سرویس سیاسی فردا: وقایع و اخباری که طی این چند روز در آمریکا اتفاق افتاده است نشان میدهد که دولت و کنگره آمریکا سیاست تغییر رژیم را حداقل در سه کشور ایران، سوریه و ونزوئلا دوباره در پیش گرفته اند. مسالهای که حتی با تبلیغات ترامپ در کمپین انتخاباتی خودش نیز کاملا مغایرت دارد. ترامپ در مقام کاندیدای ریاست جمهوری بارها تلاشهای آمریکا برای سرنگونی دیکتاتورهای عراق، سوریه ولیبی را محکوم کرده بود با این حال اکنون علاوه بر تیلرسون برخی دیگر از مقامات دولت او تاکید کرده اند که تا زمان سرنگونی مقامات فعلی ایران، این کشور هم چنان دشمن آمریکا محسوب میشود. دراین باره سه نکته را میتوان از برخی تحلیلهای رسانههای خراجی استنباط کرد که ماحصل آن حمایت بسیاری از سیاست مداران و تحلیلگران آمریکایی از سیاست حمایت از میانه روهایی مانند حسن روحانی به جای تغییر رژیم در ایران است چرا که با حمایت از روحانی نیز آمریکا میتواند به بسیاری از اهداف خود دست پیدا کند.
۱ -در جلسه استماع روز ۱۴ ژوئن رکس تیلرسون وزیرخارجه ترامپ اعلام کرد که برای تغییر صلح آمیز رژیم در ایران از عناصری درون حکومت این کشور حمایت میکند، از سوی دیگر سناتور کاتن جمهوری خواه نیز در ماه جاری گفته بود که سیاست آمریکا باید به تغییر رژیم در ایران تبدیل شود. جان گلاسر پژوهشگر موسسه کاتو در این باره میگوید: رویکرد جدید آمریکا کاملا کوته بینانه و غیر ممکن است و برای من عجیب است که افراد خواهان سیاست تغییر رژیم چرا از گذشته و اتفاقاتی که با این سیاست افتاد درس نمیگیرند.
آمریکا از سال ۲۰۰۱ حدود ۴ تریلیون دلار برای دخالت مستقیم در خاورمیانه و شمال آفریقا هزینه کرد و در نهایت حکومتهای عراق، لیبی، افغانستان و حتی دولت غرب گرای مصر نیز ساقط شد. البته اگر چه بسیاری از آمریکاییها از این مساله خبر ندارند، با این حال این کشور سابقهای طولانی از تلاش برای تغییر رژیم در ایران دارد. سال ۲۰۰۳ بود که سیا تایید کرد در برکناری محمد مصدق نخست وزیرایران در جریان کودتای ۱۹۵۳ نقش داشته است.
پایگاه ریزن درباره این سیاست در قبال ایران در مطلبی با عنوان سیاست تغییر رژیم در ایران نه محتاطانه است نه ضروری مینویسد: حسن روحانی در انتخابات اخیر ایران ندای میانه روی و آزادی سر میداد و در نهایت نیز برنده انتخابات شد که نشان میدهد مسیر درستی را انتخاب کرده است. با توجه به وضعیت بسیاری از جوانان ایرانی و نیز فضای جامعه ایران بعید نیست تحولی در سیاست این کشور رخ دهد. حتی اگر این اتفاقات هم رخ ندهد برای یافتن درست بودن یا غلط بودن این سیاست کافی است نگاهی به عراق و سرنگونی صدام به دست آمریکا بیندازیم. عراق در این ۱۴ سال به مراتب بی ثباتتر از قبل بوده است و به سرزمینی پربار برای رویش ترورویسم تبدیل شده است. هیچ کس نمیتواند بگوید که سیاست تغییر رژیم در عراق ارزش تکرارش را دارد.
۲ -پولتیکو دیگر رسانه آمریکایی نیز در مطلبی پیرامون سیاست تغییر رژیم در ایران مینویسد: حامیان این سیاست میگویند تنها راه متوقف کردن تهران و رفتارهای خطرناک این کشور این سیاست است با این حال مخالفان سیاست تغییر رژیم معتقدند این سیاست در نهایت میتواند به افزایش حمایت مردمی حکومت ایران منجر شود و دقیقا به خاطر همین نکته بود که اوباما رئیس جمهور پیشین آمریکا در سال ۲۰۱۳ اعلام کرده بود که آمریکا دیگر به دنبال تغییر رژیم در ایران نیست.
۳ -در مقابل این ایده که روحانی میانه روتر است و توافق هستهای نیز میتواند به تقویت میانه روها در ایران کمک کند مقامات دولت ترامپ معتقدند که روحانی تنها ماسکی از میانه روی بر صورت داشته و این توافق نیز تنها راه گریزی برای رسیدن ایران به اهدافش فراهم کرده است. در یادداشتی که چندی پیش درباره توصیهها برای تغییر رژیم در ایران منتشر شد، به ترامپ توصیه شده بود که برای این کار از اتحادیههای کارگری و صنفی، سازمانها و اصناف دانشجوی و نیز روحانیون مخالف استفاده کند. با این حال مایک مورال معاون پیشین سیا در این باره میگوید: حتی بحث درباره سیاست تغییر رژیم در ایران نیز آسیب زاست و این سیاست اشتباهی هولناک خواهد بود. این کار فقط میانه روها را تضعیف میکند به تندروهای ایرانی فرصت این را میدهد که آمریکا را متهم به دخالت در این کشور کند و علیه میانه روها گزکی به دست آنها دهد.
دیدگاه تان را بنویسید