چه طور با بچه ها زائر اربعینی بشویم؟

خبرگزاری فارس: برای اینکه بدانیم چه طور سختی سفر با بچه‌ها در پیاده روی اربعین را مدیریت کنیم تجربه‌های تعدادی از افراد که پیاده روی اربعین را با کالسکه و به همراه فرزندشان طی کرده اند در این گزارش جمع کرده ایم.

جاده به جاده‌هایی که از نجف شروع می‌شود، در طول تاریخ میزبان پا‌های برهنه زوار زیادی بوده است برای رسیدن به سرزمین کربلا. چندین سال است این جاده خانواده‌های ایرانی هم هم یادآور یکی از شکوهمندترین و بزرگترین خاطرات و تمنا‌های آنهاست.

کم کم وقتی به اربعین سیدالشهدا نزدیک می‌شویم تکاپو‌ها برای رسیدن به پیاده روی اربعین شروع می‌شود. مسیر در عین لذت معنوی سختی‌های زیادی هم دارد. پیاده روی چند روزه با امکانات نسبتا کم و باروبنه‌ای که باید روی دوش زائر حمل شود شرایط خاصی را به وجود می‌آورد که قبل از پا گذاشتن به آن باید به آن فکر کرد. البته یکی از لذت‌های شرکت در پیاده روی، خانوادگی طی کردن مسیر است. مسیری که همه زوایای آن برای یک سفر خانوادگی معنوی مهیاست. اما خانواده‌هایی که بچه کوچک دارند، قبل از شروع پیاده روی باید امکاناتی را برای راحتی کودکانشان فراهم کنند.

برای اینکه بدانیم چه طور سختی سفر با بچه‌ها در پیاده روی اربعین را مدیریت کنیم تجربه‌های تعدادی از افراد که پیاده روی اربعین را با کالسکه و به همراه فرزندشان طی کرده اند در این گزارش جمع کرده ایم.

با بچه‌های سرحال و بیدار پیاده روی کنید

پدر و مادر‌ها عادت کرده اند مواقعی که بچه هایشان خواب هستند به کار‌های شخصی و روزمره شان برسند. انجام هر کاری از جمله طی کردن مسیر پیاده روی اربعین هم با نوزاد یا خردسالی که در کالسکه اش خواب است راحت‌تر است. به همین خاطر خیلی از خانواده‌ها موقع خواب فرزندشان عمود‌های جاده را تند تند طی می‌کنند تا به موکب محل استراحتشان برسند، اما این اشتباه آنجا خودش را نشان می‌دهد که حالا موقع استراحت پدر یا مادر است و بچه‌ها بعد از یک خواب طولانی حسابی سرحال و شاداب هستند. توصیه خانواده‌های باتجربه در این زمینه این است که موقع بیداری بچه‌ها آن‌ها را سرگرم کرده و پیاده روی کنند تا وقتی به محل استراحت رسیدند، بچه‌ها هم مثل والدین خسته باشند و در کنار آن‌ها استراحت کنند.

کوله سبک، لباس تیره

بار و بنه کم و وسائل ضروری از توصیه‌های کلی برای پیاده روی اربعین است. اما برای بچه‌ها علاوه بر لباس کم بهتر است لباس‌های تیره را انتخاب کنیم. قدم زدن در جاده‌ای که هزاران نفر دیگر هم در آن درحال پیاده روی هستند خود به خود باعث نشستن خاک و گردوغبار روی لباس‌ها می‌شود. بهتر است زیاد به این گردوغبار‌ها حساس نباشیم، چون در طول روز‌های پیاده روی نمی‌شود از آن فرار است. برای همین هم دو دست لباس برای هرکدام از بچه‌هایی که به همراه داریم کافیست. در اکثر موکب‌ها امکان شستشوی لباس در پایان هر روز هست. اما حسن لباس تیره برای بچه‌ها که امکان کثیف شدن لباسشان بیشتر است این است که کثیفی را کمتر نشان می‌دهد.

عراق سرزمینی گرم و خشک است و پیاده روی طولانی هم تعریق بدن را زیاد می‌کند. پس بهتر است جنس لباس‌های بچه‌ها هم نخی باشد تا بدنشان خنک باشد و عرق سوز نشود. لباس نخی راحت‌تر تمیز و شسته می‌شود.

دل به دل بچه‌ها بدهید

طبیعی است که بچه‌های نوزاد و خردسال از فلسفه پیاده روی اربعین بی خبر باشند. اما قطعا این مسیر روی ناخودآگاه و تربیت آن‌ها تاثیرات عقیدتی مثبتی دارد. برای همین باید این سفر را برای آن‌ها به یک سفر لذتبخش و شیرین تبدیل کرد.

