مسی هم جای ما بود ۵ متر نمی‌توانست راه برود

ورزش سه: ایران مقابل سوریه تن به تساوی بدون گل دارد تا بهترین فرصت برای فرار در صدر جدول گروه A مقدماتی جام جهانی در قاره آسیا را به راحتی از دست بدهد. امتیازاتی که در باتلاق سرمبان از دست رفت تا ایران با همان 11 امتیاز صدرنشینی اش را قطعی کند. سعید عزت الهی هافبک جوان ایران اعتقاد دارد همین یک امتیاز هم از مصاف با سوریه خوب است چون همه دست به دست هم داده بودند تا تیم ملی با دست خالی از مصاف با حریفش خارج شود. شماره 6 ایران که مقابل سوریه چندان پرفروغ نبود در دفاع از عملکرد خود و سایر ملی پوشان در مصاحبه با روزنامه خبرورزشی حرف های جالب توجهی بر زبان آورد جایی که در خصوص نیمکت نشینی هایش در روستوف و آینده اش نیز توضیحاتی ارائه کرد که می تواند مسیر فوتبالی این بازیکن 20 ساله را تغییر دهد. از بازی با سوریه شروع کنیم؟ صحبت کردن راجع به این بازی اصلا کار آسانی نیست چون اصلا فوتبال نبود که بخواهیم راجع به آن صحبت فنی یا غیر فنی بکنیم.همه شما، طرفداران ایرانی و بینندگان سراسر دنیا دیدند که تصمیم به برگزاری این بازی در آن شرایط واقعا مسخره ترین تصمیمی بود که می شد، گرفت. ما محکوم شدیم به اجرای تصمیمات سیاسی کنفدراسیون فوتبال آسیا چون کاملا می توان پی برد برگزاری بازی یک کار سیاسی بود نه ورزشی. تنها سئوال من و بقیه اعضای تیم ملی این است که بدانیم بر اساس چه استاندارد و معیاری باید در آن زمین که بیشتر به زمین کشاورزی شبیه بود تا زمین فوتبال به مصاف حریف می رفتیم؟! احتمال مصدومیت های شدید بازیکنان هم زیاد بود، نه؟ خیلی زیاد بود و ما 90 دقیقه با این کابوس بازی کردیم اما چون پای ایران و غیرت ایرانی وسط بود یک دقیقه پاپس نکشدیم و تمام تلاش مان را انجام دادیم که با همه سختی ها سه امتیاز بازی را بگیریم. من در اسپانیا نمونه این زمین ها را تنها در مسابقات گاوبازی دیده بودم، زمینی که وقتی روی آن پا می گذاشتیم تا بخواهیم شوت یا تکل بزنیم 50 سانتی متر در گل فرو می رفتیم!

واقعا حیف شد نتوانستید سوریه را شکست بدهید؟

قبول دارم اما واقعا حرف زدن از آن روز سخت است چون نه از نظر فنی نه از نظر فردی نمی توان زیاد راجع به بازی حرف زد. فقط می توانم بگویم بعد از بازی سوری ها شادترین افراد روی زمین بودند چون توانستند یک امتیاز از ایران بگیرند، افتخاری که برای شان کم از قهرمانی در یک تورنمنت بزرگ نبود! ما هم دو امتیاز را به خاطر شاهکار afc از دست دادیم که از همین جا باید این دو امتیاز را پیش کش سران به اصطلاح فوتبالی کنفدراسیون فوتبال آسیا کنم. کسانی که به راحتی آب خوردن سه امتیاز ما را به یک امتیاز کاهش دادند، البته این موضوع از مدت ها قبل برنامه ریزی شده بود. چطور؟ وقتی حکم محرومیت دو مهره کلیدی ایران و همچنین مربی اش جواد نکونام قبل از بازی به خاطر اتفاقات بازی با قطر آمد مشخص بود که سنگ اندازی ها به قطار در حال حرکت ایران آغاز شده و برگزاری بازی با سوریه در سرمبن آن هم در آن شرایط باتلاقی اوج هنرنمایی آقایان بود تا سه امتیازی که می توانست ما را به روسیه نزدیک تر از همیشه کند از بین برود و به یک امتیاز تبدیل شود. سعید عزت الهی مقابل سوریه آن بازیکن دیدارهای قبل تیم ملی نبود، قبول داری؟ در پاسخ به این سئوال من باید یک سئوال از شما بپرسم! چه سئوالی؟ این که روز بازی با سوریه کدام بازیکن ایران توانست عملکرد واقعی خود را به نمایش بگذارد که من سعید عزت الهی بتوانم مثل همیشه ظاهر شوم؟! اگر مسی هم در آن زمین بود و توپ را می گرفت پنج متر نمی توانست پیشروی کند چه برسد به من و بقیه بچه های تیم ملی که اصلا شرایط عادی برای کار با توپ را نداشتند. آن روز اگر جای ایران تیم هایی مثل آرژانتین و برزیل با ستاره های خود هم مقابل سوریه قرار می گرفتند بهتر از ما نمی توانستند کار کنند و نتیجه بگیرند. قبل از بازی مشخص بود که با چنین شرایطی روبرو می شوید؟ بله اما نه دیگر تا این حد. ما چند روز قبل زیر بارش شدید باران با پاپوآ گینه نو بازی کرده بودیم اما زمین کیفیت خوبی داشت و به باتلاق شبیه نبود ولی زمین عبدالرحمان اصلا قابلیت چرخاندن توپ را نداشت چه برسد به بازی فوتبال که یک ورزش تیمی و تاکتیکی است. سوریه انصافا از نظر تاکتیکی و تیمی چیزی برای مقابله با ایران نداشت و این موضوع را در بازی برگشت که تهران میزبان خواهد بود به همه ثابت می کنیم که در بازی رفت هم عملکرد ایران تحت الشعاع شرایط زمین قرار داشت و نه چیز دیگر که دو امتیاز از چنگ ما پرید.

