خبرگزاری فارس: نرگس آبیار در برنامه شب گذشته «سینما ملت» که به بررسی فیلم نفس میپرداخت گفت:خیلی غریزی دنبال سوژهای میروم که من را جذب کرده باشد. سعی میکنم بیننده کار متفاوتی ببینید. دوست نداشتم سبک و جنس کارم شبیه کار شیار 143 باشد و در ورطه تکرار بیافتم. من آدم اهل ریسک و تجربهگرایی هستم. دوست داشتم از نگاه کودکی که خیلی معصومانه، بکر و شیرین جهان اطرافش را میبیند و از دریچه ذهن او به انقلاب و جنگ و شرایط آن دوره نگاه کنم. *«نفس» از دید کودکی روایت می شود که در انتهای فیلم وجود خارجی ندارد میز نقد برنامه «سینما ملت» شب گذشته با اجرای سیدمحمد حسینی شاهد نقد و بررسی فیلم «نفس» بود. سیدامیر جاوید در این برنامه گفت: وقتی فیلم به زمان انقلاب ورود میکند غیر از تعدادی نماهای بی هویت و بی معنا تنها اتفاق مثبت و حسی که اتفاق میافتد دو سه تا دیالوگ کاراکتر پیرزن است و هیچ واکنش هیجانی نسبت به این اتفاق بزرگی که افتاده مشاهده نمیشود و متوجه نمیشوید این مردم الان خوشحالند یا ناراحت. در دوره دفاع مقدس هم فقط یک جنگ خانمان برانداز غیر گفتمانی میبینید. جالب اینجاست که فیلم از دید آن بچه روایت میشود اما بچه
در انتهای فیلم میمیرد. یک جاهایی بچه راوی است و یک جاهایی بچه اصلا حضور ندارد و معلوم نیست روایت از دید چه کسی است. برای کاراکتر کودک فیلم پیش و پس از انقلاب تلخ و مصیبتوار است و پایانبندی هم تیر خلاصی بود که شما را با تلخی از سینما روانه کند. *فیلم «زاپاس» با استاندارد و منطق تله فیلم های تلوزیونی ساخته شده در جریان بررسی و نقد فیلم زاپاس ساخته برزو نیکنژاد سیدامیر جاوید با طرح این پرسش که تماشای فیلم زاپاس در تلوزیون یا پرده عریض چه تفاوتی برای من میتواند داشته باشد؟ گفت: البته من قدری به هیات داوران حق میدهم. چه بسا بین چیزهایی که میبیند بهترینها همینها بودهاند. من به عنوان تماشاگر ترجیح میدهم آن تلهفیلمی که من میتوانم در ایام مناسبتی یا عید نوروز در تلوزیون ببینم را در جشنواره فیلم فجر نبینم.
دیدگاه تان را بنویسید