حداد عادل: علامه«حسن زاده آملی» نسبت به ادبیات فارسی و تاریخ اشراف کامل داشت

رییس فرهنگستان زبان و ادب فارسی گفت: علامه حسن زاده آملی نسبت به علوم اسلامی، ادبیات فارسی، تاریخ و مباحث عرفانی اشراف کامل داشت.

غلامعلی حداد عادل ظهر پنجشنبه در همایش ملی علامه ذوالفنون حسن زاده آملی که در دانشگاه قم برگزار شد، اظهار کرد: ابعاد شخصیتی علامه حسن زاده آملی بسیار گسترده بود و وی در حوزه‌های مختلف علمی و معارفی تبحر خاصی داشت.

رئیس فرهنگستان زبان و ادب فارسی بیان کرد: علامه حسن زاده آملی نسبت به علوم اسلامی، ادبیات فارسی و مباحث عرفانی اشراف کامل داشت و وی از معدود علما است که نسبت به ادبیات فارسی آگاهی داشت.

وی ابراز کرد: علامه حسن زاده آملی در تصحیح بسیاری از آثار ادبی همچون کلیله و دمنه قلم به دست بود و دانش او نسبت به علوم اسلامی جامع بود و به این منظور وی را علامه می‌دانستند.

حداد عادل تصریح کرد: آیت الله حسن زاده آملی به ادبیات فرانسوی نیز تسلط داشت و در بخشی از خاطرات و کتاب‌های ایشان به این زبان سخن می‌گفت.

رئیس فرهنگستان زبان و ادب فارسی یادآور شد: این علامه فقید استعداد خاصی در حوزه ریاضیات و علوم نجوم داشت و در علوم و فنون دینی اسلامی از جامعیت ویژه‌ای برخوردار بود.

وی ادامه داد: حسن زاده آملی سال‌ها بر نوشتار کتاب، علم جویی، تحقق و تفحص اهتمام داشت و این امر بود که موجب شد تا به این مقام والا در عرفان و سلوک برسد.

حداد عادل خاطرنشان کرد: یکی از ابعاد جامعیت علامه حسن زاده آملی، تسلط بالا بر ادبیات فارسی است و استعدادهای چند جانبه و چندبعدی این شخصیت عظیم تحسین برانگیز است./مهر

مدیر حوزه‌های علمیه کشور:علامه حسن‌زاده آملی جامع امتیازات حوزه‌های علمیه معاصر بود

مدیر حوزه‌های علمیه گفت: علامه حسن زاده جامع امتیازات و ویژگی‌های حوزه های معاصر بود و با دانشگاهیان و مراکز دانشگاهی اتصال داشت.

آیت الله علیرضا اعرافی در همایش ملی «آیت الله حسن زاده آملی؛ علامه ذوفنون، سالک توحیدی» که امروز ۲۶ مهرماه در تالار شیخ مفید دانشگاه قم برگزار شد، با اشاره به فرازی از سخن امیرالمومنین (ع) در نهج البلاغه گفت: رشته عارفان بالله و ذاکران خدا قطع نخواهد شد و همواره خدا با آن‌ها سخن خواهد گفت. الهام الهی و اتصال خدا با اعماق وجود آن‌ها نتیجه داده و این افراد روشنایی یافته‌اند مافوق روشنایی که ما دیده‌ایم.

مدیر حوزه های علمیه با بیان اینکه انسان جامع اضداد است، اظهار کرد: انسان هرچه در مسیر کمال پیش رود، سعه وجودی باعث هضم شدن بسیاری از تضادها در یک صورت جدید و جامع‌تر می‌شود.

وی گفت: علامه حسن زاده بر تراث تاریخی و متون کلاسیک فلسفی، عرفانی ما مسلط بود. متن شناسی ایشان فوق العاده بود. این متن خوانی یک فضیلت است اما اگر کسی یک‌سویه رود متن خوانی او را از عمق فکری باز می دارد.

مدیر حوزه های علمیه ادامه داد: استاددیدگی زیاد و استقلال فکری دوگانه دیگری است. گاهی اوقات، افراد به دلیل اینکه زیاد استاد می‌بینند مقهورند و استقلال فکری ندارند، در علامه، استاددیدگی در اوج بود و محضر اساتید بی شماری را در تهران درک کرده بود اما استقلال فکری محتاطانه داشت.

وی جمع تالیف و تدریس را ویژگی دیگر علامه حسن زاده آملی ذکر کرد و افزود: جمع بین نظر و عمل را می‌توان امتیاز دیگر علامه دانست که هر دو در قله بود. جمع بین اندیشه ورزی، خردورزی و تمحض علم بسیار فوق العاده است.

اعرافی افزود: علامه حسن زاده تعبد و تعقل را دو بال مکمل می‌دانست و مناهج شهود و نظر را قابل جمع می‌دانست. تنوع و تکثر مطالعات ویژگی دیگر ایشان بود.

وی جمع تصحیح و تالیف و تحقیق را ویژگی دیگر علامه حسن زاده آملی عنوان کرد و گفت: ایشان مصحح نبود بلکه نظریه پرداز و فیلسوف و عارف بزرگی است.

مدیر حوزه‌های علمیه جمع بین کار حوزوی و تبلیغ اجتماعی را مزیت دیگر ایشان دانست و گفت: علامه حسن زاده آملی یک مبلغ بود؛ هیچگاه سخن گفتن با مردم، ارتباط و هدایت آن‌ها قطع نشده است.

وی ادامه داد: علامه حسن زاده جامع امتیازات و ویژگی‌های حوزه های معاصر بود و با دانشگاهیان و مراکز دانشگاهی اتصال داشت.

اعرافی گفت: یکصدسال از تاسیس حوزه علمیه قم می گذرد و امیدواریم به زودی بزرگداشت یکصدمین سالگرد بازتاسیس حوزه علمیه قم برگزار شود. در مجموعه‌ای که به این مناسبت تدوین شده است، آثار موسس حوزه علمیه قم تدوین شده و نیز تحولات و تطورات دانشی حوزه علمیه قم در یکصدسال اخیر جمع آوری شده است.

مدیر حوزه‌های علمیه کشور تاکید کرد: یکی از فصول درخشان زندگی علامه حسن زاده آملی، تبلیغ دین و ارشاد و سخنوری برای مردم و طلاب بود و این جزء نقاط درخشان زندگی ایشان محسوب می‌شود.

اعرافی تصریح کرد: عرفان و انقلاب در شخصیت ایشان تبلور داشت و عرفان خدمت و نقش آفرینی در عرصه‌های اجتماعی به جای عرفان عزلت و گوشه نشینی در شخصیت ایشان وجود داشت و همین نکته این عالم ربانی را از دیگران متمایز کرده بود.