باشگاه خبرنگاران جوان: در هفتمین شب از ایام نوروز، مهران مدیری با تشویق پرشور مهمانان وارد صحنه اجرا در برنامه دورهمی شد. وی بدون مقدمه به بیان مسائل متولدین دهه شصت پرداخت. مدیری گفت: یکی از مسئولین در مصاحبهای گفته بود دهه شصتیها هرجا بروند مشکل ایجاد میکنند. البته یک یا دو روز بعد، صحبت خود را اصلاح کرد و گفت که منظورم این بود که، چون تعداد دهه شصتیها زیاد است، ساماندهی آنها در هر عرصهای دشوار است. مدیری اظهار داشت: به نظرم منظور این مسئول محترم آن بود که دهه شصتیها در حال حاضر مشکل اشتغال دارند. پیرتر که شوند مشکل درمان و... خواهند داشت. بهتر است این مسئول عزیز بداند که متولدین دهه شصت بسیار ساده هستند. برای مثال شما یک چسبهایی تهیه کنید که یک گوشه آن نوشته شده باشد یارانه. این چسبها را در خیابان پهن کنید میبینید که دهه شصتیها به این چسبها خواهند چسبید. وی در ادامه شوخیهای خود با دهه شصتیها گفت: از ویژگیهای مهم متولدین دهه شصت این است که هرگز ناامید نمیشوند. کسانی که ساعتها در صف میایستادند تا ۵ عدد نان بگیرند را نمیشود به همین راحتی از سر باز کرد. دهه شصتیها همزمان در ۶ صف
میایستادند و منتظر میشدند تا نوبتشان برسد. مشکل دیگر آنها این بود که سعی میکردند با همه چیز خوش بگذرانند. بچههای الان از شعر سعدی ایراد میگیرند در صورتی که برای دهه شصتیها اینگونه شعر میخواندند: حسن ۱، حسن ۲، حسن دنده به دنده، حسن بشقاب پرنده! مهران مدیری ادامه داد: تحقیقات نشان داده است که دهه شصتیها ۲ یا ۳ برابر دهه هشتادیها فرصت زندگی دارند. زیرا آن زمان تلویزیون فقط ۲ کانال داشت که با برفک نشان میداد. الان ۳۵ کانال وجود دارد و تا آن کانالها را جابجا کنند روزشان شب میشود. نقاشی معمولی میدادیم به بچه و میگفتیم اگر با تمرکز نگاه کنی سه بعدی است! دیگر به مدت یک روز پلک نمیزدند. یا اینکه دو لیوان یکبار مصرف را با نخ به هم وصل میکردیم وقتی با هم صحبت میکردند گمان میکردند که صدا واقعا از داخل نخ است. در ادامه برنامه ترانهای توسط میثم ابراهیمی خواننده پاپ اجرا شد.
پس از آن آتیلا پسیانی به جمع مهمانان دورهمی پیوست. وی در ابتدای صحبتهای خود ضمن تبریک سال نو، از تاریخ تولد خود صحبت کرد و گفت: متولد ۱۳۳۶ هستم و مدت ۵۱ سال است که کار میکنم. پسیانی در خصوص آغاز فعالیت بازیگری خود اظهار داشت: شروع قضیه تصادفی بود. آن زمان با مرحومه مادرم مرحوم جمیله شیخی به تماشای نمایش رکن الدین خسروی میرفتیم. یک پسر ۱۰ سالهای در آن نمایش بازی میکرد. یک روز بیمار بود و بر سر تمرین نیامده بود. آقای خسروی از من خواست که نقش آن پسر را بازی کنم. اینطور شد که بازیگر شدم. وی درباره همکاری خود و مادرش گفت: با هم همبازی نبودیم. یک نمایش داشتیم که من کارگردان بودم و او در آن نمایش بازی کرد. البته شیوه بازی او با چیزی که مد نظر من بود فرق میکرد؛ به همین دلیل همیشه میگفت: میدانم عوض نمیکنی، اما سعی کن در شیوههای مدنظرت تجدید نظر کنی. پسیانی درخصوص آثار تولیدی دختر و پسرش که در تئاتر مشغول کار هستند اظهار داشت: هر دو بازیگر خوبی هستند با سبک بازی متفاوت.
