اصلاح‌طلبان با کوک کردن ساز «رئیس جمهور تکنوکرات» دنبال چه هستند؟

گروه سیاست سایت فردا: داغ‌ترین خبر روز سیاست انتخابات آمریکا است، اما برخی روزنامه‌های اصلاح‌طلب امروز هم از ۱۴۰۰ غافل نشده و به گمانه‌زنی‌های خود درباره انتخابات پیش‌رو ادامه داده‌اند. مثلا روزنامه «آفتاب یزد» در گزارشی این کارزار را مجالی برای تکنوکرات‌ها دانسته است. «آفتاب یزد» می‌نویسد: «برخی می‌گویند می‌شود و راهکاری که ارائه می‌دهند به میدان آمدن فرمانده هان نظامی است که به عنوان چهره‌هایی که به طور سنتی اصلاح‌طلب و اصولگرا نیستند وارد انتخابات شوند. اما گروهی دیگر می‌گویند حرکت از احزاب سیاسی به سمت گزینه نظامی نه راهگشا است و نه پیشرفت! در این میان برخی دیگر معتقدند رئیس جمهور بعدی باید تکنوکرات باشد.» گفتنی‌است که پیش از این نیز حسین مرعشی، سخنگوی حزب کارگزاران گفته بود که دنبال گزینه‌ای برای پیشبرد برنامه اقتصادی جسورانه خود و ایجاد یک دولت فن‌سالار هستند! با پذیرش این گزاره یعنی روی کار آمدن یک رئیس جمهور تکنوکرات در انتخابات سال بعد، باید به این پرسش پاسخ داد که کدام یک از گزینه‌های تا کنون مطرح شده مختصات یک تکنوکرات را دارند؟ از آنجایی که اصلاح طلبان بر این موضوع تاکید دارند، باید اول به گزینه‌های احتمالی اصلاح‌طلب نگریست. نگاهی گذرا، اما ما را به عباس آخوندی می‌رساند. او علی‌رغم کارنامه غیرقابل دفاعش به خصوص در دولت روحانی، به در فهرست نامزد‌های احتمالی جای گرفته و مصداق تکنوکراتی است. روزنامه «جهان صنعت» چندی قبل در گزارشی از عباس آخوندی نام برد و نوشت: «اگر بنا به تشکیل یک دولت تکنوکرات و بااولویت اقتصادی باشد و محسن هاشمی هم قصد نامزدی نداشته باشد، اولین نامی که به ذهن می‌رسد عباس آخوندی است به خصوص اینکه وی در هفته‌های اخیر مکررا به عنوان یکی از گزینه‌های اصلاح‌طلبان در انتخابات آتی مطرح شده و مورد توجه رسانه‌ها قرار گرفته است. رسانه‌های اصلاح‌طلب از توانایی‌ها و کارنامه قابل توجه او می‌گویند و اصولگرایان نیز از همین حالا تخریب را آغاز کرده‌اند.» «اعتماد»، اما معتقد بود که «احتمال حمایت آن‌ها از چهره‌هایی، چون آخوندی اندک است، چراکه احتمال ردصلاحیت شدن آخوندی کم نیست و کارگزارانی‌ها نیز تمایل دارند با گزینه‌ای وارد میدان شوند که حتما از سد شورای نگهبان عبور کند. با این حال آخوندی احتمالا به لحاظ نگاه و رویکرد اقتصادی به بال راست اصلاح‌طلبان نزدیک خواهد بود.» به هر حال به نظر نمی‌رسد که اصلاح‌طلبان گزینه تکنوکرات دیگری داشته باشند. حال باید دید که اصولگرایان یک گزینه تکنوکرات دارند یا خیر؟ محمدباقرقالیباف رئیس مجلس شورای اسلامی تنها فردی در میان این جریان است که می‌تواند ایجاد یک دولت فن‌سالار را نوید دهد. او، اما تا کنون نه به صراحت و نه حتی در لفافه چیزی درباره انتخابات ۱۴۰۰ نگفته‌است. با این وجود اصلاح‌طلبان فکر می‌کنند که بهتر است برای تخریب وی منتظر نمانند و از همین حالا کارشان را شروع کنند. برای همین هم شاهدیم که «آفتاب یزد» در ادامه گزارش خود درباره ۱۴۰۰ و تکنوکرات‌ها می‌نویسد: «در ایران برخی همچون محمدباقر قالیباف تلاش می‌کنند خود را به عنوان یک مدیرتکنوکرات معرفی کنند، اما با هیچ معیاری چنین امری را نمی‌توان پذیرفت! البته قالیباف خودش هم وقتی از این مسیر نتوانست نظر مردم را جلب کند در یادداشتی در بهمن ۹۸ در نزدیکی انتخابات مجلس یازدهم نوشت: «وقتی به من می‌گویند تکنوکرات یعنی تو فقط اتوبان می‌کشی و مترو و بوستان و موزه و پارک و سینما می‌سازی و اصلا نگاه انقلابی نداری. این یک طرف درست دارد و یک طرف غلط. طرف درست آن این است که در طول دوره مدیریت من در سال‌های مختلف، عمران و آبادانی گسترده و غیرقابل انکاری پدید آمده است و چهره شهر از اساس دگرگون شده است و به عبارتی اصلا انتظارات از شهرداری تغییر کرده است. حالا که نمی‌شود این حجم وسیع از تغییرات و کار و ساخت‌وساز را کتمان کرد چه کار کنیم که قالیباف را تخریب کنیم؟ یا باید بگوییم ساخته، ولی به عدالت بی‌توجه است یا باید بگوییم ساخته، ولی نگاه انقلابی ندارد.» و او با این یادداشت تکنوکرات خواندن خودش را رد کرد و حتی آن را نوعی تخریب خواند!» ابراهیم فیاض، فعال سیاسی اصلاح طلب نیز در ادامه همین گزارش می‌گوید: «افرادی اکنون به دنبال‌گذار از جریان‌های سنتی سیاسی ایران هستند و در واقع نوعی تکنوکراسی بومی در حال ظهور است. مجلس آینده را می‌توان دنباله‌روی تکنوکراسی بومی دانست و رئیس‌جمهور آتی نیز ممکن است یک تکنوکرات بومی باشد. روش این افراد و این طیف را می‌توان ذیل جریان فردگرایی وابسته به شرایط ژئوپلتیک کشور تعریف کرد. برای نمونه افرادی نظیر سورنا ستاری، مهرداد بذرپاش و محمدجواد آذری جهرمی نمونه‌های عینی ظهور چنین جریانی در کشور هستند.»