برف مریخی با ابعاد گلبول های قرمز خونی

مهر:براساس تحقیقات جدید از ذرات یخی سیاره مریخ، در زمستان مریخی، دانه های برف که قطبهای این سیاره را می‌پوشانند بزرگتر از سلولهای قرمز خونی نیستند.

تاکنون هیچ مریخ نوردی در نزدیکی قطبهای مریخ در فصل زمستان دوام نیاورده است. محققان موسسه فناوری ماساچوست به منظور دریافت اطلاعات بیشتر درباره این برف دی اکسید کربنی اطلاعات 15 سال را که توسط مدارگردهای ناسا جمع شده است را بررسی کرده اند.

اطلاعات مدارگرد اکتشافی مریخ به دانشمندان کمک کرده است محل شکل گیری احتمالی ابرها را براساس شرایط دما و فشار که تحت آن برف شکل می گیرد، پیش بینی کنند.

علاوه بر این ضایعات باقی مانده از برف و یخ هر زمستان جرمی برجا می گذارد که میدان گرانشی آن را تغییر می دهد.

این گروه با بررسی اطلاعات گرانشی از " زمین پیمای جهانی مریخ" میزان ضایعات دی اکسید کربنی را که هر فصل در دو قطب باقی می گذارند را تخمین زده اند. این بررسیها همچنین میزان نور منعکس شده توسط ابرهای برفی را نشان می دهد که به محققان کمک می کند تراکم و جرم ابرها را تعیین کنند.

این تیم با ترکیب اطلاعات توانست تعداد و ابعاد ذرات برفها را در ابرها به دقت اندازه گیری کنند.

اطراف قطب جنوب مریخ، ذرات برف دی اکسید کربن بین 4 تا 13 میکرون هستند که در مقام مقایسه متوسط سلولهای خونی انسان دارای عرض 6 تا 8 میکرون است.

نزدیک قطب شمال مریخ، جایی که اتمسفر از تراکم بیشتری برخوردار است، ذرات برف بین 8 تا 22 میکرون است. در زمین دانه های برف حدود 10 میلیمتر عرض دارند.

براساس اظهارات کری کاهوی از موسسه فناوری ماساچوست، دانستن اندازه دانه برف در مریخ می تواند به درک شرایط کلی اتمسفر مریخ کمک کند.

براساس گزارش نشنال جغرافی، درک بهتر از اندازه ذرات برف مریخ ممکن است به میزان جذب نور خورشید در این سیاره کمک کند، فرآیندی که به طور کلی جو مریخ را تشکیل می دهد.

اندازه و ترکیب برف مریخ بر اینکه کدام طول موج های نور خورشید از بلورهای یخ را جذب و منعکس می شود نیز تأثیرگذار است.

تحقیق برفهای مریخی در شماره آینده مجله تحقیقات جئوفیزیکی منتشر می شود.