بدون شکست، بدون گل خورده و با بیشترین امتیاز صدرنشین گروه شدید. تصور چنین عملکردی از تیم ملی را داشتی؟

قطعا باید همین طور عمل می کردیم. تیمی قدرتمند و با برنامه که ثابت کند هیچ تیمی نباید جرات امتیاز گرفتن و گل زدن به ایران را داشته باشد. البته ما در دور رفت بدشانسی هم آوردیم به خصوص در بازی با چین و همین سوریه که برخی شرایط اجازه نداد تا امتیازات و عملکرد بهتری داشته باشیم اما به هر شکلی بود نشان دادیم که ایران چرا تیم اول قاره آسیا است. ما 11 امتیاز در پایان دور رفت کسب کردیم که امتیاز بدی نیست ولی برای رسیدن به جام جهانی هنوز کار تمام نشده چون دور برگشت باقی مانده و هنوز 5 فینال مهم دیگر پیش رو ایران است. در دور برگشت کارمان سخت تر هم خواهد بود چون رقبا با شناخت و انگیزه متوقف کردن صدرنشین گروه و مدعی اول صعود مقابل ایران صف آرایی می کنند و این وظیفه ما را دشوارتر از همیشه خواهد کرد. رکورد گل نخوردن و شکست ناپذیری ایران در مقابل حریفان آسیایی هم قابل توجه بود؟ رکوردها برای ما اصلا ارزشی ندارد. تنها نکته باارزش ماجرا خوشحالی و شادی مردم ایران و فوتبالدوستان بود که خوشحالم بخشی از آن برآورده شد گرچه هنوز مانده تا شاهد برپایی جشن بزرگ صعود باشیم. شما که می دانستید روی زمین کار سخت است چرا روی توپ های هوایی توفیقی نداشتید؟ من هیچ وقت از کارلوس کی روش نشنیدم که بگوید روی هوا کار کنید. تا جایی که ذهنم یاری می دهد تمام تمرینات و پایه کار تاکتیکی ایران کار با توپ روی زمین است و جلوی سوریه هم ما به همین خاطر نتوانستیم نیمی از برنامه های مد نظر ایشان را عملی کنیم. شاید حرص و جوش خوردن های کارلوس کنار زمین هم بیشتر به خاطر شرایط بد زمین بود تا عملکرد بازیکنان چون خود او خوب می دانست در چنین زمینی اصلا نمی شد فوتبال بازی کرد. در چند صحنه هم حسابی از کوره در رفتید و عصبی شده بودید؟ یک دلیل خیلی مهم داشت وقت کشی بازیکنان سوریه. شاید نتوان بازیکنان سوریه را ستاره های قابلی در رشته فوتبال قلمداد کرد اما خود من با صحنه هایی که از آنها در سرمبن دیدم بدون شک تعدادی از این بازیکنان را کاندیدای کسب اسکار سینما می بینم چون واقعا بازیگران قابلی در فیلم بازی کردن بودند! با کوچک ترین برخورد حداقل دو تا سه دقیقه وقت کشی می کردند و یک صحنه دفاع راست آنها چنان فیلم اکشن بازی کرد که بهترین هنرمندان دنیا مثل نیکولاس کیج، جان تراولتا و تام کروز هم از اجرای آن عاجز بودند! اوج وقت کشی ها از سوی دروازه بان سوریه بود و وقتی هم بلند می شد قانون را رعایت نمی کرد تا جایی که در یک صحنه به داور عراقی گفتم وقت بگیر ببین بیشتر از 15 ثانیه توپ را نگه می دارد در حالی که قانون وقت 6 ثانیه را برای دروازه بان ها در نظر گرفته است. داور عراقی نه تنها هیچ اخطاری و تذکری نداد بلکه خودش به سوری ها کمک کرد تا از دست ایران در بروند. سخت ترین بازی دور رفت برای ایران کدام بازی بود؟

