روزنامه ایران: ورزش ایران سرشار از استعدادهایی است که اگر به آنها بها داده شوند و در مسیر درستی هدایت شوند، میتوانند در آینده تبدیل به قهرمان جهان و المپیک شوند. در یک سال اخیر نوجوانی در رشته تنیس روی میز با نبوغ سرشاری که از خود نشان داده، تمام چشمها را به خود خیره کرده و حتی تحسین مربیان خارجی را نیز برانگیخته است.
نوید شمس نوجوان 11 سالهای است که با عملکرد خود در میادین داخلی و خارجی نشان داده که اگر بخوبی حمایت شود، میتواند در آینده یکی از ستارگان تنیس روی میز ایران و حتی جهان شود. وی که عنوان قهرمانی جهانی در رده نونهالان و مسابقات هوپس را دارد، در مسابقات تور ایرانی در کنار ملیپوشان بزرگسال با درخششی که مقابل نیما عالمیان (نفر اول تنیس ایران) داشت، تحسین کارشناسان را برانگیخت. نوید که راکت تنیس روی میز اسباب بازی دوران طفولیتش بوده است، درباره آشناییاش با این رشته ورزشی با زبانی کودکانه به خبرنگار «ایران» گفت: «من از بچگی تنیس روی میز را دوست داشتم و از زمانی که یادم میآید، راکت تنیس روی میز اسباب بازی من است. چهارساله بودم که بازی کردن پشت میز را شروع کردم اوایل به دلیل اینکه قدم نسبت به میز کمی کوتاه بود، برایم بازی کردن سخت بود اما کم کم به این موضوع عادت کردم.» وی در ارتباط با رشتههای ورزشی دیگر و این سؤال که آیا به رشته دیگری به غیر از تنیس روی میز علاقه داری، اظهار داشت: «من به دلیل اینکه برادر بزرگترم قهرمان تنیس روی میز است و پدرم هم مربی همین رشته است، علاقهمند شدم که در این رشته فعالیت کنم.
ضمن اینکه این رشته را خیلی دوست دارم البته رشته فوتبال را هم دوست دارم و اگر وقت داشته باشم، مسابقات تیمهایی را که دوست دارم، تماشا میکنم.» (نوید که خود را طرفدار تیم استقلال میداند، میگوید در اروپا هم طرفدار چلسی و رئال مادرید است).
همیشه نخستین مدال برای ورزشکاران خاطرهانگیز است و آن را هیچ وقت از یاد نمیبرند، نوید درباره نخستین مدال خود گفت: «پنج سال و نیمه بودم که توانستم مقام سوم ایران را به دست بیاورم. این مقام به من انگیزه داد تا در مسابقات بعدی درخشش بیشتری داشته باشم و به فکر مقامهای بهتری باشم.»تور ایرانی که امسال در اراک برگزار شد، جایی بود که نوید توانست استعداد خود را نشان دهد. او در این مسابقات در دور سوم مقابل نیمان عالمیان قرار گرفت و با اینکه نتیجه را 4 بر 3 باخت اما تا آستانه شکست نفر اول ایران هم پیش رفت. نوید درباره تجربهاش از بازی مقابل بازیکنان بزرگسال گفت: «من خیلی پیش آمده که مقابل بزرگتر از خودم بازی کنم. حتی در مسابقات جهانی هوپس در قطر و مسابقات چین هم با کسانی بازی کردم که چند سال از خودم بزرگتر و قهرمان نوجوانان جهان بودند. ضمن اینکه بیشتر تمریناتم با برادر بزرگم است که خودش از ملیپوشان تنیس روی میز ایران است.» وی در پاسخ به این سؤال که آیا مقابل نیما استرس نداشتی و آیا فکر میکردی تا آستانه شکست دادن او پیش بروی، اظهار داشت: «نیما نفر یک ایران است و من چیزی برای از دست دادن نداشتم .به همین دلیل
بدون استرس مقابل نیما بازی کردم. ضمن اینکه یاد گرفتهام که به اسم نفر مقابلم کاری نداشته باشم و فقط بازی را که بلدم، به بهترین شکل ممکن انجام بدهم. من 3 گیم اول را از نیما بردم گیم چهارم هم میتوانستم ببرم و کار را تمام کنم اما در امتیاز آخر کم آوردم و در نهایت نیما روی تجربه زیادی که داشت، 4 بر 3 برنده شد.» گریه نوید پس از شکست مقابل نیما از دیگر لحظات خاطرهانگیز این مسابقه بود، نوید با اشاره به اینکه امیدوارم اگر یکبار دیگر با نیما روبهرو شدم او را شکست دهم، درباره دلیل گریهاش اظهار داشت: «من در تمام بازیها سعی میکنم که بهترین بازیام را انجام بدهم و به خاطر اینکه تا پیروزی یک پوئن فاصله داشتم و از این که شانس نیاوردم، ناراحت بودم. بردن نیما کار خیلی بزرگی بود و از اینکه این شانس را از دست دادم، خیلی ناراحت شدم.»
اردوهای متعدد و دوری از خانواده مطمئناً برای یک نوجوان 11 ساله آسان نیست، نوید در این ارتباط گفت: «دوری از خانواده خیلی سخت است. گاهی وقتها شده که به دلیل حضور در اردو 40 روز خانوادهام را ندیدم و این خیلی سخت است اما برای اینکه به هدفم برسم، این سختیها را تحمل میکنم.»
وی با بیان اینکه الگوی من تیمو بول آلمانی است و سبک بازی او را خیلی میپسندم و دوست دارم در آینده بتوانم با او بازی کنم. در پاسخ به این سؤال که آرزویت در این رشته چیست، عنوان کرد: «با کمک خانوادهام تمام تلاشم را میکنم تا به رویا و آرزویم که قهرمانی المپیک است، دست پیدا کنم.»
اردوهای بلندمدت و مسابقات باعث شده که نوید زمانهای زیادی از مدرسه و درس دور بماند، وی درباره مشکلاتی که در ارتباط با درس و مدرسهاش پیش میآید، بیان کرد: «بیشتر زمان من در تمرینات میگذرد به طوری که تقریباً روزی 6 ساعت تمرین میکنم. با این که پینگ پنگ را بیشتر از درس دوست دارم اما می خواهم در کنار ورزش درسم را نیز بخوانم .بنابراین زمانی که در اردو یا مسابقه نباشم، این کار را انجام میدهم. خانوادهام نیز برایم معلم خصوصی گرفتهاند که جبران زمانهایی را بکند که در مدرسه نیستم و از درسهایم عقب نیفتم. اما در کل هدف اصلی من تنیس روی میز است.» پدیده تنیس روی میز در پایان با تشکر از پدر و مادر و برادرش به دلیل کمکهایی که به او میکنند، درباره مسابقات آیندهاش گفت: «مسابقات انتخابی تیم ملی نوجوانان و مسابقات هوپس جهانی مهمترین مسابقاتی است که در پیش دارم و هم اکنون نیز در اردو هستم و خودم را برای آنها آماده میکنم.»
دیدگاه تان را بنویسید