وی سپس درباره ویژگی دهه شصتیها عنوان کرد: دهه شصتیها بچههایی هستند که با استقلال روحی بزرگ رشد کردند. آدمهایی که میدانند دنبال چه چیز هستند و برای رسیدن به خواسته هایشان از پا نمیشینند. این بازیگر پیشکسوت در پاسخ به اینکه آیا حضور سینماییها در تئاتر اتفاق مثبتی است یا خیر، گفت: قطعا مثبت است. من هرگز تئاتر و سینما را مقابل هم ندانستم. بلکه همراه با هم و مکمل یکدیگر دانستم. از طرفی وقتی تئاتریها وارد سینما شدند، آنها با روی باز پذیرفتند. هر زمان هم که سینماییها بخواهند وارد تئاتر شوند ماهم باید به شایستگی رفتار کنیم. پسیانی در ادامه به روحیه کنجکاوی و جستجوگری خود اشاره کرد و گفت: در حوزه کار، هنر تجربی را دوست دارم. کشف و شهود است که یک شخص را هنرمند میکند و به دلیل انتقال این حس به مخاطب، مخاطب دوست دارد که با بازیگر همبازی شود و این حس بسیار خوبی است. وی در پاسخ به اینکه اگر به ۵۰ سال پیش هم بازمی گشتید، همین مسیر را انتخاب میکردید، اظهار داشت: مرحوم مادرم خیلی دوست داشت من حقوق سیاسی بخوانم. اما من به دلیل حضور مادر و همکارانش، همواره در محیط هنر بوده ام به همین دلیل قطعا حرفه دیگری را
انتخاب نمیکردم. پسیانی در ادامه به سوال مهران مدیری که پرسید آیا خیلیها از شما میترسند؟ با شوخ طبعی پاسخ داد که اشکالی ندارد. وی در پاسخ به سوال معروف مجری دورهمی با عنوان «عاشق شدید؟»، گفت: قطعا. مگر میشود در این دنیا کسی عاشق نشود؟ این بازیگر تئاتر و تلویزیون و سینما، خط قرمزهای شخصیت خود را دروغگویی و توجیهات بی مورد دانست. پسیانی سکانسی که با ۲۰ مار بازی کرده را به عنوان سختترین سکانس بازی هایش برشمرد و درباره دلیلش گفت که در این دنیا فقط از حیوان مار میترسد. پسیانی درباره چشم انداز خود در آینده گفت: داشتن یک مجموعه با چند سالن تئاتر آرزوی من است. البته میشود نمایشها را در جاهای مختلف ارائه کرد. اما به مرور زمان مردم خسته میشوند و تئاتر تماشاگران خود را از دست میدهد. وی در ادامه درباره احساس خوشبختی خود گفت: در خیلی مواقع احساس خوشبختی میکنم. خوشبختی من این است که حتی یک لحظه جستجوگری درباره یک زبان جدید نمایشی را کنار نگذارم. پسیانی که در ساخت آثار حجمی نیز تبحر دارد، یکی از کارهای حجم خود را به موزه دورهمی اهدا کرد. مهران مدیری در ادامه اظهاراتش درباره دهه شصتیها گفت: آن زمان به قدری
بچه زیاد شد که مادران سر به بیابان گذاشتند. از هاچ زنبور عسل گرفته تا حنا و... همه یه دنبال مادرهایشان بودند! وی افزود: محال است کسی در دوران دهه ۶۰ زندگی کند و دلش برای آن زمان تنگ نشود. به خاطر سادگی که در آن زمان جریان داشت. کسی پشت سفره پنهان نمیشد. هرچه که داشت با مهربانی با دیگران تقسیم میکرد. ساده بودن هنر بود. شرافتمندانه زندگی کردن ارزش داشت. در آن زمان مجله «گل آقا» داشتیم که فقط شوخی با مسئولین بود و در بسیاری از موارد، مسئولین اولین خریداران مجله بودند. همین خاطرات ریز و درشت دوست داشتنی است که یاد آن سالها را زنده نگه داشته است.
دیدگاه تان را بنویسید