روزنامه ایران: واکنش ها به لغو برگزاری کنسرتهای موسیقی در مشهد همچنان ادامه دارد. برخی خواهان لغو این ممنوعیت در مشهد شده و چنین تصمیمی را مغایر فرآیندهای قانونی در کشور دانستند. این عده تأکید دارند که اگر امری حرام است یا منع قانونی دارد، این منع در همه جای کشور مصداق دارد، نه فقط در مشهد و اگر منع قانونی یا شرعی ندارد، معنی ندارد که تنها یک شهر استثنا شود.
آیتالله اسدالله ایمانی، امام جمعه شیراز از جمله این چهرههاست که در خطبههای نماز جمعه گفت: «اگر برگزاری کنسرت حلال و بیضرر است، چرا خدمت امام رضا(ع) برگزار نمیکنید؟ اگر حرام است و ضرر دارد، برای مسلمانان در جاهای دیگر هم حرام است و رعایت آنها را داشته باشید.»
در سوی دیگر اما، ائمه جمعه شهرهای دیگری هستند که نه تنها از این ممنوعیت استقبال کردهاند، بلکه خواهان تسری این تصمیم به شهرهای خود شدهاند. ائمه جمعه شهرهای سیرجان، عنبرآباد، رامسر و خواف از این دستهاند.
اکرمی: مگر کشور چند قانون دارد
عمده مخالفتها با لغو ممنوعیت برگزاری کنسرت در مشهد، از سوی کسانی است که علاوه بر وجهه فقهی، از تجربه سیاسی نیز برخوردار بوده و ملاحظات قانونی و عرفی مدیریت کشور را نیز در نظر میگیرند. سیدرضا اکرمی، عضو جامعه روحانیت مبارز تهران از جمله این چهرههاست که هرچند مخالف کشیده شدن این بحثهای موافق و مخالف به حوزه عمومی و تریبونهاست، اما تأکید دارد: اگر چیزی ممنوع و حرام است، همه جا حرام و ممنوع است.
این نوع برخوردها، برای مردم ناراحتی ایجاد میکند، مگر در کشور چند قانون یا نرخ وجود دارد؟
وی در گفتوگو با «ایران» با بیان اینکه آقایان باید با آقای علمالهدی حضوری و خصوصی صحبت کنند تا مسأله را حل کنند، اضافه کرد: این تنها شهر مشهد نیست که باید حریمش حفظ شود، قم و شیراز هم به همین ترتیب است، اما مسأله این است که برای این مشکلات باید راهحلهای خاص خود را جستوجو کرد.
اکرمی با اشاره به اینکه موسیقی اگر حرمت دارد، همه جا حرمت دارد، تصریح کرد: اما موسیقی و برگزاری کنسرتهای بدون مشکل، با رعایت قانون و حتی تفریح حلال، اشکال ندارد. وی خاطرنشان کرد: درباره موسیقی، ما قانون، رساله و عرف داریم و باید مطابق این سه اصل، ملزومات آن را رعایت کنیم.
ابراهیمی: قوانین کشور قابل تقسیم شدن نیست
عضو دیگر جامعه روحانیت مبارز نیز در واکنش به مجزا شدن مشهد از قوانین مربوط به حوزه موسیقی، با تأکید بر اینکه قوانین کشور قابل تقسیم شدن نیست که موضوعی برای برخی مکانها مباح و برای برخی دیگر حرام باشد، به «ایران» گفت: قوانین ما براساس شرایط و اصول مشخصی تصویب شده و برای همه جا لازمالاجراست.
حجتالاسلام حسین ابراهیمی با بیان اینکه رعایت حریم ائمه(ع) لازم است، اضافه کرد: اما این رعایت کردن هم نباید بر مردم تحمیل شود، هر کس باید بتواند رعایت کند، ارجح است که شئونات یا حرمت ائمه(ع) حفظ شود، اما اینکه گفته شود فلان جا مباح و فلان جا حرام، جایگاهی ندارد.
وی در پاسخ به اینکه مگر در دورههای گذشته در مشهد کنسرت برگزار نمیشد، گفت: بنا ندارم در این مسائل ورود کنم زیرا به برخی آقایان ارتباط پیدا میکند که مصلحت نیست، اما مسأله این است که مردم مشهد با مردم جاهای دیگر تفاوت ندارند و همان مردمی هستند که در نقاط دیگر کشور هم هستند.
ابراهیمی با اشاره به درخواست علمای قم مبنی بر پخش نشدن موسیقی از رادیو معارف این شهر که از سوی رادیو رعایت شد، اضافه کرد: به همین ترتیب شاید میخواهند بگویند که مشهد پایگاه علما و دین است و این مسائل باید رعایت شود، در این حد قابل قبول است و نه بیشتر.
این مدرس حوزه با بیان اینکه کنسرت مشروع است و منع شرعی ندارد، اضافه کرد: البته معتقدیم که شئونات برخی اماکن مانند مساجد، باید رعایت شود، چنانکه کف زدن حرمت شرعی ندارد، اما به مسجد که میرسد، آقایان احتیاط میکنند و میگویند در شأن مسجد نیست که کف بزنند، فلذا صلوات میفرستند، شاید در مشهد نیز برخی نظرشان این است که این گونه عمل نشود و میخواهند شأن آن را برسانند، والا اگر چیزی حرام است همه جا حرام است و اگر مباح است، همه جا مباح است.
