سرویس سیاسی فردا: روزنامه کیهان در سرمقاله خود به مساله مومیایی رضا خان و اعتیاد به شبکه های اجتماعی پرداخته است که بخش هایی از آن در ادامه خواهد آمد:
- انتشار شایعه، اخبار دروغ و فریب افکار عمومی مسئلهای جدید نیست، اما با ظهور عصر دیجیتال و فراگیر شدن شبکههای اجتماعی و گوشیهای هوشمند، این موضوع نگرانکنندهتر از پیش شده است. این موضوع تنها یکی از دهها پیامد مخرب عصر دیجیتال و انسان اینترنت زده است.
- شبکههای اجتماعی در رقابت برای کسب توجه مردم، عملاً تبدیل به مخدر شدهاند. مردم چنان به گوشیهای هوشمند خود وابستگی و اعتیاد پیدا کردهاند که اگر یک روز یا حتی چند ساعت آن را در اختیار نداشته باشند، دچار استرس و اضطراب میشوند و گویی از قطار تمدن جا ماندهاند. روانشناسان نام این اضطراب را «فومو» گذاشتهاند؛ ترسِ مدرنِ از دست دادن. توجه کردن، امری مثبت و پسندیده است، اما باید توجه کرد که یکی از اصلیترین خصوصیات عصر دیجیتال، وارونه کردن مفاهیم و کارکرد واژههاست. توجه در این دنیای مجازی، «توجه جزئی مداوم» یا در واقع «بیتوجهی» است. عمق توجه و واکنش به مهمترین و تکان دهندهترین مسائل جهانی برای هر کاربر، در حد لمس یک آیکون و «لایک» یا «دیسلایک» کردن است.
- در جامعهای که ۴۰ میلیون گوشی هوشمند وجود دارد، یعنی عملاً حدود ۸۰ درصد از رای دهندگان بالقوه کشور، هیچ ابزاری بهتر از این مخدر هوشمند، برای پرت کردن حواسها از پرسشهای اساسی و بنیادین، به وسیله نسخه مدرن داستانهای ساختگی درباره کشف اسبهای تک شاخ و خفاشهای انسان نما در کره ماه نیست. مسائل اساسی و حیاتی کشور کم نیستند، اما به لطف گوشیهای هوشمند، همه دنبال آنند که بدانند بالاخره مومیایی رضاخان در شاه عبدالعظیم (ع) پیدا شده است یا خیر! برای آنان که از روبرو شدن با پرسشهای اساسی و سختگریزانند چه بهتر که مردم سرگرم پیدا شدن اسب تک شاخ در ماه و مومیایی در شاه عبدالعظیم باشند. هرکس هم با این لذت جمعی مخالفت کند، مرتجع و واپسگرا و ضد نظر و خواست مردم است. این شعبده بازی مدرن و هوشمندانه، لایک ندارد؟!
دیدگاه تان را بنویسید