سرویس سیاسی فردا: مهدی فضائیلی در بخشی از یادداشت خود در جام جم و فارس نوشت: در اواخر سال 89 بود که به دنبال شبه انقلابها در کشورهای شمال آفریقا و آنچه بیداری اسلامی و به تعبیر سکولارها بهار عربی خوانده شد، کشور سوریه نیز جولانگاه گروههای تروریستی قرار گرفت.
اگر چه دولت بشار اسد در آغاز، خطاهای بزرگی در مواجهه با اعتراضات در سوریه داشت اما از همان ابتدا معلوم بود جنس تحولات سوریه با جنس بیداری اسلامی کاملا" متفاوت است.
خشونت به کار گرفته شده و استفاده از سلاح گرم علیه نیروهای امنیتی از سوی معترضین و حمایت آشکار کشورهای منطقه و فرامنطقهای از این اعتراضات از جمله تفاوتهای آشکار بین تحولات سوریه با تحولات تونس و مصر و لیبی بود.
برنامهریزی و اقدام در سوریه با هدف سرنگونی بشار اسد آغاز شد اما هدف نهایی از تحولات سوریه، حمله به جمهوری اسلامی ایران طی دو یا سه مرحله بود!مرحله اول سرنگونی دولت قانونی بشار اسد و استقرار دولتی متشکل از گروههای تروریستی، مرحله دوم محاصره حزبالله و شکست آن و آسودهکردن خیال رژیم صهیونیستی و گام سوم، حمله به ایران!
رهبر حکیم و شجاع جمهوری اسلامی ایران خیلی زود اهداف پشت پرده این تحولات را متوجه شدند و در مقطعی که همه چیز به سرعت به نفع تروریستها و حامیانشان سپری میشد و هیچکس، بله هیچکس امیدی به شکست طرح آمریکایی-صهیونیستی در سوریه نداشت، تصمیم به یک حضور راهبردی در سوریه گرفتند.
دیدگاه تان را بنویسید