این جماعت به ۱۰۰ نفر هم نمیرسند!
وقتي ميگوييم اصلاحطلبان مقصود و منظور افراد خاصي هستند كه تبلور آنان در حزب سابق مشاركت، سازمان مجاهدين، ادوار تحكيم و شخص خاتمي و چند روشنفكر دانشگاهي است كه در داخل و خارج كشورند.
روزنامه جوان: دکتر عبدالله گنجی در کانال تلگرامی خود نوشت: همه اين جماعت به 100نفر نميرسند. اين افراد مولدان انديشه اصلاحطلبي هستند و بخشي نيز حاملان اين انديشهاند. بقيه اصلاحطلبان(كه از درون بعضاً به آنان اصلاحطلب بدلي ميگويند)در نسبت با نظام، اصلاحطلب نيستند. نقد آنان به بخشهايي از نظام در بعد روشها و تفسيرهاست. آنچه در ذيل مينويسم منظور دسته اول يا مولدان انديشه يا طراحان مصايب اصلاحطلبان در 20 سال گذشته است. اين دسته پس از آسيبهايي كه در سال 1388 به خود و نظام رساندند، به اين نتيجه رسيدند كه مسير مد نظر مسدود است و توان بازگشايي آن فعلاً وجود ندارد، بنابراين سه مرحله كاشت، داشت و برداشت را با شروع رياست جمهوري روحاني در 1392 در دستور كار قرار دادند. 1ـ مرحله كاشت: در دولت اول روحاني ابتدا براي بازگشت مجدد به نظام سعي در آرامسازي كردند و اعتمادسازي را با تحميل آنچه نميپسندند در دستور كار قرار دادند و سرپلگيري در حاكميت از طريق جاپاهاي روحاني را شروع كردند و تا حدود زيادي موفق شدند. تدبيرشان در اين مرحله عقب كشيدن بخش فكري و به ميدان فرستادن اقمار اصلاحطلبان و متعلقين عاطفي بود كه بعضاً هيچ شناختي از انديشه اصلاحطلبي (انديشه اصلاحطلبي به معني تئوريك آن) ندارند. 2ـ مرحله داشت: در دولت دوم روحاني به دنبال توليد ريشههاي اصلاحطلبي با بذرهاي اصلاح شده هستند تا بتوانند سرپلهاي اخذ شده را تثبيت نمايند. بنابراين در اين چهار سال به دنبال تقويت ريشهها، بدون تحريك حاكميت خواهند بود. اتاق فكر اين چهار سال همچنان تبلور بيروني نخواهد داشت. طوري عمل ميكنند كه در آخر دولت روحاني خودشان مستقلاً به پله قدرت نزديك باشند و اين نزديكي توسط سيستم به رسميت شناخته شود. 3ـ مرحله برداشت: سال 1400 مرحله برداشت است. آن روز باهويت و جوهره خود به ميدان خواهند آمد و افرادي مانند لاريجاني، ناطق و روحاني را ديگر نخواهند شناخت. اگر آن روز بتوانند مهرههاي سوخته را وارد قدرت كنند، به بازي سالهاي 1377 به بعد ورود ميكنند و به نقطه صفر باز خواهند گشت. اما برخي از آنان نگرانند كه امثال تاجزاده نگذارند از حساسيت گيرندههاي حاكميت كم شود و نقشه راه به هم بريزد. اما براين باورم تا صداي اصلاحطلبان مذكور با بلندترين پژواك بر عدم تقلب در88 در فضاي كشور نپيچد و تا از شعارهاي ساختار شكن سال 1388ـ كه ربطي به تقلب ادعايي و احمدينژاد نداشت ـ ابراز برائت نكنند همه تدابير ابتر خواهد ماند.
دیدگاه تان را بنویسید