جمعبندی رهبر انقلاب از عملکرد دولتهای دوازدهم و سیزدهم چگونه بود؟
مسعود پزشکیان بهعنوان نهمین رئیس جمهوری اسلامی ایران انتخاب شده و حالا در تکاپوی تشکیل دولت چهاردهم است. طبق اخبار، مراسم تنفیذ حکم ریاست جمهوری پزشکیان از سوی رهبر انقلاب و همچنین تحلیف او توسط مجلس شورای اسلامی در مردادماه انجام خواهد شد و در نهایت جلسات رأی اعتماد مجلس به وزرا نیز در شهریورماه برگزار میشود.
مسعود پزشکیان که حالا رئیسجمهور منتخب مردم ایران است، در جریان رقابتهای انتخاباتی بر دو موضوع تأکید داشت؛ وی اعلام کرد که در چهارچوب حزب خاصی تعریف نمیشود و در کسوت ریاست جمهوری از همه ظرفیتهای نخبگان و کارشناسی برای پیشبرد امور کشور بهره خواهد برد. دیگر موضوعی که چند بار مورد تأکید پزشکیان قرار گرفت، پایبندیاش بر سیاستهای کلی رهبر انقلاب اسلامی و حرکت در چهارچوب این سیاستها بود.
حالا رئیسجمهور منتخب برای اداره امور کشور دو تجربه متفاوت مدیریتی را پیش روی خود دارد که میتواند با توجه به این تجربهها، چشمانداز دولت چهاردهم در 4 سال آینده را تعیین کند. پزشکیان میتواند با نگاه به گذشته، انتخاب کند که مسیر طی شده توسط دولت دوازدهم را در پیش گیرد یا اینکه قدم در مسیری بگذارد که پیشتر رئیسجمهور شهید آیتالله رئیسی آن را آغاز کرد. جمعبندی حضرت آیتالله خامنهای از دولتهای دوازدهم و سیزدهم میتواند در ارتباط با تنظیم سیاستهای دولت چهاردهم، به کمک مسعود پزشکیان آید.
دولتی که عبرت آیندگان شد
مردادماه 1400، آخرین دیدار کابینه دولت دوازدهم با رهبر انقلاب اسلامی درحالی برگزار شد که امریکا از برجام خارج شده و سیاست خارجی کشور به بنبست رسیده بود. اعتماد بیش از اندازه دولت روحانی به طرف امریکایی و عدم اتخاذ تدابیر مناسب در مذاکره با غرب، خسارت بزرگی را برای کشور به بار آورده بود. در شرایطی که ایران به تمام تعهدات خود در توافق برجام عمل کرده بود، امریکا به صورت یکطرفه از این توافق خارج شد و در حالی که انتظار میرفت با تغییر دولت در ایالات متحده، سیاستهای این کشور دچار تغییر شود، بایدن هم مسیر ترامپ را در پیش گرفت. جملگی این مسائل باعث شد تا در دیدار پایانی اعضای کابینه دولت دوازدهم با حضرت آیتالله خامنهای، رهبر انقلاب از تجربیات به دست آمده در دولت حسن روحانی بهعنوان تجربهای برای آیندگان تعبیر کنند. در آخرین دیدار رئیسجمهور و هیأت دولت دوازدهم با رهبر انقلاب اسلامی، حضرت آیتالله خامنهای با اشاره به لزوم استفاده از تجربههای دولتهای یازدهم و دوازدهم در آینده، تأکید کردند: یک تجربه بسیار مهم در این دوران عبارت است از بیاعتمادی به غرب که آیندگان باید از آن استفاده کنند. رهبر انقلاب همچنین با بیان اینکه در دولت دوازدهم معلوم شد که اعتماد به غرب جواب نمیدهد و آنها کمک نمیکنند و هرجا که بتوانند ضربه خواهند زد، افزودند: مطلقاً نباید برنامههای داخلی را به همراهی غرب منوط کرد زیرا حتماً شکست خواهد خورد.
حضرت آیتالله خامنهای همچنین خطاب به رئیسجمهور و اعضای دولت تأکید کردند: هر جا که کارها را منوط به غرب و مذاکره با آن و امریکا کردید ناموفق بودید و هر جا که بدون اعتماد به غرب، حرکت و از آنها قطع امید کردید، موفق بودید و پیش رفتید.
از عبرت تا الگو
با توجه به این تجربهها، شهید آیتالله رئیسی دولت سیزدهم را تشکیل داد؛ دولتی که پیش از هر چیز، به دنبال تقویت توانمندیهای داخلی بود. حل مشکلات و تأمین نیازهای مردم که در دولت پیشین مورد غفلت قرار گرفته بود، به محور اقدامات دولت شهید رئیسی تبدیل شد. چه آنکه دولت سیزدهم با راهاندازی نهضت تکمیل پروژههای ناتمام، تمرکز خود را بر تکمیل پروژههای روی زمین مانده معطوف کرد. در حوزه سیاست خارجی نیز دستگاه دیپلماسی دولت سیزدهم افزایش تعامل و در برخی موارد از سرگیری ارتباط با کشورهای همسایه و مستقل از غرب را با محوریت دیپلماسی عزتمندانه در دستور کار خود قرار داد. عضویت ایران در سازمان همکاری شانگهای و گروه بریکس، از نتایج ملموس این دیپلماسی عزتمندانه بود. چه آنکه رهبر انقلاب اسلامی نیز در دیدار اخیر اعضای دولت سیزدهم، رعایت همزمان تعامل و عزتمندی را از جمله خصوصیات برجسته شهید رئیسی دانستند و تأکید کردند: رئیسی به اصل ارتباط عقیده داشت و اهل تعامل بود اما از موضع عزت، نه آنچنان تند و دورکننده بحث میکرد که ارتباط قطع شود و نه بیهوده خود را دست پایین میگرفت و امتیاز میداد. حضرت آیتالله خامنهای تلاش بیوقفه برای حل مشکلات تودههای مردم، اعتقاد عمیق به تواناییهای داخلی، صراحت در اعلام مواضع دینی و انقلابی، خستگیناپذیری، مأیوس نشدن، رعایت تعامل و عزتمندی در سیاست خارجی، اهتمام به اجرای طرحهای بزرگ، تواضع و بردباری و معنویت و ذکر و توسل را از ویژگیهای برجسته فردی و کاری شهید رئیسی خواندند و تأکید کردند: رئیسی عزیز به عنوان یک الگو نشان داد میتوان به عنوان رئیسجمهور یک کشور از مجموعه این خصوصیات فکری، قلبی و عملی برخوردار بود و آن را در عمل دنبال کرد.
دیدگاه تان را بنویسید