چرا فرزاد حسنی سکوت کرده؟

در مقدمه این مصاحبه آمده است: شاید ۹۳، سخت ترین سال زندگیش بود؛ بعد از اجرای برنامه جنجالی نوروز ۹۳ شبکه دو، اتفاقات عجیبی در زندگی کاری و شخصی‌اش افتاد؛ از جدایی خبرسازشان با آزاده نامداری تا نبودن‌های طولانی‌اش روی آنتن تلویزیون. حالا اما بعد از یک سال جلوی دوربین های تی وی پلاس، سکوت یک ساله‌اش را شکست. فرزاد حسنی گفت: نمی خواهم بگویم که اتفاقی نیفتاده است. چون دیوانه نیستم. من حواسم هست و خیلی محتاطم. شما می خواهید از داخل حرف های من ناگفته ای دربیاورید. من منکر چیزی نیستیم. من برای خودم جایگاهی دارم. نمی آیم جایگاه خودم را با یک حرکت متزلزل کنم. چندین نفر دارند از من چیزی یاد می گیرند و توقع دارم. یک نفر امکان دارد عصبانی بشود و تندی بکند. اما من از آن جنس نیستیم. طبعا اتفاق می افتد و من هم آماده اتفاقم. بدون اتفاق به من خوش نمی گذرد. این مجری رادیو و تلویزیون در پاسخ به این سوال که آیا می‌خواهد به مخاطبانش چیزی را آموزش دهد توضیح داد: نمی‌خواهم ادایی دربیاورم که دیگران تصوری بکنند. گاهی وقت ها باید به خودم سخت بگیرم. گاهی وقت ها تو آدمی هستی که پشتوانه فرهنگی نداری و به فکر منافع یک جامعه نیستی. حرمت خانواده را جدی نمی گیری. ممکن است بپری وسط و چیزهایی بگویی. ما همیشه باید یک سری قید و بندها را در زندگی مان داشته باشیم. آدمی که مقید نداشته باشد مورد دارد. مسلم یعنی تسلیم شده. آدمی که اسلام آورده یعنی تسلیم است. آدم باید تسلیم خطوط قرمز باشد. هر چقدر بر تو سختی وارد بشود باید آرامش داشته باشی و یک کارهایی را نکنی. مثل حضرت که خار در چشم و تیغ در گلو داشتند و سکوت می کردند. از من بعید است که هر حرفی بزنم. از فرزاد حسنی پرسده شد قبول داری افکار عمومی تو را مقصر می دانستند و در شبکه های اجتماعی فشار زیادی روی تو بود؟ او پاسخ داد: من هیچ وقت این فشار را احساس نکردم. من صفحه ای در شبکه اجتماعی ندارم. اما به آن آگاهی دارم. من هیچ وقت این صفحه را باز نمی کنم و دلایل خاص خودم را دارم. قرارداد اولیه من این است که به دیگران احترام بگذارم و کار خودم را بکنم. کسی که از این قرارداد خارج می شود اصلا وارد بحث ما نمی شود. من اختیار خیلی کارها را دارم. انجام دادن یا ندادنش از من تعریف ارائه می دهد. وی خطاب به کسانی که می خواهند از زندگی خصوصی اش اطلاعات کسب کنند گفت: کارتان را بکنید و راحت باشید. بگذار آدم ها در آزادی نشان بدهند که کی هستند. یک زمانی شماره ها روی تلفن نمی افتاد و خیلی ها مزاحم می شدند. آدم هایی که مشخصاتی ندارند در شبکه های اجتماعی با یک عکس و اسم جعلی هر چه بخواهند می نویسند.