سرویس سیاسی فردا؛ حانیه سادات مومنی: رای نیاوردن حبیب الله بی طرف به عنوان نماینده اصلاح طلبان در کابینه چالش مهمی را برای اعضای فراکسیون امید که مدعی بودند اکثریت مجلس را در اختیار دارند به وجود آورده و نوک پیکان انتقادات از درون این اردوگاه را به سمتشان گرفته است. فشارهای متعددی در هفته اخیر و پس از رای اعتماد متوجه راس فراکسیون امید شده است تا پاسخی برای رای نیاوردن بیطرف ارائه کنند و از سوی دیگر این مساله تسویه حسابهای سیاسی اصلاحطلبان و معامله و زدو بندهای پشت پرده اعضای فراکسیون امید را نیز افشا کرده است. معاملاتی که هرچند به بهانه رای نیاوردن بیطرف رسانهای شده است اما میتوان در خصوص رای آوردن و میزان رای سایر وزرا نیز تعمیم داد. در این بین افشاگری جواد امام، رئیس بنیاد باران و از نزدیکان رئیس دولت اصلاحات بسیار بیشتر از بقیه احتمالات جلب توجه کرد.
واکنش ۹ چهره اصلاحطلب به عدم اعتماد بهارستان به بیطرف
ماجرای جلسه میدان آرژانتین
جواد امام خبر جلسه مخفی با وزیر پیشنهادی نیرو و پاسخ منفی بیطرف به درخواستهای چند نماینده را رسانهای کرد و در صفحه توئیتر خود با هشتگ گندم نماهای جو فروش نوشت: «نتیجه صداقت، سلامت و پاسخ منفی ایشان به خواستههای آقایان (ت، و، ح، ن) درجلسه میدان آرژانتین بود.»
گفته میشود این چهار نفر غلامرضا تاجگردون، محمدعلی وکیلی، الیاس حضرتی و بهروز نعمتی بودند. محمد علی وکیلی در این باره گفت: خودش در این جلسه شرکت نکرده و او این اطلاعات را به جواد امام داده است. از این رو رئیس بنیاد باران در توئیت دیگری نوشت: «آقای وکیلی تماس داشتند و ضمن تایید جلسه فوق اعلام داشتند آقایان تاجگردون، نوریان، نعمتی و حسنوند در جلسه فوق حضور داشته و ایشان حضور نداشتند!»
از سوی دیگر بهروز نعمتی، در صفحه اینستاگرام خود در واکنش به اظهارات جواد امام نوشت: «مطالب آقای جواد امام را تکذیب مینمایم و آقای بیطرف را در هر کجا که ایشان تعیین نمایند به مناظره دعوت مینمایم تا صداقت و حقانیت مشخص گردد، متأسفم برای افرادی که با فشار رسانهای دنبال باجخواهی هستند، در طی ۲ دوره که خادم مردم بودهام هرگز نه از کسی باجخواهی کردهام و نه به احدی باج دادهام.».
شروط نمایندگان برای بی طرف قابل پذیرش نیست
اما علیرضا رحیمی از اعضای فراکسیون امید در گفتگو با ایران با تایید وجود چنین جلساتی میگوید: «سهمخواهی گاهی ناظر به گرفتن امتیازات شخصی است و گاهی هم ناظر به گرفتن سهم منطقهای از برنامههای وزارتخانه است. در مورد آقای بیطرف بیشتر سهمخواهیها به سمت و سوی شرطگذاری برای برنامههای وزارت نیرو رفت و ایشان هم زیر بار آن نرفت. مثلاً میخواستند هیچ آبی از حوضهای به حوضه دیگر منتقل نشود یا اینکه میخواستند برنامههای انتقال آب در هر شرایطی تعطیل شوند. ولی خب وزارت نیرو هم یک برنامه بالادستی دارد به عنوان برنامه ششم توسعه که در آن رویکرد حرکت وزارتخانه مشخص شده و قاعدتاً شروط برخی نمایندگان برای وزیر که تمام این برنامهها را زیر سؤال میبرد، چندان قابل پذیرش و دفاع نیست.
