چرا آمریکا هیچ گاه به ایران حمله نکرده است؟

خبرگزاری تسنیم: فواد ایزدی استاد دانشگاه و کارشناس مسائل آمریکا ، با اشاره به طرح راهبری مجلس برای رفع تحریم ها که با تایید شورای نگهبان تبدیل به قانون شده، گفت: طرح اخیر مجلس نه تنها منجر به افزایش تنش نمی شود بلکه می تواند عاملی مهم در راستای کاهش تنش ها باشد. دلیلش هم این است که اگر طرف مقابل بیاید و فعالیت های ضدایرانی مثل ترور دانشمندان ایرانی یا فلان تحریم یا فلان تهدید را انجام دهد و این اقدامات هیچ هزینه ای برای او در بر نداشته باشد، بدون شک نه تنها فعالیت های ضدایرانی دشمن کمتر نمی شود بلکه این اقدامات رنگ و روی خشن تری نیز به خود خواهد گرفت.

وی با بیان اینکه این مسئله امری تجربه شده و اثبات شده است و ما در قضیه حمله آمریکا به افغانستان یا عراق شاهد آن بودیم، خاطرنشان کرد: در حالی که ادبیات ضد ایرانی مقامات آمریکا همواره از شدت و حدت بیشتری نسبت به عراق و افغانستان همراه بوده و همواره شاهد هستیم که ایران در لیست دشمنان آمریکا در رتبه اول یا دوم قرار داشت اما چرا آمریکا هیچ گاه به ایران حمله نکرده است؟ علت این است که برآورد آنها این است که هزینه های حمله به ایران بسیار بالا است.

ایزدی گفت: یک هفته پس از انتخابات آمریکا نیویورک تایمز گزارشی را منتشر کرد که گویا یکی از مشاوران ترامپ در حوزه امنیت ملی بحث بررسی حمله نظامی علیه ایران را مطرح کرده بود ولی تمامی مقامات دولتی این کشور با این پیشنهاد به دلیل هزینه های بالایی که برای آمریکا دارد، مخالفت کردند. بنابراین ما یک اصل انکارناپذیر در سیاست خارجی داریم مبنی بر اینکه اگر طرف مقابل هزینه ای برای فعالیت های ضدایرانی خود ندهد این فعالیت ها افزایش پیدا کرده و متعاقب آن تنش ها نیز بیشتر خواهد شد.

این کارشناس مسائل آمریکا معتقد است یکی از دلایلی که طرف های مقابل در سالهای اخیر سیاست ترور علیه ایران را دنبال می کنند این است که به این نتیجه رسیده اند که این راهبرد برای آنها هزینه بالایی دربرنداشته است.

**ذوق زدگی مقامات دولت برای مذاکره با آمریکا عامل اصلی تداوم سیاست فشار حداکثری علیه ایران است

ایزدی با انتقاد از راهبرد سیاست خارجی کشور در 7 سال گذشته گفت: علی رغم اینکه یکی از سیاست های اصلی دولت در این سالها تنش زدایی با غرب بوده ولی شاهد هستیم که راهبرد دولت برای تحقق این سیاست که همان تلاش برای جلب نظر آمریکا و کشورهای اروپایی و ذوق زدگی برای مذاکره با غرب بوده در عمل نتایج معکوسی برای کشور داشته است و این مسئله در سخنان روز گذشته وزیر امور خارجه آمریکا، آنجا که پمپئو برای اثبات موفقیت سیاست فشار حداکثری علیه ایران، به موضع گیری های اخیری مقامات دولتی کشورمان مبنی بر اشتیاق برای مذاکره با آمریکا استناد کرده، کاملا محسوس است.

وی ادامه داد: زمانی که دولت ما مدام پیام مذاکره با آمریکا را به شکل پیدا و پنهان بیان می کند، طرف مقابل نیز اینگونه برداشت می کند که سیاست فشار حداکثری علیه ایران جواب داده و به این ترتیب حتی تصور اینکه دولت بایدن حاضر به کنار گذاشتن این سیاست در قبال ایران شود، خیلی دور از انتظار است. بنابراین دستگاه دیپلماسی ما در این 7 سال بسیار ضعیف عمل کرده ولی در عین حال این فرصت را دارد که در زمان باقی مانده تا پایان دولت با بازنگری جدی در رویکرد خود، اشتباهات گذشته را جبران کند.