بلافاصله بعد از اینکه هر کدام از بچه‌ها اظهار خستگی کردند پیاده روی را متوقف کنید. درست است که وسط جاده و بیایان هستید، اما از همین فضا هم می‌شود برای رفع خستگی بچه‌ها و شاداب شدن دوباره شان استفاده کرد. مثلا به گوشه‌ای از جاده بروید و با آن‌ها خاک بازی کنید. یا داخل یکی از موکب‌های بین راهی بازی‌های ساده و دورهمی برگزار کنید.

هم کالسکه هم ویلچر

پیاده روی خانوادگی تعداد کوله‌ها و بار‌ها را از یکی دوتا بیشتر می‌کند. اگرچه باز هم توصه می‌کنیم که سبک سفر کنید، اما اگر هرکس یک کوله سبک هم با خودش بیاورد برای یک خانواده چهارنفره می‌شود چهار کوله.

توصیه با تجربه‌ها این است که خانواده‌ها به جز کالسکه برای بچه‌های نوزاد و نوپا، یک ویلچر هم با خودشان ببرند. ویلچر در مواقع خستگی می‌تواند محل نشستن و استراحت یکی از بچه‌ها باشد و در باقی موارد هم کوله‌ها و وسائل را حمل کند.

تنقلات موردعلاقه بچه‌ها‌ نمی‌شود از بچه‌ها انتظار داشت که یکدفعه غذا‌هایی با طعم و مزه‌ی جدید که توسط میزبان در موکب‌ها و خانه‌ها تهیه می‌شود را بپذیرند و میل کنند. به همین خاطر همانقدر که تلاش می‌کنیم غذای ایرانی را غذایی که به ذائقه خانواده نزدیکتر است را برای بچه‌ها پیدا کنیم، بهتر است کمی از تنقلات موردعلاقه شان هم همراهمان باشد تا در مواقع اضطراری گرسنه نمانند.

طب سنتی را جدی بگیرید

جدای از دارو‌های شیمیایی لازم که برای هرکدام از اعضای خانواده باید به همراه داشته باشیم، یکسری از توصیه‌های دارویی سنتی هم در این سفر کاربرد دارد. مثلا آب و عسل معجونی است هم مقوی و اگر هم با نمک مخلوط شود ضدعفونی کننده بدن در گردوغبار و هوای خاک آلوده‌ی عراق.

عرق نعنا هم برای رفع مشکلات گوارشی ناشی از خوردن غذا‌هایی که ممکن است به مزاج ما نسازد، مفید است. دل درد بچه‌ها هم با خوردن کمی عرق نعنا رفع می‌شود.

از مسیر لذت معنوی ببرید

برخلاف باقی اوقات سال که برای زیارت به کربلا می‌آییم و هدف رسیدن به مرقد مطهر اباعبدالله و بقیه مکان‌های زیارتی کربلاست، در پیاده روی اربعین صرف پیاده قدم زدن و قرار گرفتن در مسیر نجف به کربلا هم ارزشمند است.

یک قدم در این مسیر هم برای بردن حظ و لذت معنوی از این اقیانوس محبت حسینی کافی است. پس اگر مجبور شدید از عمود‌های کمتری بگذرید یا بیشتر راه را از خودرو استفاده کنید، یا حتی اگر با به همراه داشتن بچه موفق نشدید امام حسین (ع) و حضرت عباس (ع) را از داخل صحن مطهرشان زیارت کنید، ناراحت نباشید.

شما فرصت این را داشته اید که به عنوان یک پدر و مادر یکی از معنوی‌ترین و تاثیرگذارترین اتفاقات در زندگی فرزندتان را رقم بزنید. اتفاق و سفری که قطعا در آینده اعتقادی آن‌ها تاثیر مثبت زیادی خواهد داشت. وقتی والدینی که تجربه پیاده روی اربعین با فرزندشان را اینطور توصیف می‌کنند که «در تمام طول مسیر حس می‌کردیم و می‌دیدیم که امام حسین (ع) به ما فرزندار‌ها لطف و محبت بیشتری دارد و سختی‌های سفر بی آنکه تلاش زیادی کنیم به ما آسان می‌شد» یعنی شما بهترین توشه معنوی را به فرزندتان هدیه داده اید.

با تشکر از خانم‌ها ساجده ظهیری و زینب کاووسی که تجربه‌های خودشان از سفر اربعین با فرزند کوچک را در اختیار ما قرار دادند.