سرویس اقتصادی فردا: بیکاری در همه دولتها به عنوان یک معضل بزرگ اقتصادی مطرح است. در واقع مردم از هر دولتی که روی کار میآید انتظار دارند مشکلات اشتغالی جوانان را حل کند چرا که با شغل داشتن جوانان بیتردید، سایر مشکلات اقتصادی و حتی اجتماعی از قبیل فقر و ازدواج حل میشود. این در حالی است که سال هاست، دولتها نتوانستهاند راهکاری مناسب برای حل مشکل بیکاری ارائه دهند و تنها هر از گاهی امار عجیب و غریب از ایجاد شغل توسط دولتمردان روی خط رسانه هامی رود ک با توجه به وضعیت جامعه، نتیجهای جز افزایش بیاعتمادی مردم به دولت نخواهد داشت. آمار ایجاد شغل از احمدینژاد تا روحانی هنوز از یادها نرفته است که محمود احمدینژاد در سال ۹۰ وعده ایجاد ۲. ۵ میلیون شغل را به مردم داد. وعدهای که اما در دوسال فرصت باقی مانده برای دولت او هرگز عملی نشد، هر چند که همواره دولت دهمیها از شخص احمدینژاد گرفته تا معاون اول او محمدر ضا رحیمی و وزیر کار وقت بر ایجاد ۲. ۵ میلیون شغل تاکید داشتند اما در دولت دهم هرگز مشکل بیکاری حل نشد. علاوه بر وعده ایجاد ۲. ۵ میلیون شغل، در سالهای فعالیت دولتهای نهم و دهم دو طرح بنگاههای زودبازده
و طرح کوچک مشاغل خانگی با صرف هزینه فراروان، نتوانتست معضل بیکاری را آنچنان که باید حل کند. البته پیش از دولتهای نهم و دهم نیز برخی طرحهای اشتغال زایی در دولت هشتم اجرا شده بود که موفقیت آمیز نبودند. طرح ضربتی خوداشتغالی در دولت خاتمی با پرداخت وامهای ۳ میلیون تومانی در بیش از ۱۲ سال گذشته نه تنها اشتغال چندانی را در بازار کار کشور ایجاد نکرد، بلکه باعث به انحراف کشیدن تسهیلات بانکی نیز شد. با روی کار آمدن دولت یازدهم و عدههای گوناگون در باره ایجاد اشتغال و شفافیت آماری، افکار عمومی امیدوار بود حسن روحانی بتواند با کلیدش قفل بیکاری را باز کند اما این اتفاق با گذشت بیش از ۲ سال از حیات دولت یازدهم هرگز رخ نداد. با گذشت نزدیک به یک سال از حیات دولت بود که در مرداد سال ۹۳، در حالی که تا آن روز تنها به سیاستهای اشتغالی دولت احمدینژاد انتقاد میشد، علی ربیعی، وزیر کار دولت یازدهم اعلام کرد: قرار است تا پایان سالجاری ۵۰۰ هزار شغل جدید در کشور ایجاد شود. ربیعی در آن روزهای سال ۹۳ تاکید کرد: طرحهای مشترکی با همکاری وزارت کار و معاونت برنامهریزی رئیسجمهور به اجرا گذاشته میشود. برخی از این طرحها تهیه
شده و تاکنون دو طرح به تصویب شورای اشتغال رسیده که براساس این طرحها، حداقل در مجموع ۹۰ هزار میلیارد ریال از منابع بانکی، بازار سرمایه و سایر ظرفیتها برای ایجاد ۵۰۰ هزار شغل تامین مالی خواهد شد، همچنین در برنامه دیگری قرار است ۵۰ هزار فرصت شغلی جدید در بخش کشاورزی ایجاد شود و از ریزش ۵۰ هزار شغل موجود در این بخش نیز جلوگیری خواهد شد. حالا هم حسن روحانی در آستانه ورود به سال ۹۵، در تازهترین اظهارات خود در جمع مردم یزد با بیان اینکه امروز مقایسه آمار ایجاد شغل در پاییز ۹۴ با پاییز ۹۲، عملکرد دولت یازدهم را مشخص میکند، گفته: یکمیلیون و ۱۷۹ هزار شغل در کشور اضافه شده و ما نیاز به رونق اقتصادی و اشتغال بیشتر داریم. من به شما قول میدهم سال ۹۵، سال رونق اقتصادی ایران خواهد بود. او همچنین تاکید کرده: درست است که جوانان ما برای اشتغال نگاهشان به دولت آینده است اما آنهایی که انصاف را در این روزهای انتخابات با بوقهایی که در دست داشتند فراموش کردند، به آنها میگویم در دوران رکورد قیمت نفت، در سالهای گذشته با توجه به اینکه درآمدهای نفتی ما در سال ۹۰، ۱۲۰ میلیارد دلار بود هیچ اشتغالی برای جوانان ما ایجاد
نکردند. انتقادها به دولت احمدینژاد و اقدامی مشابه! این اظهارات در حالی است که در زمان دولت دهم هم آماری از ایجاد ۲. ۵ میلیون شغل روی خط رسانهها رفت اما معلوم نشد این شغلها کجا ایجاد شده است و حالا همین اتفاق در دولت روحانی آن هم در روزهایی که کارخانهها تعطیل و نمیه تعطیلند و کارگران تعدیل میشوند، افتاده است و معلوم نیست این ۱ میلیون و ۱۷۹ هزار شغل گفته شده کجا ایجاد شده است؟! در واقع میتوان گفت به دلیل مرتبط بودن اشتغال و بازار کار کشور با همه تصمیمات کلان دولتها، در سالیان گذشته اشتغال زایی متاثر از سیاستهای هیجانی و لحظهای پیشرفت چندانی نداشته است. این مسئله باعث انباشت تقاضا برای کار در کشور طی سالهای گذشته شده و این مساله هنوز در دولت یازدهم با تمامی وعدهها حل شده به نظر نمیرسد.ای کاش دولتی که مدعی شفافیت آماری است و ادعا میکند دولت قبلی یک شغل هم ایجاد نکرده، لیستی از شغلهای ایجاد شده در دولت یازدهم ارائه میداد تا شبهات برطرف شود!
دیدگاه تان را بنویسید