تسنیم: شاعری را تنها برای اهلبیت علیهم السّلام خوب میدانست. میگفت رسالت شاعر شیعه، در خدمت گرفتن زبان برای اهلبیت صلوات اللّه علیهم اجمعین و بیان حق است. حقی که از ابتدای ظهور اسلام بوده و تا همین روزها هم ادامه داشته است. محمدرضا آقاسی را همه با اشعار شورانگیز اهلبیتیاش میشناسند. شاعری شوریده و خوشالحان که کلام و زبان را در خدمت آلالله قرار داده و چون زبان به مدح و ثنای حضرت دوست و اهلبیت علیهم السّلام میگشاید، اکثر مخاطبان از اقشار مختلف همراه او میشدند. آقاسی با وجود آنکه تا مقطع هنرستان بیشتر تحصیل نکرده بود، بهدلیل همراهی خانوادهاش با شعر و ادبیات بهویژه اشعار عرفانی و آیینی، همچون دو برادر دیگرش به وادی شعر قدم میگذارد، اما استوارتر و سنجیدهتر از آنها. خیلیها او را بهخاطر همین تحصیلات کم سرزنش میکردند و سرودههایش را شعر نمیدانستند، اما برای آقاسی بر دل نشستن شعر از همهچیز مهمتر بود که این هم اتفاق میافتاد. بهنظرش شعری که خمیرمایهاش حبّ اهلبیت باشد، رنگ خود را میگیرد. او بعدها با شروع جنگ هم همین شیوه و سیاق را در شعرهایش به کار گرفت؛ تلفیق شعر دفاع مقدس با معارف اهل
بیت(ع). وجهی که کمتر از آقاسی بیان و به آن پرداخته شده است. آقاسی یکی از شاعرانی است که از همان آغاز انقلاب در خدمت سپاه اسلام بود. پیش از حضور در جبهههای جنوب، به عنوان یکی از نیروهای ایرانی برای آموزش به لبنان و پس از آن سوریه رفت. او بعدها در جمع سنگرسازان بیسنگر نقش ایفا کرد. عکسهای ذیل برای اولینبار است که شخصیت او را از این وجه نشان میدهد و در رسانهها منتشر میشود، تصاویری که نشان میدهد که آقاسی در لبنان و سوریه حضور دارد:
دیدگاه تان را بنویسید