بزرگترين روز تاريخ بشر
يادآورى بعثت به معناى يادآورى يك حادثهى تاريخى نيست بلكه تكيهى بر اين خاطرهى پرشكوه در حقيقت تكرار و مرور يك درس فراموش نشدنى است .
جهان: مبعث در حقيقت روز برافراشته شدن پرچم رسالتى است كه خصوصيات آن براى بشريت، ممتاز و بىنظير است. مبعث در حقيقت پرچم علم و معرفت را برافراشت. بعثت با «إقرء» شروع شد: «إقرء باسم ربك الذى خلق» و با «ادع إلى سبيل ربك بالحكمة و الموعظة الحسنة» ادامه يافت؛ يعنى دعوت همراه با حكمت. دعوت اسلامى در حقيقت گسترش و پراكندن حكمت در سراسر عالم و در طول تاريخ است. گزيدهای از بيانات رهبر معظم انقلاب در مورد بعثت پيامبر خاتم (ص) يك درس فراموشنشدنی يادآورى بعثت به معناى يادآورى يك حادثهى تاريخى نيست -اين آن نكتهاى است كه ما بايد در مواجههى با اين حادثهى بزرگ و اين خاطرهى ارجمند بشرى و انسانى هميشه به ياد داشته باشيم- بلكه تكيهى بر اين خاطرهى پرشكوه در حقيقت تكرار و مرور يك درس فراموش نشدنى است در درجهى اول براى خود امت اسلامى؛ چه آحاد امت، چه برجستگان و نخبگان امت -سياستمداران، دانشمندان، روشنفكران- و در درجهى بعد براى همهى آحاد بشريت. اين، تكرار يك درس است، تكرار يك سرمشق است، يادآورى يك حادثهى درس آموز است. ديدار مسئولان نظام به مناسبت مبعث حضرت رسول اعظم (ص) ۰۹/۰۵/۱۳۸۷ مبعث و راه دشوار آيندهی ما ما مسلمانها البته بايد قدر بدانيم؛ بايد در پديدهى بعثت بينديشيم؛ بايد از آن درس بگيريم؛ بايد اين گذشتهى پرفروغ را چراغى كنيم براى راه آيندهى دشوار خودمان كه در پيش داريم. بيانات در ديدار مسؤولان و كارگزاران نظام بهمناسبت مبعث پيامبر مكرم اسلام ۱۱/۰۶/۱۳۸۴ هدف بعثت دعوت به توحيد بود بعثت نبىاكرم در درجهى اول، دعوت به توحيد بود. توحيد صرفا يك نظريهى فلسفى و فكرى نيست؛ بلكه يك روش زندگى براى انسانهاست؛ خدا را در زندگى خود حاكم كردن و دست قدرتهاى گوناگون را از زندگى بشر كوتاه نمودن. «لاالهالاالله» كه پيام اصلى پيغمبر ما و همهى پيغمبران است، به معناى اين است كه در زندگى و در مسير انسان و در انتخاب روشهاى زندگى، قدرتهاى طاغوتى و شيطانها نبايد دخالت كنند و زندگى انسانها را دستخوش هوسها و تمايلات خود قرار دهند. اگر توحيد با همان معناى واقعى كه اسلام آن را تفسير كرد و همهى پيغمبران، حامل آن پيام بودند، در زندگى جامعهى مسلمان و بشرى تحقق پيدا كند، بشر به سعادت حقيقى و رستگارى دنيوى و اخروى خواهد رسيد و دنياى بشر هم آباد خواهد شد؛ دنيايى در خدمت تكامل و تعالى حقيقى انسان. دنيا در ديد اسلام، مقدمه و گذرگاه آخرت است. اسلام دنيا را نفى نمىكند؛ تمتعات دنيوى را منفور نمىشمارد؛ انسان را با همهى استعدادها و غرايز در صحنهى زندگى، فعال مىطلبد؛ اما همهى اينها بايد در خدمت تعالى و رفعت روح و بهجت معنوى انسانى قرار گيرد تا زندگى در همين دنيا هم شيرين شود. در چنين دنيايى، ظلم و جهل و درندهخويى نيست و اين كار دشوارى است و به مجاهدت احتياج دارد و پيغمبر اين جهاد را از روز اول آغاز كرد. بيانات در ديدار مسؤولان و كارگزاران نظام در سالروز عيد سعيد مبعث ۰۲/۰۷/۱۳۸۲ عربستان، قبل از هجرت بعثت نبى اكرم براى بشر آغاز راه نوى بود. دنياى محيط بر آن پيام و محل پيدايش اين پيام، دنياى بسيار بد و غير قابل تحملى بود؛ دنياى گرايش و جذب ماديات شدن، دنياى خوى حيوانى، دنياى بىمهارى قدرتمندان و زورمندان و زورگويان، دنياى تبعيض و فساد و ظلم و شهوترانى بىبندوبار. اين وضعيت، مخصوص منطقهى حجاز نبود؛ آن دو دولت بزرگى هم كه منطقهى عربستان را احاطه كرده بودند - يعنى ايران ساسانى و امپراتورى روم - دچار همين مشكلات بودند. بيانات در ديدار مسؤولان نظام به مناسبت مبعث حضرت رسول اكرم(ص)۱۳/۰۷/۱۳۸۱ مبعث پرچم علم و معرفت را برافراشت مبعث در حقيقت روز برافراشته شدن پرچم رسالتى است كه خصوصيات آن براى بشريت، ممتاز و بىنظير است. مبعث در حقيقت پرچم علم و معرفت را برافراشت. بعثت با «إقرء» شروع شد: «إقرء باسم ربك الذى خلق» و با «ادع إلى سبيل ربك بالحكمة و الموعظة الحسنة» ادامه يافت؛ يعنى دعوت همراه با حكمت. دعوت اسلامى در حقيقت گسترش و پراكندن حكمت در سراسر عالم و در طول تاريخ است؛ همچنان كه بعثت، پرچمدارى و برافراشته شدن پرچم عدل است؛ يعنى در ميان مؤمنين، بندگان خدا و آحاد بشر، عدالت استقرار پيدا كند؛ همچنان كه رسالت، برافراشتن پرچم اخلاق والاى انسانى است؛ «بعثت لأتمم مكارم الاخلاق». خداى متعال خطاب به پيغمبر مىفرمايد: «و ما أرسلناك الا رحمة للعالمين»؛ يعنى همهى چيزهايى كه بشر - در همهى زمانها، در همهى شرايط و در هر نقطهى عالم - به آن نياز دارد، در اين بعثت گنجانده شده است؛ يعنى علم و معرفت، حكمت و رحمت، عدل و برادرى و برابرى؛ چيزهاى اساسىاى كه جريان زندگى سالم انسان به اينها وابسته است. حتى با اينكه در اسلام، جهاد مقرر شده است، و جهاد يعنى مبارزه با زورگويى و تجاوز -البته بعضى كسان به طور بدخواهانه، اسلام را به خاطر حكم جهاد، دين شمشير معرفى كردند- اما همين اسلام مىفرمايد: «و إن جنحوا للسلم فاجنح لها و توكل على الله»؛ يعنى باز آنجايى كه شرايط اقتضا مىكند، صلح را بر جنگ ترجيح مىدهد. بيانات در ديدار مسؤولان و كارگزاران نظام جمهورى اسلامى به مناسبت عيد سعيد مبعث ۲۳/۰۷/۱۳۸۰ مبعث بزرگترين روز تاريخ بشر است روز مبعث، بىشك بزرگترين روز تاريخ بشر است؛ زيرا هم آن كسى كه طرف خطاب خداوند قرار گرفت و مأموريت بر دوش او گذاشته شد - يعنى وجود مكرم نبى بزرگوار اسلام صلىاللهعليهوآلهوسلم - بزرگترين انسان تاريخ و عظيمترين پديدهى عالم وجود و مظهر اسم اعظم ذات اقدس الهى است؛ يا به تعبيرى خود اسم اعظم الهى وجود مبارك اوست و هم از اين جهت كه آن مأموريتى كه بر دوش اين انسان بزرگ گذاشته شد - يعنى هدايت مردم به سوى نور، برداشتن بارهاى سنگين از روى دوش بشر و تمهيد يك دنياى مناسب وجود انسان و بقيهى وظايف لايتناهى بعثت انبيا - وظيفهى بسيار بزرگى بود. يعنى هم مخاطب بزرگترين است؛ هم وظيفه بزرگترين است. پس، اين روز بزرگترين و عزيزترين روز تاريخ است. اگر كسى بخواهد محتواى بعثت را در چارچوب آنچه كه با عقول ناقص خودمان برداشت مىكنيم، محص ور كند، يقينا به مبعث و حقيقت بعثت و حقيقت