افسانه بایگان:در مسیر کربلا نفس آدم‌ها ذلیل می‌شود

خبرگزاری فارس: افسانه بایگان با حضور در برنامه تلویزیونی خط سوم از تجربه سفر به کربلا و مراسم پیاده روی‌ اربعین گفت.این بازیگر سینما و تلویزیون در پاسخ به سوال مجری برنامه درباره حس خود از سفر به کربلا و شرکت در مراسم اربعین، اظهار کرد: این مسائل تجربه شخصی است. من احساس شعف، سبکی و کودکی دارم. مسائل زندگی برایم ساده شده و نگاهم به زندگی تغییر کرده است. قلمم نیز به سمت سادگی و شوخی سوق پیداکرده است و هیچ چیز در زندگی برایم جدی نیست که بتواند من را درگیر کند.

او افزود: ما در این دنیا به دنبال خوراک و شهوت‌های خودمان هستیم و دعاهایمان در همین راستاست. اما وقتی به کربلا می‌رویم برای ارتباط باخدا کانال بازتری داریم و می‌توانیم خواسته‌های بهتری از خدا داشته باشیم و مشیت خدا را بخواهیم. ما باید همیشه بگوییم خدا راضی‌ام به رضای تو و خودم را تسلیم تو می‌کنم.

بایگان در ادامه گفت: مگر بالاتر از حسین و یاران حسین هست؟ ما باید به مسئله عاشورا و اربعین عمیق تر نگاه کنیم و عاشق شویم.

بایگان در ادامه صحبت هایش به مسیر راهپیمایی و حالات روحی افراد اشاره کرد و گفت: ما برای خودمان هستی قائلیم که درحقیقت این هستی کاذب است و جلوی ما را می گیرد. در مسیر کربلا نفس آدم‌ها ذلیل می شود و همه برابر و برادر می شوند و کسی برتری ندارد. این مسیر پیاده روی مهماندارش امام‌حسین (ع) است و شیطان از دیدن این تجمع برای امام حسین کلافه می شود.

افسانه بایگان درباره ی مصایب امام حسین گفت: خدا بیشترین بهره و برکات را در بلاها قرار می دهد. من در مسیر سخت راهپیمایی با امام حسین همزاد پنداری کردم. ما نباید درگیر روزمرگی و ثروت شویم. تجربه سفر برای من خیلی شیرین بود و دلم می خواهد همه ی مردم این را تجربه کنند. در کوچه های نجف مردم می خوابیدند زیرا عاشق و سرمست هستند و حال دلشان خوب است.

بایگان با بیان اینکه کسانی که به خدا نزدیک می‌شوند نگرششان وسیع است، گفت: امام راحل می‌گفتند که تا کربلا راهی نیست اما ما باور نمی‌کردیم.

بایگان در پاسخ به سوال مجری درباره تفاوت سفر حج و کربلا گفت: در سفر حج تو و خداوند هستی و حال فردی را داری که می خواهد همه بندها را بازکند و به معبود برسد. کربلا یک تراژدی عاشقانه بزرگ است که هرلحظه یک اتفاق پرشور در آدم می‌افتد و درد عاشقانه غریبی در این سفر وجود دارد که در سفرهای دیگر نیست. امام حسین همه دار و ندارش را عاشقانه فدا کرد و باید بدانیم که زندگی در این ایثار عاشقانه است.