ماجرای ناپدید شدن امام (ره) بعد از سخنرانی در بهشت زهرا
پس از سخنرانی امام(ره) در جمع حاضران در بهشت زهرا، بالگرد حامل ایشان به مقصد نامعلومی پرواز کرد که اخباری از ناپدید شدن امام خمینی(ره) در برخی محافل گفته میشد.
دوازدهم بهمن سال ۱۳۵۷ ساعت ۹:۲۷ دقیقه و ۳۰ ثانیه صبح، هواپیمای ایرفرانس در فرودگاه مهرآباد به زمین نشست.
پروازی که خیلیها به نشستن آن چشم داشتند و خیلی ها منتظر این صحنه پرشکوه بودند.
امام خمینی(ره) پس از غریب به ۱۵ سال دوری و تبعید از وطن با این پرواز به تهران آمدند و در میان استقبال پرشور مردم قدم به خاک کشور گذاشتند؛ ایشان در ابتدا در جمع حاضرین در فرودگاه، و سپس در جمع حاضرین در بهشت زهرا به سخنرانی پرداختند.
پس از سخنرانی امام(ره) در جمع حاضران در بهشت زهرا، بالگرد حامل ایشان به مقصد نامعلومی پرواز کرد که اخباری از ناپدید شدن امام خمینی(ره) در برخی محافل گفته میشد.
در ادامه روایت حضرت آیت الله خامنهای از ماجرای ناپدید شدن امام (ره) بعد از سخنرانی در بهشت زهرا آمده است.
«[شاید اطّلاع داشته باشید و لابد شنیدهاید که امام، وقتى آمدند، به بهشت زهرا رفتند و سخنرانى کردند، بعد با هلىکوپتر بلند شدند و رفتند.
تا چند ساعت کسى خبر نداشت که امام کجا هستند! علّت هم این بود که هلىکوپتر، امام را در جایى که خلوت باشد برده بود؛ چون اگر مىخواست جایى بنشیند که جمعیت باشد، مردم مىریختند و اصلاً اجازه نمىدادند که امام، یک جا بروند و استراحت کنند. مىخواستند دور امام را بگیرند.
هلىکوپتر در نقطهاى در غرب تهران رفت و نشست، بعد اتومبیلى امام را سوار کرد. همین آقاى «ناطق نورى» اتومبیلى داشتند، امام را سوار مىکنند - مرحوم حاج احمد آقا هم بود - امام مىگویند: مرا به خیابان ولىعصر ببرید؛ آنجا منزل یکى از خویشاوندان است. درست هم بلد نبودند؛ مىروند و سراغ به سراغ، آدرس مىگیرند، بالاخره پیدا مىکنند - منزل یکى از خویشاوندان امام - بىخبر، امام وارد منزل آنها مىشوند!
امام هنوز نماز هم نخوانده بودند - عصر بود - از صبح که ایشان آمدند - ساعت حدود نه و خردهاى - و به بهشت زهرا رفتند تا عصر، نه ناهار خورده بودند، نه نماز خوانده بودند، نه اندکى استراحت کرده بودند! آنجا مىروند که نمازى بخوانند و استراحتى بکنند. دیگر تماس با کسى نمىگیرند؛ یعنى آنجا که مىروند، با کسى تماس نمىگیرند.
حالا کسانى که در این ستادهاى عملیاتى نشسته بودند - ماها بودیم که نشسته بودیم - چقدر نگران مىشوند! این دیگر بماند. چند ساعت، هیچ کس از امام خبر نداشت؛ تا بعد بالاخره خبر دادند که بله، امام در منزل فلانى هستند و خودشان مىآیند، کسى دنبالشان نرود!» ۱۳۷۶/۱۱/۱۴ گفت و شنود صمیمانه رهبر انقلاب با جمعی از جوانان و نوجوانان.
فارس
دیدگاه تان را بنویسید