خبرگزاری ایسنا: یکی از موضوعهایی که از همان سالهای نخستین عصر فضانوردی کارشناسان به آن توجه داشتند و برای یافتن راهحل آن تلاش میکردند، حرکت در فضای آزاد کیهانی بود.
تصور بیشتر نه تنها مردم که حتی کارشناسان این بود که به زودی انسان دست به کار ساختن شهرکهای عظیم فضایی میشود و طبیعتا برای این ساخت و ساز و نصب قطعات نیاز به حرکت آزاد در فضا است. به همین دلیل طرحهای مختلفی ارائه میشد و بخصوص در آمریکا، شرکتهای خصوصی تلاش داشتند وسیله مناسبی برای حرکت آزاد فضانورد در فضا بسازند. یکی از این وسایل "کفش پرنده" بود. در این کفش موتور جتی وجود داشت که میتوانست از طریق کولهپشتی فضانورد و ابزار هدایتی که فضانورد در دست داشت حمل و او را جابجا کند. این کفش پرنده در شرایط مختلف توسط کارشناسان این شرکتها آزمایش شد تا بتواند ثابت کند توانایی لازم را دارد. ولی در نهایت ناسا کوله پشتی پرنده در برنامه جِمینی را آزمود که در نهایت به دستگاه حرکت سرنشیندار شاتل ختم شد. آنچه میبینید عکسهایی از تمرین و آزمایشهای مختلف برای اثبات توانایی کفش پرنده است:
دیدگاه تان را بنویسید