آقای علی آبادی، با خروج شما از ورزش همه خوشحال می‌شوند!/ کارنامه آقای رئیس زیر ذره بین

روز گذشته جلسه هیات اجرایی کمیته ملی المپیک با حضور محمد علی آبادی برگزار شد و در پایان این نشست، رئیس کمیته ملی المپیک کشورمان تاکید کرد اگر وزارت ورزش در انتخابات کمیته ملی المپیک اعمال نظر کند، کاندیدا نخواهد شد. علی آبادی در پایان این نشست سه ساعت و نیمه در جمع خبرنگاران حاضر شد و گفت: شنیده ام که یک نفر از وزارت ورزش مامور شده تا از بقیه روسا امضا بگیرد، درخواست مجمع فوق‌العاده‌ حق فدراسیون‌ها است. این اظهارات علی آبادی در شرایطی مطرح شد که در دوران ریاست شخص ایشان در سازمان تربیت بدنی سابق، نمونه چنین اقداماتی به وفور وجود داشت و این اظهار نظر خواننده را به یاد ضرب المثل معروف "کافر همه را به کیش خود پندارد" می اندازد. هنوز بعد از گذشت نزدیک به 5 سال از ماجراهای انتخابات فدراسیون فوتبال ایران و تعلیق این ورزش توسط فیفا، خاطرات تلخ اتفاقاتی که به همت آقای علی آبادی و دوستان وی در سازمان تربیت بدنی رخ داد فراموش نشده است. شاید آقای علی آبادی فراموش کرده که چگونه به عنوان رئیس سازمان تربیت بدنی، به دستور مقامات بالادستی خود محمد دادگان را از ریاست فدراسیون فوتبال برکنار کرد و با این کار فوتبال ایران را به تعلیق کشاند، اما ایشان مطمئن باشند که اقدامات ناپخته آن زمان از ذهن هیچ یک از اهالی ورزش و مردم پاک نخواهد شد. بعد از ماجرای تعلیق فوتبال بود که بحث برگزاری انتخابات ریاست فدراسیون فوتبال مطرح شد. به یقین محمد علی آبادی که امروز حرف از دخالت احتمالی وزارت ورزش در انتخابات کمیته ملی المپیک می زند، انتخابات 5 سال پیش فدراسیون فوتبال را فراموش نکرده که چگونه کاندیداهای این پست را از رسیدن به ریاست فدراسیون حذف کرد و سرانجام نام خودش را به عنوان اصلی ترین کاندیدای ریاست فوتبال مطرح کرد. اگر آن زمان قانون فیفا مبنی بر عدم حضور اشخاص دولتی در راس فدراسیون های فوتبال نبود، یقینا محمد علی آبادی اجازه حضور علی کفاشیان در راس فوتبال ایران را صادر نمی کرد. اما بعد از نامه فیفا بود که رئیس وقت سازمان تربیت بدنی از جمع کاندیداهای ریاست فدراسیون فوتبال کنار کشید و علی کفاشیان را به این سمت رساند. لازم به یادآوری است که فوتبال ایران بعد از مسابقات جام جهانی 2008 بود که روند نزولی خود را آغاز کرد و این بدین معناست که دوران افول فوتبال ایران دقیقا از زمانی آغاز شد که محمد علی آبادی کار خود را در سازمان تربیت بدنی آغاز کرد. حتی می توان بیش از 90 درصد مشکلاتی را که امروز فوتبال ایران با آنها درگیر است را نیز به نام علی آبادی زد چراکه رئیس سابق سازمان تربیت بدنی بود که سبب شد تا ریاست این ورزش به دست شخصی بیفتد که هیچ آشنایی با این رشته ورزشی نداشت. از سوی دیگر نگاهی به وضعیت استادیوم های ورزشی ساخته شده در استان های مختلف در دولت نهم، گزارشی درست از عملکرد عمرانی علی آبادی در سازمان ورزش ارائه می کند. استادیوم هایی که با سفر هیئت دولت به نقاط مختلف کشور مجوز ساخت می گرفتند و بعد از بهره برداری کوتاه مدت دچار مشکلات بسیاری می شدند. ورزشگاه هایی که اکثر آنها در شهرهای مختلف به حالت تعطیلی درآمدند و هیچ استفاده از آنها نمی شود و تنها پول بیت المال بود که برای آنها صرف شد. در مثالی دیگر از دوران طلایی! محمد علی آبادی در ورزش ایران می توان به حضور آقازاده های ایشان در بازی های آسیایی گوانگژو اشاره کرد. یکی از افراد غیر مسئولی که در این مسابقات همراه کاروان ورزشی کشورمان بود محسن علی آبادی، فرزند محمد علی آبادی رئیس کمیته ملی المپیک بود که در این مسابقات همراه با کاروان های ورزشی کشورمان حضور یافت. نمونه های مطرح شده، گوشه ای از کارنامه ناموفق محمد علی آبادی در ورزش ایران است. به طور حتم ریزتر شدن در مسائل ورزشی ایران در دوران وی نقاط سیاه تری از کارنامه ضعیف رئیس کمیته ملی المپیک را آشکار می سازد. بنابراین گزارش حالا با ارائه این آمار می توان به محمد علی آبادی این نکته را یادآور شد که آقای رئیس؛ کسی از رفتن شما از ورزش ناراحت نشده و چه بسا با این کار بساط خوشحالی خیلی ها را نیز فراهم می کنید. صندلی ریاست چه در وزارت ورزش و چه در کمیته ملی المپیک امانتی است که به صورت غیر مستقیم از سوی مردم به شما واگذار شده و امروز به راحتی می توان به این نکته دست یافت که اکثریت قریب به اتفاق همین مردم از کناره گیری شما از ورزش خوشحال خواهند شد.