فجري كه آفريديم
وقتي كه از زاويه بسته پنجره اتاق بيمارستاني كه در آن بستري بودم به بيرون نگاه مي‌كردم و درد جراحي تركش‌هايي را كه يادگار سال‌هاي دفاع‌مقدس بود را زير زبان تنم مزه مزه مي‌كردم، به فجري فكر مي‌كردم كه سال‌ها پيش در كوچه پس كوچه‌هاي اين شهر شلوغ پير و جوان، مرد و زن زير تازيانه‌هاي ديكتاتور زمانه به‌دنبال تحقق آن بودند. فجري كه شايد براي برخي از ما تنها سايه‌اي از آن در خاطراتمان باقي مانده باشد. براي مايي كه شايد بپنداريم كه جوانه‌هاي آن پيش از آنكه درخت تناوري شوند در سرماي خزان زمستان سرد روزگار به خاطره‌ها پيوسته است. بي‌شك اين چنين نيست امروز مي‌خواهم با زبان درد با زبان تركش‌هايي صحبت كنم كه امانم را بريده‌اند. مي‌خواهم از انقلابي بنويسم كه فارغ از جنجال‌هاي حزبي و داعيه‌داري و ميراث‌خواهي با گوشت و خون مردمي رقم خورد كه زندان رفتند، اعدام شدند، شهيد دادند و مجروح گشتند، مردمي كه در بستر همين اجتماع زندگي مي‌كنند و هرروز با رنج‌هايي دست و پنجه نرم مي‌كنند كه شايد از آن غافل باشيم و شايد نتوانيم براي آن كار كنيم؛ مردم صبوري كه صبر مي‌كنند و با صبرشان سعي مي‌كنند تا بستر رشد و پيشرفت انقلاب را فراهم آورند.مردمي كه همه چيزشان را به انقلاب و ارزش‌هاي آن واگذار كرده‌اند با ايمان به باورهايي كه دارند. باورهايي كه امام بزرگوارمان آن را جهت‌دهي مي‌كردند و در قلب و جان مان استوار كردند و امروز رهبر عزيزمان آن را تشريح و جهت‌دهي مي‌كنند. امروز اين باورها به قدري تنومند گشته‌اند كه مي‌توان به جرأت ادعا نمود كه ديگر اين مردم سر تعظيم پيش هيچ ديكتاتوري فرو نخواهند آورد. ديگر هيچ قدرت زورگو و سلطه‌گري نخواهد توانست عنان جامعه را در دست گرفته و فرسنگ‌ها آن طرف‌تر برايش تعيين تكليف كند و منابع و سرمايه‌هايش را به تاراج برد اين پاسخ كساني است كه ناسنجيده و غرض ورزانه سعي در القاي تفكري دارند كه به آساني به آن اشاره شد. فجري كه سال‌ها پيش آفريديم ارزان به دست نيامد و آسان نيز از بين نخواهد رفت زيرا بهاي آن تن‌هايي بودند كه در هشت سال جنگ نابرابر تكه تكه شدند و در آتش نفرت دشمن سوختند ولي جاويدان شدند تا به ما بگويند: شماهايي كه مانده‌ايد پيش خدا رو سفيدمان كنيد نگذاريد كه با ندانم كاري هايتان نزد حضرت سيدالشهدا(ع) شرم زده باشيم. نگذاريد كه هواي دنيا بر نفستان غلبه كند و بيت‌المال را نابود كنيد. نگذاريد كه نسل آينده به تبع ندانم كاري‌هاي امروزتان، ما را محكوم كنند كه بي‌شك حق خواهند داشت اگر امروز به اشتباهاتمان فكر نكنيم. اگر امروز تنها به فكر اين باشيم كه فلان پست، فلان جايگاه مديريتي، فلان ميز و صندلي ارث و ميراث من است و همواره سعي كنيم كه خود را معيار و ميزان انقلاب قرار دهيم و در هياهوي سياسي و ژست‌هاي دشمن ستيزي دست تاراج بر سرمايه‌هايي دراز كنيم كه متعلق به آينده است. آيندگان حق خواهند داشت كه از همه سوال كنند چه آنان كه زيرشكنجه‌هاي ساواك به شهادت رسيدند و چه آنان كه شربت شهادت را در جبهه‌ها سركشيدند و چه آنان كه امروز سعي مي‌كنند بار سنگين پيشرفت كشور را بردوش گيرند كه عمودهاي خيمه انقلاب پابرجا بماند. سي وپنج سال از انقلاب مقدس‌مان مي‌گذرد. انقلابي كه تازه جوانه زده است، تازه ريشه در بستر خاكي زده است كه تبر به دستاني فرصت‌طلب چشم انتظارند كه تيشه به ريشه‌هايش زنند اگر برگ خزانش را ديدند كه بس خيالي خام است. اين انقلاب مقدس، اين نظام اسلامي، تا زماني كه شهدا را دارد، تازماني كه روحانيت مسلمان و دلسوز را دارد تا زماني كه مردم آگاه و هميشه در صحنه را دارد، تا زماني كه رهبر مدبر و شجاع را دارد؛ مي‌داند كه چگونه در گذرگاه‌هاي سخت روزگار بسان كشتي عظيم از تلاطم‌هاي اقيانوس متحول جهاني رد شود و در افق ترسيم شده در سند چشم‌انداز، برنامه‌هاي مدون رشد و پيشرفتش را تحقق بخشد. اين انقلاب با افتخار به فجري مي‌بالد كه آن را آفريد و با افتخار به جوانان تحصيلكرده و كارآمدي ايمان دارد كه قلب و جانشان براي عزت و سربلندي آب و خاكشان مي‌تپد. بيايم به اين جوانان، به اين نور چشمان حضرت امام(ره) و مقام معظم رهبري فرصت دهيم و باور داشته باشيم كه آنها مي‌توانند. باور داشته باشم كه اگر انرژي و سرمايه جواني و فكري‌شان درست مديريت شود خواهند توانست فجرها رقم زنند و خواهند توانست بيست و دوي بهمن‌هايي خلق كنند كه زبان از بيانش قاصر خواهد بود. امروز جوانان ما، پنجره‌هاي فرصتي هستند كه در دنيا و در توسعه يافته‌ترين كشور‌ها نظير آن را نداريم. امروز استكبار چشم طمع به اين سرمايه‌ها را دارد. به آنها فرصت دهيم تا بيايند و در انقلاب شريك شوند، مسئوليت بگيرند و كارها را پيش ببرند و فرصت‌هاي بيشتر و بيشتر ايجاد كنند. به اميد روزي كه قلم اين جوانان، فكر‌هاي شكوفايشان، تبر دشمنان اين مرز و بوم را در هم شكند و به همه معيار خواهان و معيار سنجان نشان دهند كه اگر ديروز پدرانشان در جبهه‌هاي حق عليه باطل جنگيدند و شهيد شدند، امروز آنها در جبهه پيشرفت و توسعه كمر جهل و ناداني را خواهند شكست. منبع: تهران امروز
دیدگاه تان را بنویسید