تأثیر آتش‌بس زبدانی بر روند حل بحران سوریه
مرحله دوم توافق آتش‌بس و صلح "زبدانی، مضایا / کفریا، فوعه " که اواخر سپتامبر گذشته حاصل شده بود، پس از چند بار توقف به مرحله اجرا درآمد.
العالم: در مرحله دوم توافق آتش بس با گروه های مسلح، زخمی ها و عناصر مسلح و خانواده هایشان شامل 123 نفر از الزبدانی - مضایا از طریق لبنان و ترکیه به شمال سوریه منتقل شدند و قرار است که مجروحان به همراه خانواده هایشان که شامل337 نفر هستند، از کفریا و الفوعه و بازهم از طریق ترکیه و لبنان به سمت منطقه سیده زینب در جنوب دمشق بروند. پایگاه "روسیا الیوم" در یادداشتی با اشاره به اهمیت و ابعاد مختلف این توافق نوشت: اجرای مرحله دوم این توافق گامی مهم نه فقط درزمینه انسانی بلکه در زمینه های نظامی و سیاسی است و اگر تلاش های کشورهای منطقه ای نبود، این توافق به مرحله اجرا درنمی آمد زیرا همه طرف ها و هریک بنا به دلایل خاص خود، دراین زمینه همکاری کردند. به نوشته روسیا الیوم، اجرایی کردن این توافق با توسل به قدرت نظامی هم ممکن نبود، زیرا کفریا و الفوعه در ادلب از اواخر مارس گذشته از سوی " جیش الفتح " محاصره شده اند، این درحالی است که ارتش سوریه شهرهای الزبدانی و مضایا را محاصره کرده است و هرنوع حمله به یکی از این شهرها، با حمله ای دیگر به شهری دیگر مواجه می شد که این مساله در نهایت منجر به اجرای توافق شد. با تشدید درگیری
ها در شمال غرب سوریه کمی پس از عملیات نظامی روسیه ، نیاز دو طرف به تعجیل در اجرای این توافق آشکار شد زیرا گروه های مسلح ترجیح می دهند که پیش از تغییرات نظامی غافلگیرکننده درشمال غرب سوریه که ممکن است اصول مذاکرات را تغییر دهد، درباره خروج اعضای خود از الزبدانی و مضایا به توافق برسند. درهر حال، نمی توان اجرای این اتفاق را از تحولات روزهای گذشته در اطراف دمشق جدا دانست، زیرا دمشق صحنه تغییرات موثر میدانی بود به همین دلیل توافقی حاصل شد مبنی براینکه طرفداران داعش و خانواده های آنان از مناطق جنوب دمشق از جمله اردوگاه آوارگان فلسطینی یرموک و منطقه التضامن و الحجر الاسود خارج شوند تا به بئر القصیب در ریف دمشق جنوب شرقی یا ریف حمص شرقی یا الرقه به عنوان یکی از اماکن استقرار این گروه منتقل شوند. از بیش از دو سال پیش که گروه های معارض مسلح به مناطق اردوگاه الیرموک، یلدا، ببیلا و مناطق القدم و العسالی که تحت کنترل گروه موسوم به " اتحادیه اسلامی جنود شام " است، رانده شده اند، داعش منطقه "حجر الاسود" را به طور کامل در اشغال خود دارد. پیش تر، در شهر "قدسيا" در غرب دمشق، توافقی حاصل شد که به موجب آن ده ها تن از عناصر
مسلح در ازای لغو محاصره این شهر به ادلب در شمال سوریه رفتند تا به گفته منابع رسانه ای ، ماموریت حفظ امنیت در داخل شهر به کمیته هایی از اهالی قدسیا که تعدادشان به 145 نفر رسید، موکول شود و فقط این 145 نفر می توانند با حمل سلاح، در داخل شهر پست های بازرسی ایجاد کنند. انتظار می رود که مناطق الهامه و وادی بردی نیز وضعیت مشابهی پیدا کنند که به موجب آن عناصر مسلح در ازای لغو محاصره اعمال شده از سوی ارتش سوریه به شمال منتقل شوند. ارتش سوریه همچنین آتش بس امضا شده از اوایل سال 2013 در شهر المعضمیه در جنوب غرب دمشق را متوقف کرد و تجهیزات نظامی را در نزدیک المعضمیه مستقر ساخت، اما نه به منظور یورش به آن بلکه برای فشار بر گروه های مسلح در خصوص امضای توافق مشابه با توافق های الزبدانی و اردوگاه یرموک و قدسیا. ارتش سوریه تلاش می کند المعضمیه را از داریا جدا کند تا عناصر مسلح در داریا که متشکل از تیپ های فجر، سیف الشام، الفتح وابسته به اتحاد اسلامی جنود شام، نتوانند از گروه های مسلح در المعضمیه پشتیبانی کنند. این تغییر وتحولات در اطراف دمشق که با هلاکت زهران علوش سرکرده جیش الاسلام در الغوطه همزمان شده است، سوال هایی
را درباره تعجیل دولت سوریه در خارج کردن این مناطق از دامنه درگیری ها ایجاد کرده است. سه دلیل اصلی برای این اقدام دولت سوریه وجود دارد، نخست؛ نزدیک شدن به زمان شروع مذاکرات سیاسی میان دولت سوریه و مخالفان در ماه آینده در ژنو سوئیس به عنوان یک موفقیت نظامی که به موفقیت های دیگر افزوده می شود و می توان از آن به عنوان یک اهرم فشار سیاسی استفاده کرد. دوم؛ خارج کردن اطراف دمشق از معادله آتش بس که جامعه بین الملل در قطعنامه 2254 با آن موافقت کرد و درنتیجه لغو خطوط محدود درگیری و انتقال آن به مناطق دور زیرا شمار نیروهای نظامی در میدان نبرد زیاد است و رصد کردن اجرای آتش بس بر خلاف اطراف دمشق دشوار است. و سوم؛ تبلیغ برای معادله آتش بس هایی که دولت سوریه از دو سال پیش برای آن تلاش می کند و سعی دارد که در مذاکرات آینده، آن را به عنوان پایه و اساس راه حل نظامی مطرح کند.
دیدگاه تان را بنویسید