اختلاف چگونه می‌تواند شیرینی مجلس جدید را نابود کند؟
رهبر معظم انقلاب اسلامی در نخستین سخنان خویش پیرامون مجلس دوازدهم با هشدار نسبت به پیامد‌های دامن زدن به اختلافات فرمودند: «آن چیزی که می‌تواند شیرینی مجلس جدید را نابود کند، سخنان اختلاف‌انگیز و دعوا راه انداختن‌ها و ستیزه‌گری‌های دشمن‌پسند است؛ شیرینی مجلس جدید را این‌جور چیز‌ها از بین می‌برد. باید خیلی مراقبت کرد، باید خیلی مراقبت کرد.»
صرف نظر از اینکه چه عوامل و عللی زمینه‌ساز بروز این دغدغه معظم‌له گردد، یک پرسش اساسی که پاسخ آن می‌تواند در کاهش اختلافات مؤثر واقع گردد، این است که چگونه تنش‌های روانی و منازعه‌های غیراخلاقی می‌تواند سبب تلخکامی ملت گردد؟
در این رابطه اولاً باید به نقش مجلس در وحدت ملی، انسجام درونی و همگرایی میان مسئولان اشاره کرد که بر اساس دیدگاه‌های بنیانگذار نظام اسلامی این نقش در تثبیت و ماندگارسازی انقلاب اسلامی به واسطه جایگاه مجلس در رأس امور کشور می‌تواند راهبردی، الهام بخش و اثرگذار بر سایر قوا و دستگاه‌های اجرایی باشد.
ثانیاً وحدت و همگرایی زمانی تأثیر کاربردی و مؤثر دارد که در سه سطح بروز عینی و مصداقی داشته باشد: در سطح نخست؛ وحدت میان مسئولان، سطح دوم؛ وحدت میان مردم و مسئولان و سطح سوم وحدت میان مردم و مردم قرار دارد. نکته مهم ارتباط متقابل هر یک از این سطوح سه می‌باشد که به صورت زنجیره‌ای بر یکدیگر تاثیر می‌گذارند. چنانچه وقتی صدای اختلاف از مجلس شنیده شد به مثابه اختلاف میان مسئولان قلمداد شده و آثار خود را در عدم تمرکز بر مسائل کلان و مشکلات بزرگ کشور نشان می‌دهد و مردمی که این صدا را به صورت زنده از رادیو می‌شنوند امیدشان به حل مشکلات کشور کاهش می‌یابد.
نقش دیگر مجلس در رابطه با دولت نمایان می‌گردد که می‌تواند آثار بسیار نامطلوبی بر امید مردم به حل مشکلات کشور داشته باشد. ضمن آنکه این اختلافات به سرعت در سطح سران قوا هم بروز می‌یابد. مردم وقتی اختلاف در این سطح را می‌بینند کاملاً نومید شده و اعتمادشان به مسئولان کاهش می‌یابد.
البته اختلاف سلیقه و نظر در مجلس امری طبیعی است و اختلاف نظر برای پیشبرد امور لازم است، اما آنچه قبیح است اینکه دشمنی‌ها جای دوستی‌ها را بگیرد. دو جناح و دو دسته به‌وجود بیاید به گونه‌ای که یکدیگر را دشمن شماره یک خود بدانند. اینجاست که سود این اختلاف را هرچند بحق باشد، دشمن اصلی که حالا خود را در حاشیه می‌بیند می‌برد؛ لذا حضرت امام (ره) می‌فرماید:
«البته دو تفکر هست باید هم باشد. دو رأی هست باید هم باشد، سلیقه‌های مختلف باید باشد لکن سلیقه‌های مختلف اسباب این نمی‌شود که انسان با هم خوب نباشد.... اگر در یک مجلسی اختلاف نباشد این مجلس ناقص است اختلاب باید باشد اختلاف سلیقه، اختلاف رأی، مباحثه، جاروجنجال این‌ها باید باشد لکن نتیجه این نباشد که ما دو دسته بشویم دشمن هم، باید دو دسته باشیم در عین حال که اختلاف داریم دوست هم باشیم.»
اگر اختلاقات سبب دو دستگی‌های خصمانه و کینه توزانه گردد قطعا بیگانگان، دولت‌های متخاصم، گروهک‌های معاند و تجزیه طلب، اپوزیسیون و ضدانقلاب، جریان تحریم کننده انتخابات، غربگرایان و متحجران سود آن را خواهند برد و برای کشور پیامد‌های امنیتی و سیاسی زیادی در خواهد داشت.
چنانچه در رویداد‌های امنیتی تیرماه ۱۳۷۸ مقام معظم رهبری احزاب سیاسی را به عنوان مقصران اصلی مورد عتاب قرار داده و فرمودند:
«آقایانی که سردمداران خطوط سیاسی و گرایش‌های سیاسی هستند، حالا برسید به این حرفی که ما می‌گوییم شما خودی‌ها وقتی سر قضایای بیهوده این طور با هم درگیر می‌شوید، دشمن سوء استفاده می‌کند، بفرمایید، این یک نمونه، دیدید دشمن چطور استفاده کرد؟ دیدید دشمن چگونه نیش خود را زد؟ اختلافات سلیقه‌ای و سیاسی را کنار بگذارند.»
ضمن آنکه باید توجه داشت کشورمان در یک‌سالگی عمر این مجلس در حال برگزاری انتخابات بسیار مهم دیگری خواهد بود که هر گونه حرکت مجلس، مواضع و نوع تعامل با دولت بر کارآمدی، امید مردم و جوانان، اعتماد به مسئولان و نهایتاً بر مشارکت مردم تأثیرگذار است.
منبع: روزنامه جوان
دیدگاه تان را بنویسید