دومینوی خشم اعراب، به مصر رسید

: روز گذشته (۲۵ ژانویه) هزاران نفر از مردم مصر در خیابان‌های اسکندریه و قاهره به خیابان‌ها ریختند و علیه سیاست‌های حسنی مبارک به تظاهرات پرداختند. این تظاهرات در پی افزایش نرخ بیکاری، تورم و نارضایتی از وضع موجود انجام شد. البته بخش دیگری از آن به ناآرامی‌هایی که در کشور تونس رخ داد و بسیاری از کشورهای عربی را تحت تاثیر خود قرار داد، باز می‌گردد. تظاهرات کنندگان با دادن شعارهایی و پاره کردن عکس حسني مبارك در خيابان ها خواستار کنار رفتن او از عرصه قدرت شدند. گروههای مخالف مبارک- از جمله جمعیت اخوان المسلمین- از روزهای پیش اعلام آمادگی کرده بودند تا در میدان اصلی قاهره (میدان تحریر) گرد آیند، اما مقامات دولتی مصر با تهدید سعی داشتند تا آن‌ها را از این گردهمایی باز دارند. وزیر کشور مصر -حبیب العدلی- پيش از اين روز اعلام کرد: «هر کسی را که دیدگاههای خود را از طرق غیر قانونی اعلام کند، دستگیر خواهیم کرد». در مقابل تظاهرات کنندگان نیز در فضای مجازی به دولتیان پاسخ دادند و اعلام كردند: «این آغاز پایان دادن به حکومت حسنی مبارک در مصر می‌باشد». یکی از خبر نگاران خارجی- خبر گزاري يو اس سی - که از نزدیک شاهد بود، این حادثه را این طور توصیف می‌کند: «تظاهرات کنندگان ابتدا در میدان التحریر جمع شده بودند اما نیروهای پلیس با مسدود کردن راه آن‌ها سعی داشتند آن‌ها را متفرق کنند، اما هنگامی که دیدند قادر به این کار نیستند، ماشین آب پاش از سمت شرقی میدان وارد شد و با پاشیدن آب بر روی مردم سعی در متفرق کردن آن‌ها داشت. این حمله پلیس نیز نتوانست مردم خشمگين مصر را از میدان خارج کند تا اینکه نیروهای پلیس به مردم حمله کردند. در طول این تظاهرات، مردم تلاش می‌کردند تا با آرام كردن فضا، دیگران را از اقدامات احساسی و خشن باز دارند». از سوی دیگر مردم تظاهرات کننده سعی می‌کردند تا از هر طریق این تظاهرات را در آرامش برگزار کنند. برخی از آن‌ها با اقامه نماز در میدان سعی در این امر داشتند. خبرگزاری الجزیره نیز اوضاع را این گونه تحلیل می‌کند: «در این حادثه دو تن از تظاهرات کنندگان و یکی از نیروهای پلیس کشته شدند. پلیس برای خارج کردن مردم از میدان تحریر تلاش کرد تا با استفاده از گاز اشک آور، گلوله‌های مشقی و ماشین آب پاش، تظاهرات کنندگان را از میدان اصلی شهر خارج کند. از سوی دیگر دولت درشبكه تلفنی اختلال ایجاد کرد تا بدين طريق مخالفان را متفرق سازد». هفته نامه نیوزویک نیز در وب سایت خود با دو مقاله به تحلیل این موضوع پرداخته است. «بعد از فرار پادشاه تونس به عربستان، موجی از نا آرامی‌ها کشورهای عربی را در برگرفت. این نا‌ آرامی‌ها که از مراکش به مصر و از آنجا به اردن کشیده شده است، همگی در یک چیز مشترک می‌باشند و آن نیز ایجاد اصلاحات در رژیم سیاسی این کشورهاست». وب سایت امریکایی هافینگتون پست نیز در گزارش خود اعلام کرد: «تظاهرات کنندگان با در دست داشتن پرچم‌های کشور تونس و مصر، خود را ادامه رو جریان آغاز شده در تونس می‌دانستند.» روزنامه گاردین چاپ انگلیس نیز به تحلیل این موضوع پرداخت که: «پس از پایان تظاهرات و خارج شدن تظاهرات کنندگان از خیابان‌ها، دولت با ایجاد اختلال در شبکه تلفن‌ها و اینترنت سعی در منزوی کردن گروههای مخالف داشت». خبر گزاري رويترز نيز در گزارش خود اعلام كرد:« شبكه يوتيوب از روز سه شنبه به طور كامل در مصر قطع شده است». مسئولين اين سايت اعلام كردند كه « معتقديم كه وجود فضای باز داخل كشور و تبادل اطلاعات ميان مردم منجر به آگاهي آنها از اوضاع مي شود و در بهبود شرايط نيز موثر مي باشد». خبر گزاري اسكاي نيوز ، وابسته به انگليس نيز در گزارش خود عنوان كرده است:« بايد ببينيم كه آيا نارضايتي كه در تونس ايجاد شده است به مانند دومينو در ديگر كشورهاي عربي ادامه خواهد يافت يا خير؟». در پايان اين تظاهرات نيز، وزير كشور مصر اعلام كرد كه 25 تن از تظاهرات كنندگان را دستگير كرده است. به گزارش «فردا» حال با این شرایط که با آغاز فرار پادشاه تونس اتفاق افتاد و کلیه کشورهای عربی را در موجی از نا آرامی‌ها فرو برد، بایستی دید که این حکومت‌ها چطور خواهند توانست به مقابله با خشم مردم خویش برآیند. پس از تونس، الجزاير و مراكش و اردن كشورهايي بودند كه بشدت نا آرام شدند و گروههاي مخالف درصدد بودند تا وضعيت آن كشورها را نيز به مانند تونس كنند. حال بايد ديد كه در پي اين نا آرامي ها كودتاي نظامي رخ خواهد داد( آنچه كه پيش تر در كشورهايي چون ليبي رخ داد) يا حكومت هايي مردمي به قدرت خواهند رسيد؟