دفاع از شأنیت مجلس به سبک قالیباف

این روزها صحن مجلس به‌ صورت دو شیفت در حال بررسی سوابق وزرای پیشنهادی دکتر پزشکیان است. همان‌طور که کابینه پیشنهادی از طیف‌های مختلف سیاسی تشکیل شده، مجلس دوازدهم نیز برخلاف مجالس قبلی، از طیف‌های گوناگون سیاسی تشکیل شده است و اصلاح‌طلبان همچون اصول‌گرایان و اعضای جبهه پایداری، کرسی‌های بیشتری به دست آورده‌اند. به همین دلیل نقش رئیس مجلس در مدیریت صحن و جلوگیری از به حاشیه رفتن آن اهمیت زیادی دارد.

قالیباف به ‌درستی قانون را اجرا می‌کند و برای او فرقی نمی‌کند که نماینده معترض از کدام طیف باشد. او حتی اگر لازم باشد، همانند روز گذشته، صحبت‌های رسایی در دفاع از استقلال مجلس را تمام و کمال تأیید می‌کند یا اگر نیاز باشد در جای دیگر به همان آقای رسایی یا امیرحسین ثابتی تذکر می‌دهد تا بر اساس قانون رفتار کنند.

در آخرین مورد، وقتی مالک شریعتی با همکاری علی خضریان، دو نماینده تهران در مجلس، نامه امنیتی قدیمی را برخلاف قانون و آیین‌نامه داخلی، حین سخنرانی صالحی امیری، وزیر پیشنهادی میراث فرهنگی توزیع کردند - نامه‌ای که متن آن پیش‌تر توسط خضریان در صحن قرائت شده بود - این اقدام غیرقانونی با برخورد و تذکر رئیس مجلس و حمایت سایر نمایندگان همراه شد؛ اما مالک شریعتی به‌ جای قبول اشتباه خود، صحن مجلس را برای لحظاتی متشنج کرد.

به دلیل همین پایبندی قالیباف به اجرای آیین‌نامه داخلی مجلس است که گاهی قسیم عثمانی، نماینده اصلاح‌طلب، قالیباف را به وتوی طرح‌ها متهم می‌کند و گاهی امیرحسین ثابتی و حمید رسایی، اعضای جبهه پایداری، او را به نقض آیین‌نامه داخلی مجلس متهم می‌کنند. شاید اگر قالیباف اهل چشم‌پوشی از تخلفات بود، هیچ‌گاه به دیکتاتوری متهم نمی‌شد.

صبح نو