"ونتیلاتور" فیلمنامه ای از پزشک و فیلمساز ایرانی منتشر شد

ونتیلاتور داستان درامِ یک خانواده هست که یکی از اعضایشان به کما رفته و پزشک معالج برای تصمیم گیری به خانواده یک و نیم روز زمان می دهد ، تصمیم گیری برای خاموش کردن دستگاه ونتیلاتور و پذیرفتنِ مرگ و دفن وی یا نگهداری او با همین شکلِ زندگی نباتی در خانه .

فیلمنامه با نگاهی به موضوع اخلاق پزشکی و اخلاق زیستی ، در واقع انتخاب برسر دوراهی زیستن و مرگ را به چالش می کشد . انتخابی در مورد زندگی یا مرگ دیگری .

فیلمنامه حاوی یادداشتی از « ایلکر مؤتلو » نویسنده و فیلمساز ترک می باشد .

در قسمتی از این یادداشت میخوانیم :

زبان سینما زبان تصویر است و در این میان چاپ و خواندن فیلمنامه غیراز بلاغتی ( Rhetoric ) که در متن آن برای خواننده عام می‌تواند مفیدِفایده باشد تلاشی‌ست برای پرورش ادراکات فرازبانی در مخاطب.

چنانچه درک و رابطۀ افراد جامعه با دیگران و محیط اطراف خود در حدود ارتباطات عادی و روزمرّه و با دم دستی‌ترین ابزارهای ارتباطی محدود شود‌ چگونه می‌توان انتظار داشت چنین جامعه‌ای قدم از قدم بردارد؟

 دیدن فیلم قرارگرفتن در معرض و متن یک اثرهنری‌ست که به هزار زبان تاثیرات و القائات خود را برما می‌بارد و نقش و اثر خود را در وجود ما می‌انبارد اما خواندن فیلمنامه تلاشی‌ست برای درک تصویری از متنی صامت. و این تلاش، قدمی فراتر از : خود را در معرضِ مستقیم و بی‌واسطۀ متن هنری قرار دادن بنظر می‌رسد.

فرید میرخانی ( پزشک ، سینماگر )

که متولد هشترود آذربایجان شرقی است

پس از اتمام تحصیلات مقدماتی در زادگاهش‌، به دانشکدۀ پزشکی دانشگاه تبریز راه یافت و ازاوایل دوران دانشجویی مسیر دنبال کردن عشق و علاقۀ دیرینش ( سینما ) را پیش گرفت.

 ساخت فیلم کوتاه را از سال ۱۳۸۱ آغاز کرد .

اولین فیلم او یک مستند کوتاه به نام « روز دویست و پنجاه و چهارم » بود که به موضوع حاشیه نشینی در شهر تبریز می پرداخت .

کارنامه سینمایی این فیلمساز تاکنون ۴۷ مستند علمی ، ۴ فیلم کوتاه ، یک فیلم بلند و ۹ جایزه بین المللی و ۲۲ حضور جهانی و هیات داوری  دو فستیوال ( ایتالیا و ترکیه )  می باشد .

ونتیلاتور نخستین فیلمنامۀ بلند اوست .