آهنگساز معروف: می‌خواهند ما را عقده‌ای کنند تا برویم

خبرگزاری تسنیم: سامان احتشامی در واکنش به کسرِ ۱۶.۷ درصدیِ حق بیمه از قرارداد هنرمندان گفت: برخی‌ها می‌خواهند ما را عقده‌ای کنند تا قید فعالیت و کنسرت گذاشتن در ایران را بزنیم.

مدتی است که خبرِ کسرِ ۱۶.۷ درصدی حق بیمه از قرارداد هنرمندان، نقل محافل شده و هنرمندان بسیاری به این مسئله واکنش نشان داده‌اند. برخی معتقدند که این مسئله هیچ توجیه قانونی و عقلانی ندارد. برخی هم می‌پرسند که بیمه بابتِ کسر این مبلغ از قرارداد‌های هنرمندان چه خدماتی به آن‌ها ارائه می‌کند.

سامان احتشامی آهنگساز و نوازنده پیانو درباره‌ی استفاده از بیمه تامین اجتماعی گفت: سال‌ها پیش عزیزان خانه سینما و خانه موسیقی خواستند من را بیمه کنند، اما، چون در آن زمان سنم کم بود و هنوز در اوج جوانی بودم دنبال کار بیمه خودم نرفتم. الان که پا به سن گذاشته ام (این نکته را به شوخی بیان می‌کند - احتشامی ۴۰ ساله است)، تصمیم گرفتم که دنبال بیمه بروم و از طریق خانه موسیقی بیمه شدم.

او ادامه داد: حتما در آینده وقتی بازنشستگی به ما بخورد، رقمش زیر خط فقر و زیر بیمه کارگری خواهد بود. جلسه‌ای هم تشکیل شد که بیمه هنرمندان بیشتر شود، اما تا کنون چنین اتفاقی رخ نداده است. من هم خوشحال می‌شوم که به صورت خصوصی بیمه باشم و زیر یوغ هیچ جایی نباشم. چون این بیمه‌ها هیچ کاری برای هنرمندان نمی‌کنند. چندی پیش که دچار مشکل کمردرد شدم، برای کمرم ام آر آی گرفتم و هزینه‌اش ۱۵۰ هزار تومان شد. وقتی پرسیدم که اگر با بیمه اقدام می‌کردم هزینه‌ام چقدر می‌شد، گفتند که با بیمه این هزینه ۱۴۰ هزار تومان است. این یعنی بیمه‌ها در اتفاق‌های مهم کاری برای آدم نمی‌کنند.

احتشامی گفت: من سالی یک بار در تالار وحدت کنسرت برگزار می‌کنم. این تالار تنها سالنی است که می‌توان کنسرت حرفه‌ای در آن برگزار کرد. همیشه هم سه روز کنسرت می‌دهم که خوشبختانه با استقبال خوبی هم روبه رو می‌شویم. پولی که از کنسرت هایم در آورده ام پول کفشی است که می‌پوشم. یعنی کنسرت‌های ما درآمد چندانی ندارد. اگر کسی می‌خواهد این درآمد را ۱۶ درصد کمتر کند؛ یعنی اصلا نمی‌خواهد ما کنسرتی برگزار کنیم.

او ادامه داد: اگر سامان احتشامی قبل از کنسرتش تب و لرز بگیرد و نتواند روی صحنه بیاید، آیا بیمه پول تمام بلیت‌ها را پس می‌دهد و یا هزینه‌ی دستمزد هنرمندانی که با ما کار کرده‌اند را پرداخت می‌کند؟ آیا بیمه هزینه‌ها و ضررکرد مسائل غیرمترقبه را تامین می‌کند؟ ما به چه دلیل باید ۱۶ درصد از رقم قراردادهایمان را به بیمه بدهیم. این رقم را بابت کدام خدمات از ما می‌خواهند بگیرند؟

این نوازنده پیانو با اشاره به هزینه‌ای که اماکن از هنرمندان می‌گیرد، گفت: اگر در کنسرتی جمعیت مخاطبان بالاتر از ۵۰۰ نفر باشد، هنرمند باید پنج میلیون تومان به اماکن پرداخت کند. این مبلغ به چه دلیلی از هنرمند گرفته می‌شود؟ من این مسئله را هرگز درک نکرده ام. نیروی انتظامی وظیفه‌اش مراقبت از اماکن و برقراری امنیت است. ما چرا باید بابتِ انجام وظیفه‌ی ارگانی مانند نیروی انتظامی به آن‌ها پول بدهیم.

