درآمد عجیب و غریب رانندگان تاکسی در لندن + عکس

تازه: در نگاه اول شايد راننده تاکسي بودن به عنوان يک حرفه دردسر زيادي نداشته باشد اما در لندن داستان کاملا فرق مي‌کند. رانندگی و کار با تاکسی های لندن (Black Cabs) یکی از شغل هایی است که در آمد خوبی دارد و اجازه رانندگی با تاکسی لندن نیاز به پشتکار، همت و زمان زیادی دارد. (میانگین درآمد یک راننده تاکسی در لندن به بیش از 30 هزار پوند، برابر با 45 هزار دلار آمریکا در سال می رسد) رانندگان تاکسي در لندن بايد دوره‌اي فشرده براي ياد گرفتن نقشه خواني و رانندگي در 25 هزار خيابان اين شهر بگذرانند. آموزشگاه مرکزي در ساحل شمالي رودخانه تايمز قرار دارد. علاوه بر اين رانندگان بايد در مورد هزاران مکان تاريخي، توريستي و حتي تجاري و بازرگاني اطلاعات جامعي داشته باشند. قاعدتا سه يا چهار سال طول مي‌کشد تا رانندگان تاکسي‌هاي کلاسيک لندن همه اين اطلاعات و نقشه‌ها را کاملا ياد بگيرند. بعد چند سال آنها خود را براي امتحان‌هايي سخت آماده مي‌کنند که تقريبا نيمي از رانندگان مردود مي‌شوند. در هيچ کدام از شهرهاي بزرگ دنيا اين چنين قوانين و امتحان‌هاي دشواري براي رانندگان تاکسي نيست. هنگامي اين داستان بغرنج‌تر مي‌شود که آنها بايد آزمون‌هاي ديگري نيز بگذرانند.

در همین زمینه باید گفت؛ لندن بیش از 25 هزار تاکسی دارد و امتحان دانش (The Knowledge) که از رانندگان گرفته می شود یکی از سخت ترین امتحانات برای گرفتن گواهینامه رانندگی برای تاکسی است. شناخت 320 خیابان اصلی و شناخت هزاران خیابان مارپیچ و میانبرها و نیز شناختن ساختمان های معروف؛ تئاترها؛ هتل ها و .... بخشی از این امتحان است. "باب آدی" که در حال حاضر رئیس اتحادیه تاکسی داران لندن است؛ می گوید: برای قبول شدن در این امتحان دست کم به 34 ماه (!) مطالعه احتیاج است.

تاکسی لندن معروف به کالسکه سیاه یا London Black Cab

نقشه کاملي از مسيرها و مکان‌هاي شهر لندن تهيه شده است و رانندگان بايد تسلط جامعي روي اين نقشه کسب کنند و تعجب اينجاست که با ياد گرفتن مسيرها، خيابان‌ها ومکان‌هاي مهم لندن ساختار مغز اين رانندگان به‌طور شگفت آوري تغيير مي‌کند. محققان لندني 79 راننده مبتدي را در شروع آموزش شان زير نظر گرفتند و دوباره پس از سه يا چهار سال، بعد از آزمون‌هاي مربوط به گواهينامه شان ساختار مغزيشان بررسي شد. فقط 39 نفر آنها موفق به گذراندن امتحانات شدند. در نتيجه سه گروه از رانندگان به وجود آمد: کساني که در امتحان موفق بودند، کساني که مردود شدند و 31 نفر به عنوان گروه کنترل. در ابتدا تفاوت چنداني بين سوابق، سطح سواد و استعداد رانندگان وجود نداشت. اما بعد از امتحان‌ها در حافظه رانندگان تفاوت‌هاي شاياني نمايان شد. در مقايسه با گروه کنترل رانندگان موفق در امتحانات، حافظه مسيريابي و نشانه خواني بسيار بهتري داشتند و اين بدين معناست که کارکرد‌هاي مغز اين رانندگان بعد از چند سال حضور و ياد گيري مستمر در خيابان‌هاي لندن به کلي تغيير مي‌کند.