سرویس فرهنگی فردا: علیرضا افتخاری یکی از هنرمندانی بود که در دوران ریاست جمهوری محمود احمدینژاد در حاشیه مراسمی با او دیدار کرد. اما این دیدار صمیمانه که به مذاق شبهروشنفکران وطنی خوش نیامده بود؛ بعدها عواقب بدی برای افتخاری داشت.
این خواننده باسابقه کشورمان پس از گذشت آن سالها بارها مورد حمله رسانهها و چهرههای جریان شبهروشنفکری قرار گرفت و فشارهای روانی زیادی به او وارد شد. فشارهایی که فضا را به شدت برای او سخت کرد.
افتخاری مدتی پیش با روزنامه تماشاگران امروز گفتوگو کرد و ناگفتههایی را در ارتباط با این ماجرا بیان کرد. حرفهایی که نشان دهنده پشیمانی او از آن دیدار معروف بود. فارغ از درست یا غلط بودن سخنان مطرح شده از سوی افتخاری در ارتباط با آن ماجرا؛ موضوعی که توجه بسیاری از رسانهها را به خود جلب کرد؛ بازنشر این گفتوگو توسط ماهنامه تجربه و با عنوان گفتوگوی اختصاصی با علیرضا افتخاری بود. گفتوگویی که طرح جلد این نشریه را به خود اختصاص داد و البته انتشار خبر تکراری بودن این مصاحبه بازتاب بسیاری در شبکههای اجتماعی داشت.
روز گذشته خبرگزاری دولتی ایسنا یک بار دیگر به بازنشر این گفتوگو پرداخت. اقدامی که با واکنش روزنامه جوان روبرو شد. این روزنامه در مطلبی در شماره امروز خود با فاشیستی خواندن این نوع برخورد شبهروشنفکران با ماجرای افتخاری به آن اعتراض کرد.
در بخشی از گزارش این روزنامه در ارتباط با این ماجرا آمده است: اشتياق براي بازنشر يك گفتوگوي قديمي از عليرضا افتخاري تمامي ندارد و اين رسم رسانهاي ناميمون حالا به خبرگزاري بزرگي چون ايسنا سرايت كرده است و اين رسانه كه به طور عادي انتظار حرفهايگري از آن ميرود نيز نتوانسته از دايره اخلاق پاي بيرون نگذارد و روز گذشته مصاحبه قديمي عليرضا افتخاري درباره احمدينژاد را به عنوان گفتوگويي جديد بازنشر داده است.
فضاي رسانهاي كشور سالهاست كه مبتلا به بداخلاقي است و اميال شخصي بر عقل ملي در بسياري از رسانههاي كشور همواره غلبه داشته است. اينكه جماعتي از عوام به خاطر يك عرض ارادت ساده هنرمندي را مورد فحش و ناسزا قرار دهند و خانواده او را تحت فشار بگذارند، اگر چه واقعيت تلخي است و به هيچ عنوان توجيهپذير نيست اما از رسانههاي كشور توقع ديگري ميرود.
البته مطالعه شرح آنچه بر سر خواننده نامدار كشورمان به خاطر در آغوش گرفتن رئيسجمهور وقت آمده بيش از اينكه برائت مؤكد افتخاري از احمدينژاد باشد، نشاندهنده روح فاشيستي حاكم بر طيفي است كه نداي «زنده باد مخالف من» آنها گوش فلك را كر كرده ولي به خاطر نفرت از يك سياستمدار حاضرند با حيثيت، آبرو و زندگي هنرمندي مردمي بازي كنند و او را تا مرز خودكشي هدايت كنند. واقعاً چرا برخي رسانهها دست از سر افتخاري برنمي دارند؟ آيا او قرار است عبرتي براي ديگران باشد؟ اما اين عبرتآموزي به قيمت لگدمال كردن اخلاق تمام ميشود و از دل آن نفعي سياسي عايد هيچ گروه و دستهاي نميشود. عليرضا افتخاري، خواننده نجيب و محبوبي است و حاشيهسازي براي او غيراخلاقيتر از آن است كه بتواند سودي را عايد كسي كند.
پيش از اين گفتوگوي عليرضا افتخاري درباره عواقب در آغوش گرفتن احمدينژاد در مجله تجربه پس از نزديك به يك سال با عنوان گفتوگوي اختصاصي بازنشر شده بود اما چوب زدن به گذشته و پرداختن به يك داستان كهنه شده و قديمي چه سودي براي نشريه اصلاحطلب «تجربه» داشت و چه سودي براي خبرگزاري دولتي دارد؟»
دیدگاه تان را بنویسید