آمار تاسف‌بار از محتواي فيلم‌هاي فجرسی‌ام

آويني فيلم نوشت: مطلب زير قسمتي از يك پژوهش درباره محتواي فيلم هاي سي اُمين جشنواره فيلم فجر درباره خانواده است كه از نظر خوانندگان محترم مي گذرد. اين پژوهش مربوط به تمامي 54 فيلم جشنواره سي ام است: این پژوهش درباره محتواي فيلم هاي جشنواره فجر سي ام نشان مي دهد كه بطور كلي ماهيت خانواده در بيش از 35 درصد فيلم ها ماهيتي متزلزل، متشتت و در معرض فروپاشي به نمايش كشيده شده است. در اين فيلم ها بازنمايي نمادها و نشانه هاي سبك زندگي ايراني اسلامي در اكثر فيلم ها نامشهود است و در بيش از 50 درصد اين فيلم ها سبك زندگي غربي، مصرف گرايي، تجمل گرايي، به نمايش كشيدن مسائل طبقه مرفه جامعه كه عموماً بالاي ميدان ونك در تهران زندگي مي كنند ترويج شده است. مسائل زندگي خانواده هاي روستايي، شهرستاني و طبقه ضعيف جامعه در فيلم ها بسيار اندك بازنمايي شده است. خانواده هاي به نمايش كشيده معرف كل خانواده هاي ايران نيستند. در 15 درصد فيلم ها صحنه هاي اروتيك، در 16 فيلم روابط زن و شوهر تؤام با دروغ و متمايل به خيانت توصيف و در 18 درصد فيلم ها وضعيت آرايش و پوشش زن ها زننده نمايش داده شده زنان فرهيخته، دانشمند، نخبه، كارآفرين، خلاق و ... جايگاه بسيار كمرنگي در فيلم هاي جشنواره داشتند. زنان معرفي شده در فيلم ها عموماً زنان متعلق به طبقه متوسط رو به بالا جامعه شهري هستند كه عموماً دغدغه هاي زندگي مدرن دارند. مردان در بيش از 16 درصد فيلم ها دروغگو به مخاطب معرفي مي شوند. مسئله طلاق در بيش از 13 درصد فيلم ها، موضوع طلاق محور اصلي داستان است. نمايش صحنه هاي اروتيك نزديك به 15 درصد فيلم ها به طرز خاصي صحنه هاي اروتيك را نمايش مي دهند. عشق هاي مثلثي، خيانت، عادي سازي روابط با نامحرم و ... در فيلم هاي مهم جشنواره كاملاً مشهود است. عادي سازي روابط دختر و پسر در 25 درصد فيلم ها دوستي دختر و پسر امري عادي و عرفي نمايش داده مي شود. روابط شوهر و همسر در خانواده با يكديگر و شخصيت هاي نامحرم در فيلم ها روابط شوهر و همسر در بيش از 16 فيلم روابطي نمادين، تؤام با دروغ و متمايل به خيانت توصيف شده است. حفظ حرمت بين روابط محرم و نامحرم در بيش از 16 فيلم به عنوان يك نياز، حق و چاره جويي بيان مي شود. اين عادي سازي در روابط محرم و نامحرم تأثير مخربي بر نهاد خانواده بويژه نوجوانان دارد. پوشش و آرايش نقش اول زن فيلم ها در بيش از 18 درصد فيلم ها وضعيت آرايش و پوشش لباس زن ها زننده است. در 9 درصد فيلم ها زنها به استعمال سيگار مبادرت ورزيده اند. مصرف مشروب در 22درصد فيلم ها به وضوح نمايش داده مي شود. 37 درصد مردان نقش اول و 56 درصد زنان نقش اول فيلم ها تهراني هستند . بيش از 37 درصد شخصيت مردان نقش اول و 56 درصد شخصيت زنان نقش اول در فيلم ها تهراني هستند. قوميت هاي مختلف ايراني اعم از ترك، كرد، لر، بلوچ، اصفهان، مشهدي، شيرازي، گيلكي، عرب و ... مسائل شان در فيلم ها مورد توجه نبوده است. نگاهي به اين آمارها نشاندهنده نوع نگاه برخي هنرمندان و سياستگذاران و عدم توجه آنها به مسايل مهم فرهنگي است كه براي يك جامعه «حياتي» محسوب مي شود. اين درحالي است كه برخي سازندگان اين فيلم ها، انتظار حمايت هاي همه جانبه از توليدات خود را دارند و عدم حمايت از اين فيلم ها را مرگ سينما عنوان مي كنند.