نمی توان یکی از بازی ها را به عنوان سخت ترین بازی انتخاب کرد چون هر کدام از تیم ها با بهترین شرایط و فرم مطلوب به مصاف ایران آمدند ولی فکر می کنم جدالی که ما با قطر در روز اول داشتیم سخت ترین مصاف دور رفت بود چون عبور از لایه های تدافعی این تیم خیلی سخت بود و بعد از آن هم جدال با ازبکستان در تاشکند. اگر بخواهی مدعیان اصلی گروه را معرفی کنی؟ از اول هم قابل پیش بینی بود. کره جنوبی و ازبکستان اصلی ترین رقبای تیم ملی بودند و دیدید که شرایط جدول هم طبق پیش بینی ها رقم خورد و جنگ صعود میان همین سه تیم خواهد بود. به شخصه اعتقاد دارن ازبکستان سرسخت تر و خطرناک تر از کره است چون بازیکنانی دارد که از نظر قدرت بدنی و استقامتی خیلی شرایط خوبی دارند و فوتبال تیمی بهتری ارائه می دهند. کمی از بازی های ملی فاصله بگیریم و برسیم به رقابت های باشگاهی. چرا در روستوف نیمکت نشین شدی؟ به هر حال باشگاه سیاست گذاری خاص خود در نقل و انتقالات را دارد. سیاستی که باعث شد تا باشگاه و کادر فنی در حق من کم لطفی کند و این اجازه را ندهد بتوانم قابلیت هایم را در ترکیب اصلی به نمایش بگذارم. اما روند حرکتی تو در روستوف خوب بود و ابتدای فصل در پلی آف لیگ قهرمانان فیکس بازی کردی و در لیگ برتر روسیه هم این وضعیت ادامه پیدا کرد؟ بله و همه چیز خوب پیش می رفت اما موضوع تمدید قرارداد و سیاست گذاری های باشگاه کمی روند کار را تغییر داد و باعث شد تا به نیمکت دوخته شوم. الان هم نمیخواهم زیاد راجع به این موضوع صحبت کنم چون 4 تا 5 بازی دیگر قراردادم هم زمان با نیم فصل لیگ روسیه به پایان می رسد و آن موقع راحت تر می توام حرف هایم را بزنم. پس با این حساب در روستوف نمی مانی؟ گفتم که می خواهم بهترین تصمیم را برای آینده ام بگیرم و در این راه با کارلوس کی روش، جوادنکونام و بسیاری از بزرگان فوتبال ایران مشورت کردم و شک ندارم راهی برای خود در نظر می گیرم که پیشرفت بیشتری داشته باشم و در جا نزنم. حسرت این که در لیگ قهرمانان اروپا جلوی تیم های بزرگی همچون بایرن مونیخ، آتلتیکومادرید و آیندهوون نیمکت نشین شدی را نخوردی؟ مسلما نیمکت نشینی در هر رقابتی برای بازیکنان سخت و دشوار است چه برسد به این که در بزرگ ترین تورنمنت فوتبالی دنیا باشد اما شک ندارم روزی می رسد که تجربه بازی با این تیم های بزرگ را پیدا خواهم کرد. پیشنهادی هم از باشگاه های دیگر داری؟ پیشنهاد هست ولی الان نمی خواهم به آن فکر کنم چون قراردادم با روستوف هنوز سر جای خود است و تا نیم فصل روسیه دو ماه دیگر باقی مانده و ما بازی های مهمی پیش رو داریم. در حال حاضر تمام تمرکزم روی تمرینات و بازی های روستوف است تا اگر توانستم در ترکیب قرار بگیرم و خودم را نشان بدهم.