شهردار مسلمان لندن؛ چهره جدید مهاجران

دیپلماسی ایرانی: در انتخابات اخیر شهرداری و شوراهای محلی در انگلیس نامزد حزب کارگر، «صادق خان» به عنوان شهردار لندن انتخاب شد تا اولین شهردار مسلمان یک کلان شهر غربی لقب بگیرد. صادق خان که اصلیتی پاکستانی دارد فرزند پدری راننده و مادری خیاط است و پیش از این توسط روزنامه ایندیپندنت «موثرترین چهره حزب کارگر در میان اعضای نسل کنونی این حزب» خوانده شده بود. نزدیک به دو دهه پیش پاتریک بوکانن، مشاور ارشد سه تن از رؤسای جمهور أمریکا و نامزد پیشین رقابت انتخاباتی ریاست جمهوری این کشور، در کتابی با عنوان «مرگ غرب» پیش بینی کرده بود که روند استحاله جوامع غربی توسط مهاجران مسلمان، سرانجام تا نابودی تمدن غرب پیش خواهد رفت. او در این کتاب از بروز نشانه های مرگ در چشم اندازه آینده غرب خبر می دهد. بوکانن درواقع از دو نوع مرگ، برای غرب سخن می گوید. مرگ اخلاقی، با فعال شدن رویکرد فرهنگی جدید که ارزش های تربیتی و خانوادگی و اخلاقی سنتی را نابود کرده است و مرگ جمعیتی-زیستی که نشان می دهد انسان های باقیمانده درآن جوامع، پیران فرتوتی هستند که برای توانمند سازی واداره کردن جامعه خود چاره ای جز پذیرش مهاجرین جوان وارداتی نخواهند داشت.

طی سال هایی که از انتشار کتاب بوکانن می گذرد دیگر نه تنها محافل دست راستی کشورهای غربی و نخبگان راهبردپرداز این کشورها بلکه شهروندان کشورهای متسامح غربی نیز دستخوش گرایش های ضد مهاجرین شده اند. بحران مهاجرین در سال های اخیر به اصلی ترین اولویت سیاسی کشورهای اروپایی و مهمترین سرخط خبری رسانه های غربی تبدیل شده است. در حالی که آمریکا به عنوان قدرتمند ترین کشور غربی، به حق کشور مهاجرین نامیده می شود و اگر قرار بر بومی بودن جمعیت آن بود لابد باید شایان ها و آپاچی ها این کشور را اداره می کردند، در حالی که در کانادا و استرالیا ساکنان فعلی و مهاجرین سابق، بومی ها را به گونه ای رو به انقراض از نوع بشر تبدیل کرده اند و در حالی که کشورهای اروپایی برای چرخیدن چرخ اقتصادشان نیازمند ورود مهاجرین هستند، ساختن این غول ترسناک از مهاجرت و مهاجرین در راستای منافع کیست؟

به نظر می رسد که مشکل اساسی چیزی است که بوکانن به سهو یا عمد اشاره ای به آن نمی کند. ترس غربی ها از ورود مهاجرین مسلمان به این کشور بیش از همه ناشی از این احساس خطر است که مسلمانان با استفاده از زیرساختهای اجتماعی کشورهای غربی در این جوامع پیشرفت کرده و با تلاش و پشتکار به نمونه های موفقی از حفظ ارزشهای دینی در کنار موفقیت دنیایی تبدیل شوند. نسل جدید وکلا، روزنامه نگاران، سیاستمداران، کارآفرینان و نخبگان کشورهای غربی نباید مسلمان باشند نه به این خاطر که کمتر از نمونه های غربیشان به جامعه خدمت می کنند بلکه به این دلیل که با ارائه الگوی زندگی ارزشی و موفق، به نمودهای عینی ای برای قوت جهان بینی اسلامی به عنوان رقیب کلان نگرش غربی تبدیل خواهند شد. در حقیقت ترس بوکانن و همفکران او از مهاجرین ریشه و چارچوبی نظری دارد و مبتنی است بر حفظ وجهه برساخته و شمایل گونه لیبرال دموکراسی به عنوان تنها نظریه ضامن خوشبختی انسان.

مهاجرین تا وقتی که آجرهای پایینی بنای تمدن غربی یا چرخ دنده های کوچکی در دستگاه عظیم شیوه زیست غربی باشند برای هیچ کس خطری ندارند. آنها در نهایت نمایندگان قابل توجهی از تنوع زیستی بشری در موزه پلورالیزم غربی محسوب می شوند. اما زمانی که نماینده هایی از این گروه در جایگاه کنترل مبادی قدرت و ثروت در جوامع غربی قرار بگیرند حتما اتحاد یهودی-مسیحی کنترل کننده سیاست و رسانه و فرهنگ جهانی، احساس خطر خواهد کرد. از این رو پیروزی صادق خان در انتخابات شهرداری لندن مطمئنا خبری مهم و تحولی چشمگیر محسوب می شود. در واقع به نظر می رسد که مسلمانان مهاجر با شکستن پی در پی تابوها و با قرار گرفتن در مشاغل کلیدی جوامع غربی در حال شکل دادن به جهانی متفاوت هستند، دنیایی که قواعدش را دیگر فقط غربی ها تعیین نمی کنند.