ایسنا: علی مرادخانی در بخشی از مصاحبه خود میگوید: سعی میکنیم کاری کنیم که چیزی به اسم هنر زیرزمینی وجود نداشته باشد که تبدیل به موضوع مجرمانه شود؛ وقتی همه از زیر زمین به روی زمین آمدند، در چارچوب قانون کار میکنند. یک بخشی را هر کاری هم بکنید در جامعه امام زمانی هم باشد از منحنی نرمال خارج میشوند. در هر صورت 75درصد اصل منحنی مورد بررسی قرار میگیرد و از پنجدرصدی که در انتها میماند، باید عبور کنید. بالاخره در جامعهای که همه کار میکنند، ممکن است کسی دست به کارهایی بزند که خود هنرمندان راضی نباشند که نامش به عنوان هنرمند مطرح شود و ممکن است برخوردی هم با او بکنند. یادم است حسین علیزاده میگفت مدعی اول خیلی از این افرادی که زیرزمینی کار میکنند ما هستیم چون قبول نداریم که موسیقی به هر صورتی باشد. این هم نیست که چون یک نفر جوری عمل میکند، حذفش کرد. شاید اگر بستر مناسبی برای ارایه خوب آثارش داشته باشند ما نباید مانعی برایش باشیم. شرط و شروط سادهای هم هست که به یکسری اصول کلی پایبند باشند. مثلا در موسیقی شوون اجتماعی را باید رعایت کنید. در این زمینه باز برمیگردم به این نکته که اساسا موضوع نظارت
چالشبرانگیز است و درمورد چگونگی آن باید صحبت شود. در یک دولتی موضوع نبودن آدمها را نداریم. از اینجا به بعد در چگونهبودنش باید صحبت کنیم و بعد به قول شما اگر استاندارد شود وارد بحث قانونیبودنش شویم. به زودی گروههایی که در حوزه برنامهریزی هستند مستقر میشوند تا ذهن ما روشن شود که در کجا قرار داریم. مرادخانی ضمن دادن وعده حل کردن موضوع ممنوعالکارها در ادامه میگوید: طبیعی است که وقتی یک قراری گذاشته میشود و در این حوزه موارد رعایت نشود باید با آن فرد برخورد شود. من از این به بعد میخواهم کار دیگری بکنم. مثل فوتبال، جلسه شورای انضباطی بگذاریم و به جای حذف هنرمندان و پیچیده کردن موضوع و محرمانه کردن، همه چیز را شفاف روی میز بگذاریم و بگوییم طبق این اصول باید این کارها را انجام میدادی و انجام ندادی.
دیدگاه تان را بنویسید