دریاچه ارومیه؛ بیماری‌های تنفسی در راه است

کد خبر: 1238801

روزشمار جان‌دادن دریاچه ارومیه آغاز شده است؛ آنطور که آمارها نشان می‌دهد، اوضاع در این دریاچه بحرانی شده و هشدارهایی که اواخر دهه ۷۰ درباره احتمال خشک شدن این دریاچه اعلام می‌شد حالا در حال محقق شدن است؛ اتفاقی که به گفته کارشناسان و متخصصان این حوزه، ۶ تا ۱۵ میلیون نفر را تحت‌تاثیر قرار می‌دهد و موجی از بیماری‌های تنفسی، بحران‌های مهاجرتی و محیط‌زیستی ایجاد می‌کند.

دریاچه ارومیه؛ بیماری‌های تنفسی در راه است

یکشنبه‌شب، زمانی که تعدادی از متخصصان آب و محیط‌زیست در نشست تخصصی بررسی و آسیب‌شناسی آخرین وضعیت دریاچه ارومیه دور هم نشستند، اعلام کردند که تراز آبی دریاچه به ۱۲۷۰متر رسیده است؛ عددی که قبلا با ۱۲۷۲ به‌عنوان وضعیت بحرانی گزارش شده بود. این عدد در حالی اعلام می‌شود که براساس نتایج یک پژوهش در قالب طرح تحقیقاتی دریاچه ارومیه که با همکاری مرکز سنجش از دور دانشگاه صنعتی شریف انجام شده، این عدد تا شهریورماه به ۸۰/۱۲۶۹ تا ۹۰/۱۲۶۹متر از سطح دریاهای آزاد می‌رسد.

فقط ۵درصد

نشست تخصصی بررسی و آسیب‌شناسی آخرین وضعیت دریاچه ارومیه هم با هدف توجه جدی به وضعیت پیش‌آمده برگزار شد. اولین سخنران مهدی فصیحی‌هرندی، پژوهشگر حکمرانی، دیپلماسی و سیاست‌گذاری آب بود. او صحبت‌هایش را اینگونه شروع کرد: «آنطور که عددها نشان می‌دهد، دریاچه ارومیه تنها ۵درصد آب دارد؛ یعنی نزدیک به صفر. ما به‌زودی بستری کریستالی‌شده خواهیم داشت که دیگر عملا قابلیت تبدیل شدن به دریاچه آب شور را ندارد.»

به اعتقاد فصیحی، صحبت کردن درباره بحران دریاچه ارومیه، بی‌معنی است: «خشک شدن دریاچه ارومیه تنها، بی‌آبی و خشکسالی نیست، آنچه خیلی دیر متوجه‌اش شدیم بی‌توجهی به جامعه پیرامونی آن منطقه است، مسئله صرفا سیاسی یا موضع حامیان محیط‌زیست نیست. حتی ستاد دریاچه ارومیه هم با همین تفکر ایجاد شد که دریاچه کم‌آب است. این ستاد سال‌ها تلاش کرد تا به دریاچه آب تزریق شود و به‌همین‌دلیل روش‌های مختلفی برای بازگرداندن آب به دریاچه ارومیه آغاز و پیاده‌سازی شد، اما نتیجه چه شد؟ مشکل همان است که گفتم. مسئله دریاچه ارومیه، شامل جامعه پیرامونش نشد. یعنی خشک شدن دریاچه ارومیه برای کشاورز منطقه، تبدیل به مسئله نشد.»

آسیب برای ۶ تا ۱۵میلیون نفر

جواد حیدریان، روزنامه‌نگار و کنشگر محیط‌زیست، سخنران آخر این نشست بود. او در ابتدای صحبت‌هایش به جان‌باختن دو خبرنگاران در تیرماه ۱۴۰۰ در مسیر بازدید از دریاچه ارومیه و تهیه گزارش از آخرین وضعیت این دریاچه اشاره کرد؛ مهشاد کریمی و ریحانه یاسینی: «جان‌باختن این دو خبرنگار نشان می‌دهد در بحث اطلاع‌رسانی، رسانه دو مخاطب داشته است که یکی از آن‌ها مردم است. همه شما معترف هستید که وضعیت محیط‌زیست در ایران مطالبه دارد. مردم نگران سرزمین‌شان هستند چراکه نشانه‌های ازبین‌رفتن منابع‌طبیعی را می‌بینند.

مخاطب دوم ما، سیاست‌گذاران هستند. آیا سیاست‌گذاران ما به اندازه کافی نگران این وضعیت هستند؟ من به‌عنوان روزنامه‌نگار می‌گویم که پاسخ خیر است. سیاست‌گذاران ما خیلی درگیر سیاست‌اند تا سیاست‌گذاری.» به گفته او، آنطور که پیداست در طول ۲۵-۲۰سال گذشته دریاچه ارومیه به‌سمت قهقرا رفته است و این عدد ۱۲۷۰ که اعلام می‌شود دقیقا به‌معنی خشک شدن دریاچه است و حالا باید در انتظار تبعاتش نشست. از همه اینها گذشته، نگاه به جهان نشان می‌دهد که بسیاری از دریاچه‌ها در حال خشک شدن است و تمام دنیا دچار بحران شده.

اما سوال اینجاست که آیا سیاست‌گذاران در ایران، این بحران جهانی را درک کرده‌اند؟ : «ما در کشور نفت و گاز داریم اما باز هم اقتصادمان آبی است. تا آب نباشد، نمی‌توانیم برق تولید کنیم و حالا هم می‌بینیم که برق کم است. این یک حقیقت است که دریاچه ارومیه خشک می‌شود، هرچقدر هم تلاش شود شاید بتوان نیمه‌شمالی را احیا کرد اما این قطعیت درباره نیمه‌جنوبی آن وجود ندارد. درصورتی‌که این دریاچه خشک شود، باید منتظر بحران در حوزه سلامت و مهاجرت شد.

قبلا مهاجرت برون‌سرزمینی داشتیم و حالا به‌دلیل شرایط پیش‌آمده، مهاجرت درون‌سرزمینی. مهاجرت‌های درون‌سرزمینی با آسیب‌های فراوانی همراه است. با خشک شدن دریاچه بین ۶ تا ۱۵میلیون نفر با تبعات وحشتناکی مواجه می‌شوند و این مشکلات، کل نظام را تحت‌تاثیر قرار می‌دهد.»

 

 

۰

دیدگاه تان را بنویسید

 

اخبار مرتبط سایر رسانه ها

    تمامی اخبار این باکس توسط پلتفرم پلیکان به صورت خودکار در این سایت قرار گرفته و سایت فردانیوز هیچگونه مسئولیتی در خصوص محتوای آن به عهده ندارد

    نیازمندیها

    تازه های سایت

    سایر رسانه ها

      تمامی اخبار این باکس توسط پلتفرم پلیکان به صورت خودکار در این سایت قرار گرفته و سایت فردانیوز هیچگونه مسئولیتی در خصوص محتوای آن به عهده ندارد