۴ ماده غذایی برای ورزشکاران بازنشسته

خبرگزاری ایسنا: همان طور که با افزایش سن نوع تمرین‌های ورزشی تغییر می‌کند، تغذیه ورزشکاران نیز باید متفاوت باشد. با افزایش سن میزان ترشح اسید معده کاهش می‌یابد و کارایی بدن کمتر می‌شود. بدین ترتیب بسیاری از ریزمغذی‌های به راحتی جذب نمی‌شوند و سوخت و ساز به سرعت قبل نخواهد بود. در اینجا به ۴ ماده غذایی که وزنه‌برداران باید حتما از سنین میانسالی به بعد استفاده کنند، اشاره شد. ۱- ویتامین B۱۲: هنگامی که فرد به ۴۰ سالگی می‌رسد، باید ویتامین B۱۲ بدن تامین شود. ویتامین B۱۲ تنها برای حفظ سلول‌های عصبی و مغزی نیست بلکه این ویتامین‌ انرژی سوخت و ساز را نیز تامین می‌کند. این ویتامین به سوخت و ساز چربی‌ها و کربوهیدرات‌ها کمک می‌کند. ویتامین B۱۲ معمولا از حیوانات به دست می‌آید و در غذاهای دریایی و گوشت قرمز یافت می‌شود. به بزرگسالان پیشنهاد شده است که در روز ۲.۴ میکروگرم B۱۲ در وعده‌های غذایی داشته باشند. با این حال با افزایش سن و کاهش اسید معده میزان جذب B۱۲ در بدن کم می‌شود. بنابراین ۲۰ درصد افراد بالای ۵۰ سال مشکل کمبود B۱۲ دارند. پزشکان پیشنهاد می‌کنند که در سنین ۵۰ سال به بالا افراد در روز ۵ تا ۱۰ میکروگرم B۱۲ در غذاهای روزانه داشته باشند.

۲ - استیل - ال - کارنیتین (ALCAR)

این ماده انرژی سوخت و ساز بدن را تامین می‌کند و جریان خون را بهبود می‌بخشد. این ماده غذایی همچنین کارایی شناختی را بهتر می‌کند. بعد از میانسالی ALCAR به کنترل عضلات کمک می‌کند و در چربی‌سوزی نقش دارد. با افزایش سن این ماده کمتر در بدن تولید می‌شود. بنابراین از ۵۰ سالگی به بعد باید مکمل‌هایی برای دریافت این ماده غذایی مصرف شود تا حداقل در روز ۲ بار ALCAR -۵ میلی‌گرم وارد بدن شود.

۳- کراتین: کراتین یکی از مکمل‌های معروف بین ورزشکاران قدرتی است. این ماده برای افزایش قدرت و توانایی غیر هوازی مصرف می‌شود. کراتین آب‌رسانی بیشتری به عضلات را تحقق می‌بخشد و باعث می‌شود که عضلات حجیم‌تر شوند. کراتین همچنین کارایی مغزی را افزایش می‌دهد بعد از ۵۰ سالگی مصرف کراتین توصیه می‌شود زیرا از افتادن ناگهانی جلوگیری می‌کند. توصیه شده است که در روز ۳ تا ۵ گرم کراتین مصرف شود. ۴- ویتامین D: ویتامین D تنها برای روحیه و سلامت قلبی و عروقی مهم نیست. بلکه این ویتامین به تراکم استخوان و میزان تستسترون بدن نیز مربوط است. هرچقدر سن بالاتر می‌رود بیشتر به این ویتامین احتیاج داریم و میزان جذب ویتامین D نیز کاهش می‌یابد.