وی درباره جلسه میدان آرژانتین میگوید: آنجا سهمخواهی پست و مقام و پروژه نبوده بلکه مطالبه این دست مسائل بود. در این مورد متأسفانه برخی همکاران ما خواستههایی را مطرح کردند که نه کارشناسی شده بود و نه در قانون توسعه کشور و برنامههای آن جایگاهی داشت. یک عقبه اجتماعی هم برای خودشان درست کردند تا این اقدام یک وجهه اجتماعی هم بگیرد، همان طور که در آن روزها جو غالب مردم خوزستان جو ضد بیطرف شده بود و این جبههگیری رسانهای علیه آقای بیطرف را از همان روزی که نام وزرا اعلام شد، شروع کرده بودند. در صحن هم تلاش زیادی کردند که تک به تک رأی نمایندگان را علیه ایشان برگردانند.
عارف سیاستمدار مجربی نیست
موج انتقادات به فراکسیون امید تا جایی بود که نشریه صدا از گروه مجلات زیرمجموعه کرباسچی در سرمقاله این هفته نشریه نوشت: «بیطرف قربانی بی عملی فراکسیون امید شد. فراکسیون امید اساسا معلوم نیست در مجلس چه میکند و قرار است چه انجام دهد. در رأس این مجموعه دکتر محمدرضا عارف قرار دارد. اگرچه او انسان شریف و پاک اندیشی است، اما سیاستمدار کار کشته و مجربی نیست. پارلمان، خانه سیاست ورزی است، نه مدرسه اخلاق. استاد دانشگاه بودن امر پسندیدهای است، اما در خانه ملت، کسی برنده است که سیاست ورز باشد و اصول لابی را بداند. نمایندگان مجلس، دانشجوی جزوه نویسی نیستند که استاد هر آنچه گفت: آنها بنویسند و آخر ترم آن را پس بدهند. همه در پارلمان با هم برابرند. همه نمایندگانی از شهر و دیار مختلف هستند. سیاست مداری به تجارت و خرید رأی نیست اگرچه متاسفانه دیده و شنیده شده است که برخی از نمایندگان در ادوار گذشته، تاجران رأی اعتماد شده اند و برای وزارت و وکالت رأی میخرند و میفروشند، اما این سیاست ورزی نیست هیچ، بلکه شارلاتانیسم پارلمانی است که خود را نشان داده و باید فکری عاجل برای آن کرد.»
انتقادات تند سردبیر نشریه کرباسچی به عارف را از اینجا بخوانید
نویسنده در ادامه حملات را به سوی عارف نشانه میرود و میگوید: «فراکسیون وقتی رأسی ندارد، ممکن است منافع غیرمشروع جایگزین منافع مشروع شود. ممکن است نماینده همه جور به نفع خود عمل کند. هم با دولت ببندد، هم با مخالف دولت ببندد، هم از منافع تشکیلاتی بهره مند شود و هم منافع شخصی خود را پیگیری کند. فراکسیونی که راس ندارد و راس ان بی عمل می شود دور زدن در اولویت قرار میگیرد. هر کس خود مستقیما با وزرا جلسه میگذارد و مطالباتش را در جلسات مخفی و غیرعلنی دنبال می کند. اینچنین است که حبیب الله بیطرف، وزیر پیشنهادی رئیس جمهور برای وزارت نیرو، نمی تواند در مجلسی که اکثریت آن همراه دولت است، رأی اعتماد کسب کند.»
جریان اصلاحات که تا پیش از معرفی کابینه تمام توان خود را مصروف سهمخواهی از روحانی در انتخاب وزیران کرده بود در روزهای اخیر فشار سنگین رسانهای را متوجه نمایندگان مجلس کرده است به نظر میرسد در این بین لابیهای آنها در حال مذاکره با رئیسجمهور برای معرفی دو اصلاحطلب برای وزارتخانههای باقی مانده به مجلس هستند و از سوی دیگر روزنامههای آنها آتش تهیه روی بهارستان میریزند که آن چهره ها از نمایندگان رای اعتماد بگیرند. با این احوال باید منتظر تصمیم رئیسجمهور برای انتخاب ۲ همکار دیگرش برای وزارتخانههای علوم تحقیقات و فناوری و نیرو ماند.
دیدگاه تان را بنویسید