روزنامه صبح نو: تاریخ پنجاه سال اخیر ایران بر مدار گفتمان انقلاب اسلامی شکل گرفته است و شخصیتهای سیاسی کشور در نسبتی که با این گفتمان یافتهاند، شناسایی میشوند.
آیتالله هاشمی رفسنجانی از معدود شخصیتهای سیاسی ایران بود که درتمامی این دوران درکانون تکاپوهای سیاسی و اجتماعی ایران نقشآفرینی کرد. کنش سیاسی وی در بخش اعظم این دوران همراه با گفتمان غالب سیاسی کشور بود و در مقاطع محدودی که در گفتمان مغلوب قرار گرفته بود، نظام سیاسی کشور ظرفیت لازم را برای پذیرش نقشآفرینی وی فراهم ساخت. در مقطعی که رویکرد انتقادی بر مواضع سیاسی وی غلبه داشت، برخی به توهم خیرخواهی برای انقلاب اسلامی و دیگرانی از سر کینه توزی، میکوشیدند که هاشمی رفسنجانی را به خارج از چارچوب نظام سیاسی برانند؛ اما هاشمی هوشمندتر از آن بود که سرمایهای را که در سابقه انقلابی خود اندوخته بود، هبط کند و نظام نیز داناتر از آن بود که فرصت انتقادگری وی را به تهدید مخالفت و دشمنی بدل سازد.
شاید این اولین تجربه نظام سیاسی ایران بود که موضع انتقادی یکی از همراهان اصلی حاکمیت را تحمل میکرد و آنرا به سوی مخالفت و حذف سوق نمیداد. در نهایت هاشمی رفسنجانی زمانی از فضای سیاسی کشور رخت بربست که پس از دورهای حاشیهنشینی به مرکز گفتمان سیاسی کشور بازگشته بود و وداعی خوش هنگام را برای وی رقم زد. از خداوند منان برای ایشان، رحمت و ثوابی درخور مجاهدتهای انقلابیشان مسألت داریم.
دیدگاه تان را بنویسید