وی با اشاره به بحث «غنا» در اسلام و اینکه مرحوم نراقی 12 مورد از غنا را در «مستندالشیعه» ذکر کرده و 11 مورد را بلااشکال دانسته است، اضافه کرد: امام(ره) «غنا»ی مسلم را حرام میدانند، رهبری هم این غنا را حرام میدانند، اما این بزرگان حرمتی قائل نیستند. وقتی هم که موارد مشکوک شد، تشخیص آن به خود فرد مکلف بازمیگردد که اگر دید صدای غناست و او را تحریک میکند، برای او حرام است و اگر غیر این باشد، حرمت نمیدانند.
ابراهیمی با تأکید بر نظر رهبر معظم انقلاب مبنی بر اینکه نباید مروج موسیقی غنا بود، اظهار کرد: براین اساس نباید مروج چیزهایی باشیم که خدایی نکرده مردم را به سوی گناه بکشاند که اگر این شد، مقدمه حرام، حرام خواهد بود.
غروی: مخالف کنسرت هستم
یک عضو جامعه مدرسین حوزه علمیه قم اما نظر دیگری دارد. آیتالله سیدمحمد غروی با بیان اینکه از ابتدا مخالف برگزاری کنسرت بودم، آن را برخلاف روح اسلام دانست.
وی درگفت وگو با «ایران» با اشاره به دیدگاه فقها درباره حرمت موسیقی، با اشاره به اینکه بسیاری موسیقی را حرام میدانند، خاطرنشان کرد: نباید موسیقی ترویج شود، اما وقتی کنسرتی برگزار میشود، این به معنای ترویج موسیقی است.
این استاد حوزه، اضافه کرد: تشکیلاتی مانند وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی عوض اینکه در جاها و موارد دیگر کارهای حساب شده و فرهنگی صحیح انجام دهد، کنسرت راه میاندازد، در حالی که این امر وجهی ندارد. اگر کسی موافق برگزاری کنسرت باشد، من با آن مخالف بوده و هستم.
وی در پاسخ به اینکه برخی تصمیم به لغو کنسرت در مشهد را به معنای برخورد دوگانه با قانون میدانند، اظهار کرد: از اول نباید کنسرت در کشور برگزار میشد، مانند بسیاری از کارهای دیگری که در این کشور انجام میشود، چنانچه اگر از اول با ورزش خانمها در مسابقات بینالمللی مخالف بودیم، امروز شاهد نبودیم که در کشور ما برخی برای آن سر و دست بشکنند.
انتقاد «جمهوری اسلامی» از امام جمعه مشهد
هرچند غروی از آیتالله علمالهدی حمایت میکند و جانب او را میگیرد، اما روزنامه «جمهوری اسلامی» که حجتالاسلام مسیح مهاجری مدیر مسئولی آن را برعهده دارد، در یادداشتی از لغو کنسرت در مشهد و اظهارات امام جمعه این شهر که طرفداران کنسرت را عیاش توصیف کرده بود، انتقاد کرد. این رسانه در یادداشتی، با بیان اینکه «کلمه، معنای خاص خود را دارد چنانکه عیاش در ادبیات گفتاری و رفتاری مردم، معنای نازیبای خویش را ظاهر میکند، هر چند از تریبون محترمی ادا شود» نوشت: «این را همه میدانند که هرکس به مشهد میآید اول از همه سراغ خانه امام رضا(ع) را میگیرد و در حرم، احرام زیارت میبندد و بعد به دیگر امور میپردازد.»
این یادداشت اضافه میکند: «مشهد، مشهد مقدس، مشهد مقدس امام رضا(ع) هرگز مقصد عیاشی نیست و این ساحت را آنقدر حرمت و معنویت و معرفت هست که بر آدمها محاط میشود و او را در فضای خویش میکشد، همان طور که بیمار را بیمارستان و اطبایش به مسیر سلامت بازمیگردانند.»
نویسنده با بیان اینکه «چرا باید چنین دور مشهد را خط قرمز کشید و چنین مردمان را نامناسب دید و بر شأن آدمیتشان قلم گرفت و راه آنان را نه به حرم که به مشهد هم سد کرد، حال آنکه در هیچ کجای خود حرم هم حتی ننوشتهاند گنهکار نیاید» ادامه داد: «اصلاً گیریم انگشتشمار آدمهایی هم پی عیش به این سرای درآیند، آیا باید بیدارشان کرد و راهشان نمود یا به تازیانه رد و طرد نواخت؟ اگر امام رضا را زنده و حاضر تصور کنیم- که چنین است و باور داریم- آیا خود امام با مردمان، حتی گنهکارترینشان چنین با در بسته برخورد میکردند؟ اگر اندکی درباره سلوک رضوی مطالعه کنیم، جواب غیر این خواهد بود که امام تکلیف هدایت عام دارد و دست همه را میگیرد اما برخی از محترمین صاحب تریبون چنان سخن میکنند که انگار میخواهند دست پنجه شده بر پنجره فولاد را باز کنند که مبادا فلان باشد.»
دیدگاه تان را بنویسید