احتشامی تاکید کرد: هنرمند اگر پول داشت که می‌رفت دوردور اندرزگو (اشاره دارد به ماشین‌بازیِ بچه پولدارانِ شمال تهران در بلوارِ اندرزگو). مبلغ ۱۶ درصد بسیار زیاد است؛ بیمه‌ی اجتماعی در تمام دنیا هست. در کشور‌های دیگر اگر بخواهید کنسرت برگزار کنید، بیمه پول زیادی بابتِ مالیات و بیمه می‌گیرند، اما در عین حال درآمد هنرمند بسیار زیاد است و البته خیال هنرمند هم از هر اتفاقِ غیرمترقبه‌ای راحت است. آنجا بیمه‌ها خدمات بسیار زیادی به هنرمندان و مردم ارائه می‌کنند.

او ادامه داد: ما باید مالیات و بیمه بدهیم. اما وقتی دولت برای ما کاری نمی‌کند چرا باید این پول‌ها را پرداخت کنیم. آیا دولت به ما سازِ اقساطی می‌دهد؟ آیا دولت خبری از ما می‌گیرد؟ دولت باید ۱۶ درصد از رقمِ قرارداد هر هنرمند را محاسبه کند و معادلش را به هنرمند پاداشت بدهد. هنرمندانی که در این فضای اقتصادی می‌آیند و کنسرت برگزار می‌کند؛ قابل تقدیرند. عوض اینکه از هنرمندان حمایت کنند، همیشه در فکرِ سنگ‌اندازی در مقابل راه هنرمندان هستند. همیشه خواسته اند کاری کنند که هنرمندان برنامه اجرا نکنند.

احتشامی گفت: اگر قرار باشد ۱۶ درصد از پول کنسرت را بیمه بردارد، اصلا کنسرت برگزار نمی‌کنم.

او در ادامه خطاب به سرمایه‌دارانی که پولشان را صرفِ ساخت برج‌ها می‌کنند، گفت: بیش از ۱۰۰۰ خانه در نیاوران خالی است و هیچ کس نیست این املاک را بخرد؛ چون مردم پولش را ندارند.‌ای کسانی که می‌روید برج می‌سازید و کسی هم نیست آن‌ها را از شما بِخَرد؛ به جای ساخت این برج‌ها یک سالن کنسرت بسازید و آن را با اجاره‌بهای مناسب در اختیار هنرمندان قرار دهید.

احتشامی ادامه داد: کسی که ساعت وارد می‌کند و دونه‌ای ۱۰۰ میلیون می‌فروشد، اگر مالیاتی بدهد ایرادی ندارد. اما از هنرمند که نباید پول بگیرند، باید او را حمایت کرد. هنرمند وقتی روی صحنه می‌آید افتخار مملکت است. رئیس‌جمهوران باید بهترین‌ها را برای هنرمندان فراهم کنند تا هنرمند هم برای مردمش کار کند. کمترین حقوق یک بازیگر در امریکا یک میلیون دلار است. از این هنرمند بیمه و مالیات هم گرفته می‌شود و به حق است. در عین حال هنرمندان ما در بیمارستان و در فقر زندگی می‌کنند و می‌میرند. ناصر چشم آذر در روز‌های آخر زندگیش به تلویزیون راهش ندادند.

این آهنگساز تاکید کرد: بیش از ۲۵ سال است که هر سال در تالار وحدت کنسرت برگزار می‌کنم. اگر چنین چیزی باشد و بخواهند ۱۶.۷ درصد از قراداد کنسرت‌هایم را بگیرند، دیگر در تالار وحدت کنسرت برگزار نمی‌کنم. خیلی‌ها هم از این مسئله خوشحال می‌شوند. این کار‌ها برایمان عقده می‌شود و در مملکت خودمان کنسرت برگزار نمی‌کنیم و در نهایت کنسرت‌هایمان را به خارج از کشور می‌بریم. وقتی می‌توان با آرامش و امنیت در کشور‌های دیگر کنسرت برگزار کرد، چرا باید در مملکت خودم کنسرتی برگزار کنم که اعصابم خراب شود.

او ادامه داد: حدود سه سال پیش بود که ما برای اجرای نمایش ترانه‌های قدیمی به اصفهان رفتیم. این اجرا را با هزینه شخصی می‌خواستیم روی صحنه ببریم. ۳۰ نفر هنرمند بودیم که با هزینه‌های بسیاری به اصفهان رفتیم و آماده‌ی اجرا بودیم. حتی هزینه‌ی حمل و نقل پیانو و تمام تجهیزات را خودمان تقبل کردیم. در شب اجرای ما آیت‌الله مهدوی کنی دارفانی را وداع گفت. تمام تئاتر‌ها و کنسرت‌ها در آن زمان لغو شد. ما هم به احترام درگذشت ایشان اجرایمان را لغو کردیم. در آن زمان ما حدود ۲۰۰ میلیون تومان ضرر کردیم؛ آیا بیمه ضرر‌هایی که ما داشتیم را جبران کرد؟ آن زمان بیمه کجا بود که ضرر‌های مالی ما را جبران کند.