حمایت همه جانبه صدا و سیما از دولت روحانی

خبرگزاری مهر: سازمان صدا و سیما از آن دسته تشکیلاتی است که همه دولتها از آن توقع دارند؛ توقع اینکه برنامه هاشان تمام و کمال از تریبون بزرگ ترین رسانه کشور پخش و برای تبلیغات آن سنگ تمام گذاشته شود. به بیان بهتر دولتی ها می خواهند رسانه «ملی» همواره به «میل» آن ها اداره شود؛ چیزی شبیه به یک روابط عمومی. دولت یازدهم و البته دولت دوازدهم هم از این سبیل جدا نیست. در ۴ سال گذشته بارها و بارها مقامات مختلف دولتی به انتقاد از صداوسیما پرداخته اند. این اتفاق درحالی است که به اذعان منتقدین، سازمان صدا و سیما در سال جاری و در ایام پیشاانتخابات، فضای یک طرفه و خوبی را برای تبلیغات عملکرد دولت مردان فراهم آورد. پوشش کامل رسانه ای افتتاح طرح ها به دست ریاست جمهور و حتی به دست وزرا و معاونین شان، موردی بود که در ایام انتخابات، صدا و سیمایی ها را به یک جانبه گرایی برای دولت اعتدال متهم ساخت. روز گذشته روابط عمومی صدا و سیما در گزارشی، کارنامه عملکردش در حوزه پوشش برنامه های دولت را منتشر ساخت. بر طبق این گزارش، صدا و سیما از ابتدای سال جاری تا پایان هفته دولت، در مجموع بیش از «۱۴۰۰ ساعت» برنامه تلویزیونی و رادیویی برای معرفی خدمات دولت در قالب پوشش کامل سخنرانی‌ها و سفرهای رئیس جمهور، دعوت از اعضای کابینه، مدیران و شخصیت‌های مرتبط با برنامه های دولت تدارک دیده است. نکته مهم در این گزارش، تدارک حجم نسبتا بالای برنامه های تک محور برای گزارش عملکرد دولت بود. برنامه های «نگاه یک» و «پایش» در شبکه یک، «گفتگوی ویژه خبری» و «نمادو» در شبکه دو، «درشهر» و «تهران ۲۰» در شبکه پنج، «دوربین ۷» در شبکه آموزش، «گزارش روز» در شبکه سه، «چرخ» در شبکه چهار از جمله برنامه‌ هایی هستند که در آن خبری از منتقدین دولت نبوده و پاستورنشینان با حاشیه امن مناسبی به رپرتاژ فعالیت های خود پرداخته اند. دعوت از ۲۷۵ مهمان هم سو با دولت در قالب ۴۲۰ برنامه رادیویی(در ۵ ماهه نخست سال جاری) و ۸۶۸۳ عنوان خبر و ۸۰۶ برنامه خبری و سیاسی از سوی معاونت سیاسی(در هفته دولت)، بخش دیگری از سنگ تمام گذاشتن های رسانه ملی برای دولت یازدهم و دوازدهم بوده است. در کنار این، ده ها و بلکه صدها برنامه استانی و برون مرزی در حمایت و پشت گرمی دولت وجود دارد که ذکر همه آن ها در حوصله این نوشتار نمی گنجد. مشاهده اعداد و ارقام ذکرشده - که تنها بخش ناچیزی از لیست بلندبالای هم سونگری صدا و سیما با دولت است- نشان می دهد که رسانه ملی برخلاف رسالت مردمی و اجتماعی اش، تبدیل به پروپاگاندای قوه مجریه شده است؛ موضوعی که بسیاری آن را معلول وابستگی مالی صداوسیما به دولت می دانند. در کنار این باید به برنامه دولتی ها برای سیطره کامل بر صدا و سیما اشاره کنیم. دولت قصد دارد با تغییر در ساختار مدیریتی جام جم، نفوذ تام و تمامی را بر همه اجزای این سازمان اعمال کند. تیرماه امسال خبری در رسانه ها منتشر شد مبنی بر اینکه قرار است لایحه ضوابط جدیدی برای اداره صدا و سیما در کمیسیون فرهنگی دولت بررسی و پس از تصویب به مجلس معرفی شود. بر طبق این لایحه که طراح آن مرکز استراتژیک ریاست جمهوری به ریاست حسام الدین آشنا است، قرار است هیئت مدیره ای برای صدا و سیما انتخاب و در سازوکارهای تعیین مدیران تغییراتی حاصل شود. با وجود همه این حمایت ها، شاهد هستیم که رهبران قوه مجریه هر جا تریبونی نصیب شان شده، تکه یا طعنه ای را نصیب صدا و سیما کرده اند و رسانه های هم سو با آنان نیز، در ترجمه ای تحقیرآمیز، رسانه ملی را «میلی» عتاب و خطاب می کنند. چنین حمله های گاه و بیگاهی نشان از طبع تمامیت خواهانه سران دولت و رسانه های همسو با ایشان دارد. چنین ذائقه ای یقینا صدا و سیما را از جایگاه یک نهاد مطالبه گر به مجموعه ای مجیزگو و دنباله رو تنزل خواهد داد؛ امری که با اهداف و رسالت مصلحانه آن حتما در تضاد است.