پسردارها بخوانند!

باشگاه خبرنگاران جوان: ابراز احساسات و هيجانات، صحبت كردن درباره مسائل و مشكلات، توانايي برقراري ارتباط قوي با ديگران و... از جمله مسائل تربيتي حساس و ظريفي است كه والدين بايد به آن توجه داشته باشند. چنين توانايي هايي معمولا در دختران ملموس تر از پسران ديده مي شود. معمولا پسرها با مادران خود راحتتر ارتباط برقرار کرده و از مسائل و مشکلاتشان می گویند. اگر شما هم از آن دسته مادران هستید که در مورد تربیت و پرورش فرزند پسر خود احساس نگرانی می کنید به نکات گفته شده در این مطلب دقت کنید. بيش از حد از او انتقاد نكنيد. پسر كوچولوي شما در برابر انتقادها بسيار حساس است؛ خصوصا در مورد مسايلي كه به رفتارش مربوط مي شود. كارهاي نادرست و بد را به او خاطر نشان كنيد اما افراطي رفتار نكنيد. به عنوان مثال از گفتن جملاتي مانند «خواهر كوچولوي تو هيچ وقت از اين كارها نمي كند! تو مامان را كلافه و خجالت زده مي كني...» بپرهيزيد. زبان مناسب را انتخاب كنيد! «مردان مريخي، زنان ونوسي» شايد همه ما اين عبارت را شنيده ايم و حتما گوينده آن دليل روشني براي اين ادعا دارد. مسلما شيوه رفتاري با هر كدام متفاوت است. وقتي با پسرها صحبت مي كنيد، جملات واضح، روشن، منطقي و به دور از هر توضيح اضافي و حاشيه را انتخاب كنيد. به او كمك كنيد تا احساساتش را بروز دهد. مامان ها معمولا بيشتر با دخترانشان صحبت مي كنند. در نتيجه، به طوركلي پسرها ديرتر صحبت كردن را ياد مي گيرند و قدرت كلامي پايين تري از دخترها دارند. آنها دوست دارند كه احساسات را در دل خود نگه دارند. در مواقع ناراحتي، دختر بچه ها گريه مي كنند و پسرها دعوا و كتك كاري را انتخاب مي كنند. بايد او را از سنين خيلي پايين تشويق كرد كه در مورد هيجانات دروني صحبت كند، از سكوت و خاموشي بيرون بيايد و عكس العملش را با سخن گفتن نشان دهد. نيمه ديگر شخصيت او را نيز در نظر بگيريد. به او بياموزيد كه در لباس پوشيدن مرتب باشد و رنگ ها را با هم ست كند، به آرايش موهايش برسد، مراقب سلامت و ظاهر خود باشد... اينها مسائلي است كه شايد همه پدران به آن توجه نداشته باشند. چنين شرايطي براي او بسيار مفيد است؛ چرا كه او بعدا مردي خواهد شد و به اين ترتيب مي تواند نظر ديگران را به خود جلب كند. از اين كه احساس «زنانه» پيدا كند نترسيد. احساس مرد بودن از والد هم جنس خودش به او منتقل مي شود. محدوديت وضع كنيد. از آنجا كه مادر جذابيت و شيفتگي بيشتري براي پسرش دارد و به علاوه اينكه نمي تواند خيلي با او صميمي باشد، برقراري ارتباط اين دو، پيچيدگي هاي خاصي دارد. اما به هرحال، اعمال برخي محدوديت ها لازم و غيرقابل اجتناب است. همه كارهايش را انجام ندهيد. دليلي ندارد كه زيپ شلوارش را ببنديد، درحالي كه خودش مي خواهد اين كار را انجام دهد. او را ترغيب كنيد كه خودش لباس هايش را بپوشد، دوش بگيرد و به كارهاي شخصي اش برسد. بپذيريد كه روزي از شما دور خواهد شد. احساس نيازي كه به شما دارد را بيش از حد تقويت نكنيد. يك نمونه «اجتماعي» براي او باشيد! امروزه مادر علاوه بر جايگاه مهم خود مي تواند مدلي براي شناخت هويت اجتماعي فرزندش باشد. او مي تواند پسرش را به سمت اهدافش سوق دهد. بسيار رايج است كه پسر بچه ها مي گويند «مي خواهم درآينده شغل مادرم را داشته باشم!»