اين رسالت ظلم شده است. نمىشود محتواى بعثت پيامبر را به حدود فهم و ديد ناقص ما محدود كرد؛ ولى اگر بخواهيم در يك جمله، بعثت و محدودهى بعثت را - اگرچه لايتناهى است - تعريف اجمالى بكنيم، بايد عرض كنيم كه بعثت متعلق به انسان و براى انسان است؛ انسان هم لايتناهى است و ابعاد عظيمى دارد و محدود در جسم و در ماده و در زندگى چند روزهى دنيا نيست؛ فقط محدود در معنويات هم نيست؛ محدود در يك قطعهى مشخصى از تاريخ هم نيست. انسان، هميشه و در همه حال انسان است و ابعاد وجودى او، ابعاد لايتناهى و ناشناختهاى است. هنوز هم انسان موجودى ناشناخته است. بعثت، براى اين انسان و براى سرنوشت اين انسان و براى هدايت اين انسان است. بيانات در ديدار كارگزاران نظام جمهورى اسلامى ايران به مناسبت عيد مبعث ۲۶/۰۸/۱۳۷۷ بعثت پيغمبر خاتم در رأس همهى حوادث تاريخ بشر قرار مىگيرد اگر ما در بين حوادث تاريخ بشر -حوادثى كه براى انسانها پيش مىآيد -بعثت انبيا را از همهى اين حوادث، در سرنوشت بشر مهمتر و مؤثرتر بدانيم- كه همين هم هست، بعثت پيغمبر خاتم صلىاللهعليهوآلهوسلم از لحاظ اهميت، در رأس همهى حوادث بزرگ و كوچك تاريخ بشر قرار مىگيرد. هيچ حادثهاى از قبيل انقلابهاى بزرگ، مرگها و حياتهاى ملتها، پديد آمدن اشخاص بزرگ، از بين رفتن اشخاص بزرگ و ظهور مكتبهاى گوناگون، اهميتش براى بشريت، به اندازهى بعثتهاى انبيا نيست؛ همچنان كه امروز شما مىبينيد، ماندگارترين شكلهاى فكر و ذهن آحاد بشر، همان شكلهايى است كه اديان به آنها دادهاند و تا ابد هم همينطور خواهد بود. اگر چه امروز بسيارى از كسان در عالم هستند كه مستقيما خود را در پرتو اشعهى بعثت نبىاكرم قرار ندادهاند - يعنى غيرمسلمانان - اما همانها هم از بركات اين بعثت، تاكنون منتفع شده اند. بىشك علم و تمدن بشر، خلقيات نيكو در ميان انسانها، عادات خوب و بسيارى از اين مقوله چيزها، اگر ظاهرا هم به اديان متصل نباشد، در ريشهى اصلى، جوشيدهى از اديان و معارف الهى است و در رأس آنها بعثت نبىمكرم اسلام است؛ ليكن درعينحال همهى بشريت - در آينده هم بيشتر - از اين بركات استفاده خواهند كرد. بنابراين بزرگترين، مهمترين و برجستهترين حادثه در تاريخ بشر، اين بعثت است. خداى متعال به بركت اسلام، به بركت توجه به معنويت اسلام و توجه به پيام سياسى اسلام، ما را از آن رنجها خلاص كرد؛ يعنى بعثت براى اين نبود كه يك عده مردم، عقيدهاى را در ذهن خودشان حفظ كنند و اعمال شخصى را انجام دهند، اما نظام اجتماعى، تحت حاكميت دشمنان خدا و اندادالله باشد! بعثت آمد تا زندگى مردم را شكل دهد. بحمدالله اين كار در نظام اجتماعى اسلام انجام گرفت؛ ملت ما هم آثارش را مشاهده كرد و ثمرات شيرين آن را هم چشيد. بنده احساس مىكنم كه ما احتياج داريم كه در زمينهى اخلاق و تزكيه و تهذيب، بر روى نفوس خودمان و نفوس ديگران كار كنيم. نوسازى معنوى نظام اسلامى و ملت مسلمان ايران، اين مجاهدت بزرگ را لازم دارد و اين هم يكى از پيامهاى مهم بعثت است. بيانات در ديدار با مسؤولين كشور به مناسبت مبعث پيامبر گرامى اسلام(ص) ۰۷/۰۹/۱۳۷۶
دیدگاه تان را بنویسید