باید به بایدن فرصت داد!؟
روزنامه زنجیرهای آرمان با وجود تأکید بر این که دولت بایدن تحریمها را برنداشته، میگوید دیپلماسی، جاده یکطرفه نیست و باید به بایدن فرصت داد(!)
کیهان: روزنامه زنجیرهای آرمان با وجود تأکید بر این که دولت بایدن تحریمها را برنداشته، میگوید دیپلماسی، جاده یکطرفه نیست و باید به بایدن فرصت داد(!)
این روزنامه در یادداشتی نوشت: از برجام و عاقبتش خبرهای خوشی به گوش نمیرسد، با وجود تغییر دولت در آمریکا و شعارهای انتخاباتی بایدن برای بازگشت به توافق هستهای با ایران، این کشور تاکنون کمترین گام عملی در کم کردن تحریمها برنداشته و حتی مشوقهایی را که از گوشه و کنار خبرش میرسید منکر شده است.
کاخ سفید هرگونه تخفیف در تحریمها را به اقدامات عملی ایران منوط میکند و خواستار انجام مذاکره برای حصول توافق بر سر چگونگی بازگشت به برجام است؛ به عبارت دیگر هیچ نشانهای دیده نمیشود که واشنگتن ارادهای برای احیای برجام داشته باشد، تنها تفاوتی که تاکنون دولت جدید آمریکا از خود بروز داده تغییر لحن است و دیگر هیچ!
نویسنده میافزاید: اگر برای نشان دادن حسننیت خود گام ابتدایی در احیای برجام را برداریم هیچ تضمینی وجود ندارد که آمریکا متقابلا از تحریمها بکاهد.
با وجود این اذعان، روزنامه مذکور در تیتر اول خود از قول یک کارشناس درجه چندم نوشت: دیپلماسی جاده یکطرفه نیست و باید به بایدن فرصت بدهید. قاسم محبعلی گفته است: دیپلماسی ماهیتی دارد که میتوان از طریق آن همواره به نتایجی رسید و هیچ مسیری کمهزینهتر از دیپلماسی برای رسیدن به اهداف نیست. مشخصا در دو ماه اخیر ایران نتوانسته از فرصتهای بهوجود آمده استفاده کند.
وی میافزاید: باید به سمت دیپلماسی حرکت کرد. دیپلماسی ذاتا دادوستد است و نمیتوان آن را یکطرفه فرض کرد. نمیتوان در جای خود نشست و از طرف مقابل انتظار داشت. باید به پای میز مذاکره رفت و گفتوگو کرد. دیپلماسی مانند یک معامله تجاری است و هیچگاه 100درصد نمیتوان در این عرصه به موفقیت و خواستههای خود دست یافت. ممکن است یکی بیشتر سود کند و یکی کمتر اما معامله نیاز دو طرف است. ایران نیز باید به سمت یک معامله برود. دولت اگر میخواهد به مردم خدمت کند باید به سمتی حرکت کند که به منافع مردم رسیدگی شود. در درجه اول باید به سلامت و معیشت مردم از طریق سیاست خارجی خدماترسانی شود. این موضوعی است که در حال حاضر در ایران به آن توجهی نمیشود و صرفا سیاستهای هزینهساز در دستور کار قرار گرفته است. تا زمانی که این گونه است نمیتوان راه آسانی را متصور بود.
آنچه در گفتوگوی روزنامه زنجیرهای عمداً مسکوت مانده، این واقعیت است که برجام عملاً به جادهای یکطرفه تبدیل شده و طرف غرب ضمن نقض همه تعهدات خود، از ایران طلبکاری میکند. به عبارت دیگر امثال آقای محبعلی باید پاسخ دهند که اگر دیپلماسی یکطرفه نیست و داد و ستد است، پس چرا برجام به این وضعیت تأسفبار درآمده و چرا با وجود ابتذال و پایمال شدن برجام، کسانی بر یکطرفه ماندن آن و ضمناً تکرار و افزایش تعهدات برجامی اصرار میورزند؟!
در واقع تاریخ سخنان مذکور مدتهاست منقضی شده و اکنون باید اثر مذاکره و داد و ستد دیده شود، نه این که با نوعی از آلزایمر حاد، همان دعاوی ابطالشده سال 92 تا 94 درباره مذاکره و داد و ستد تکرار گردد.
دیدگاه تان را بنویسید