این کارشناس مسائل بین الملل در واکنش به اظهارنظر روزهای اخیر مقامات دولتی به ویژه رئیس جمهور درباره طرح مجلس برای کاهش تعهدات برجامی و بیان این مسئله که مجلس به دنبال این است که موفقیت های دولت را به نام خود ثبت کند، گفت: اگر ملاک ما برای موفقیت سیاست خارجی دولت در این 7 سال کاهش تحریم ها باشد، که در این حوزه آنچه که واضح است تحریم های فعلی بسیار بیشتر از تحریم های پیش از برجام است. اگر ملاک فروش نفت باشد که فروش نفت ایران در شرایط فعلی بسیار کمتر از زمان روی کارآمدن دولت فعلی است.همچنین اگر ملاک موفقیت را توانمندی هسته ای قرار دهیم که این توانمندی به نسبت پیش از برجام به شکل محسوسی کاهش پیدا کرده است. بنابراین اینکه مقامات دولتی مدعی موفقیت سیاست های اتخاذی در این 7 سال بوده اند، باید بررسی کرد که ملاک از موفقیت سیاست ها چیست؟

**اینکه ترامپ آبروی آمریکا را برده آیا ملاک موفقیت سیاست خارجی دولت است؟

ایزدی ادامه داد: آیا اینکه مثلا آقای ترامپ آبروی آمریکا را برده است، واقعا می تواند ملاک موفقیت سیاست خارجی ایران باشد؟ آقای ترامپ که روزی 5، 6 بار آبروی آمریکا را در سطح جهان می برد حالا یکی از این موارد نیز در حوزه مسائل مرتبط با ایران بوده است. این که نمی شود ملاک موفقیت دستگاه دیپلماسی! از این جهت اگر به سراغ ملاک هایی که در صحنه میدانی مشکلی از مشکلات مردم ایران را حل کرده برویم، می توان ارزیابی مشخصی از درصد موفقیت سیاست خارجی دولت در این سالها بدست آورد.

وی خاطرنشان کرد: البته نباید از این مسئله غافل شد که یکی از مشکلات ما در کشور این است که رابطه با آمریکا در بسیاری از موارد دستمایه دعواهای جناحی می شود و هر دو جناح در کشور چه در گذشته و چه در شرایط فعلی از داستان آمریکا برای پیشبرد اهداف سیاسی خود در داخل استفاده کرده و می کنند. در حالی که موضوع سیاست خارجی اساساً جنبه منافع ملی دارد و خیلی وقت ها منافع جناحی لزوما همراستا با منافع ملی نیست.

**وقاحت امروز اروپایی ها نتیجه انفعال دولت پس از خروج آمریکا از برجام است

این کارشناس مسائل بین الملل در پاسخ به این که آیا در رابطه با طرح اخیر مجلس چنین شائبه ای می تواند قابل طرح باشد؟ گفت: من نماینده مجلس نیستم و نمی دانم که آیا هیچ یک از نمایندگانی که به این طرح رای دادند دعواهای جناحی را مدنظر قرار داده اند یا خیر. ولی ممکن است برخی از آنها نیز با اولویت دعواهای سیاسی به این طرح رای مثبت داده باشند. منتهی شکی در این نیست که مدت ها پیش باید اقدامی علیه بدعهدی طرف مقابل از سوی مجلس و دولت صورت می گرفت و چه بهتر بود که دولت و مجلس همان زمان که آمریکا از برجام خارج شد، اقدامی متقابل انجام می دادند تا امروز مقامات غربی با وقاحت برای انجام تعهدات برجامی خود، شروط مضاعفی از جمله موشکی و یا منطقه ای را برای ایران مطرح نکنند.