بازگشت این عزیزان داشتند که بعد از آن این عزیزان را در گورهای دسته جمعی پیدا کردند. دولت عراق فشارهای زیادی را بر آیت الله سید خویی وارد کردند تا امضایی از طرف ایشان بر ضد جمهوری اسلامی داشته باشند اما آقا در این فضا استقامت کردند و حاضر نشدند هیچ برگه ای را بر ضد انقلاب اسلامی امضا کنند. هر چه دارم از صله رحم است احترام ویژه به همسر از دیگر خصوصیات مهم ایشان بود، به طوری که بیان می داشتند که اگر می شد در کتابم می نوشتم که اگر خویی، خویی شد به خاطر زحمات همسرش بود اما حیف که از جهت عرف چندان مورد پسند نیست. پایبندی به صله رحم آن هم در ماه رمضان از دیگر مواردی بود که به شدت برایشان مهم بود و می گفتند من هر چه دارم از صله رحم است. تواضع، راستگویی و ابتدا سلام کردن حتی به کوچکترهای خود نیز از دیگر ویژگی هایشان بود. تواضع ایشان به حدی زیاد بود که دکتر تیجانی که اهل سنت بود نیز بعد از دیدار و مناظره با ایشان در نجف به این خصلت آیت الله سید خویی اشاره کرده بود و تعجب خود از این همه تواضع را در کتابش بازگو کرده بود. سری دوم برنامه ضیافت، ویژه برنامه افطار برای دومین سال متوالی هر روز با هدف بررسی شخصیت و زندگی یک عالم بزرگ از شبکه قرآن سیما پخش می شود.