روایت ظریف از بی‌خبری روحانی و خودش درباره ماجرای حمله به عین‌الاسد

در اینجا به ناچار نگاهی به تلخترین تجربه دوران وزارت در دبیرخانه شورای عالی امنیت ملی می اندازیم فاجعه اسفبار شلیک به هواپیمای اوکراینی. پس از اقدام تروریستی آمریکا در ترور بزدلانۀ شهید سپهبد سلیمانی و همراهانش در سحرگاه جمعه ۱۳ دی ۱۳۹۸، واپسین تصمیمی که از آن خبر داشتم این بود که شتابی برای پاسخ نیست و مؤثرترین روش، که همواره توسط حزب الله لبنان نیز پیگیری میشود تحمیل شرایط فرساینده آماده باش بر نیروهای طرف مقابل است اما در سحرگاه چهارشنبه ۱۸ دی ،۱۳۹۸، نزدیک به ساعت ۴:۳۰ بامداد پیام دکتر عراقچی پیرامون حمله به عین الاسد را دریافت کردم دبیرخانه نزدیک به ساعت ۳ پس از نیمه شب دکتر عراقچی را از خواب بیدار کرده و از او خواسته بود که پیامی را از طریق سفیر سوئیس به آمریکا برساند ایشان . ناباورانه توانسته بود در آن وقت شب سفیر سوئیس را بیدار کرده و پیام را به او برساند. گرچه گویا آمریکائیها پیش از حمله و قبل از رئیس جمهور و وزیر امور خارجه جمهوری اسلامی به وسیله نخست وزیر عراق از حمله خبردار شده بودند. گویا آقای عادل عبدالمهدی نخست وزیر وقت عراق را در شامگاه سه شنبه از عملیات آگاه کرده بودند خبر رسانی به نخست وزیر عرا کاری و درست هم بود؛ آنچه پرسش برانگیز است بی خبری رئیس جمهور و وزیر امور خارجه ایران بود.

از سحر چهارشنبه همراه با دکتر عراقچی و دیگر همکاران سرگرم مدیریت جوانب بین المللی اقدام علیه عین الاسد از طریق یادداشت رسمی به سفارت سوئیس، نامه نگاری معمول با دبیرکل و رئیس شورای امنیت ملل متحد و نیز جنبه های دیپلماسی عمومی از طریق صدور بیانیه رسمی و توئیت بودیم که از فضای مجازی از فاجعه سقوط هواپیمای اوکراینی آگاهی یافتیم فاجعه بزرگی بود؛ ولی تمام اخبار رسمی آشکار و حتی اطلاعات محرمانه ارسالی به وزارت امور خارجه حاکی از تصادفی فاجعه بار بود.

منبع: پایگاه خبری اصلاحات