در بارگاه امام رضا(ع): زهرا کوچولو به زندگی لبخند زد

زهرا کوچولو که هم‌اکنون برای زیارت بارگاه ملکوتی امام هشتم همراه مادرش در مشهد مقدس است، به خبرنگار «ایران» گفت: خدا را شکر می‌کنم که از این روزهای سخت سربلند و سلامت بیرون آمدیم. زمانی که برای تشخیص بیماری‌ام به متخصص مراجعه کرده بودیم ابتدا مادر و خواهرانم گفتند چیز زیاد مهمی نیست. اما از غذا نخوردن و اشک‌های پنهانی مادر و خواهرانم مشخص بود بیماری سختی گرفته‌ام. حتی یک شب که در رختخواب دراز کشیده بودم مادرم را دیدم که بالای سرم اشک می‌ریخت و زیرلب از خدا می‌خواست به جای من جان او را بگیرد. مادرم گمان می‌کرد من خواب هستم اما تمامی صحبت‌هایش را می‌شنیدم. مادرم با گریه می‌گفت: ای امام رضای غریب، تو را به جان مادرت حضرت زهرا (س)، برای فرزند من هم نزد خدا شفاعت کن. آخر این کودک از جانب پدرش نزد من امانت است. من بی‌زهرایم می‌میرم. این گونه مرا امتحان نکن. چرا که طاقت این امتحان را ندارم و...زهرا آهی کشید و گفت: همان موقع از پروردگار خواستم خیلی زود مرا بکشد تا مادرم که وضع مالی خوبی نداشت مجبور نشود برای فراهم کردن پول درمانم خودش را به زحمت بیندازد.

فردای آن روز هم با هواپیما به تهران آمدیم و عمل شدم.

حالا که تو حرم امام رضا(ع) هستم از خدا می‌خوام که هیچ پدر و مادری پیش بچه‌هاش شرمنده نشه. آرزو می‌کنم همه مریض‌ها شفا پیدا کنند و مجبور نشن به خاطر بی‌پولی دست جلوی کسی دراز کنند. البته اینجا برای همه مأموران پلیس بخصوص همکاران بابام و بچه‌های روزنامه ایران که به من کمک‌های خیلی زیادی کردن دعا می‌کنم.