افشای دیدار محرمانه اولاند و مریم رجوی

سرویس سیاسی فردا- پیروزی فرانسوا اولاند کاندیدای حزب سوسیالیست در انتخابات ریاست جمهوری فرانسه، و شکست سارکوزی، بازتاب مثبتی در بین ایرانیان در فضای مجازی و گفتگوهای حقیقی داشت. این واکنش ها عموما به خاطر عملکرد گستاخانه و تهدید آمیز سارکوزی برضد کشور و ملت ایران در پنج سال ریاست جمهوری اش است. اما استقبال از شکست سارکوزی، نباید ایرانیان را به کاندیدای دیگر دلخوش می کرد. و حالا بعد از سه سال معلوم است که اولاند کمتر از سارکوزی با ایران دشمنی ندارد. چه در مذاکرات هسته ای که فرانسه نقش پلیس بد را ایفا کرد و چه حالا که میزبان منافقین وسایر تروریست ها و دشمنان ایران شده است.

سابقه‌ی روابط سوسیالیست‌های فرانسه با ایران

در دوران انقلاب اسلامی در ایران در سال ۱۹۷۹، والری ژیسکاردستن از جمهوری خواهان رئیس جمهور فرانسه بود. زمانی که فرانسه میزبان امام خمینی، بنیانگذار انقلاب اسلامی بود و کشورمان لحظات حساسی را پشت سر می گذاشت. و یکی از دلایل رسانه ای شدن انقلاب اسلامی، حضور امام خمینی در فرانسه بود. با حضور امام در فرانسه، صدای انقلاب مردم ایران را جهانیان بهتر و بیشتر شنید.

فرانسوا میتران سال ۱۹۸۱ یعنی دو سال و اندی پس از انقلاب اسلامی در ایران، در فرانسه بر سر قدرت آمد. آمدن سوسیالیست ها به قدرت در فرانسه همزمان با جنگ ایران و عراق بود. فرانسه ی دوران فرانسوآ میتران به عراق میراژ و موشک های دوربرد فروخت و نتیجه ی آن تجهیزات فرانسوی در دست صدام، بمباران متناوب تهران و شهرهای بزرگ ایران بود.

در همان دوران موشک باران تهران با موشک های فرانسوی و میراژ فرانسوی بود که محتشمی پور (وزیر کشور وقت) سفارت فرانسه در تهران را با تانک محاصره کرد. واکنش فرانسه به این کار نیز حمله به سفارت ایران در پاریس و ضرب و شتم کارمندان و دیپلمات های سفارت ایران بود. ضرب و شتم برخی از دیپلمات های رده بالای سفارت ایران به حدی بود که منجر به ضایعه های جسمی بلند مدت و میان مدت شده بود.

شهر فرانسوی که خانه‌ی تروریست‌ها شد

شهر اور سور لوآز پایگاه دوم منافقین پسر از اشرف محسوب می‌شود

در دوران فرانسوآ میتران، مجاهدین خلق که در پاریس مستقر بودند، به دلیل فعالیت های تروریستی و حمل اسلحه، از پاریس اخراج شدند و به پایگاه اشرف در عراق کوچ کردند. اما کوچ زیرپوستی این گروهک تروریستی به اور سور لوآز (شهری ۶۰۰۰ نفری در شمال پاریس) هم از همان زمان آغاز شد. این شهر که به شهر ون گوگ معروف است و ون گوگ در این شهر زندگی کرده و در همانجا درگذشته است، کم کم به پایگاه شماره ی ۲ مجاهدین خلق تبدیل شد. آنها با پول هنگفتی که در شهر اور سور لوآز خرج کردند، شهر را عملا به دست گرفتند و شهردار سوسیالیست شهر ( ژان پیر بکه Jean Pierre Béquet که از سال ۱۹۸۹ شهردار این شهر است) عملا به عامل و مزدور مجاهدین تبدیل شده است. تا حدی که چند سال پیش برخی از جدا شدگان و توابین مجاهدین، وقتی در شهر اور سور لوآز تجمع اعتراضی بر ضد سازمان مجاهدین برگزار می کنند، توسط عوامل مجاهدین و پلیس شهر اور سور لوآز به شدت مورد ضرب و شتم قرار می گیرند و تا حد مرگ کتک می خورند و شکایت شان هم به جایی نمی رسد. آن هم در مهد آزادی بیان و اعتراض.

حمایت های علنی میتران و سوسیالیست ها از مجاهدین به حدی عادی و معمولی شده بود، که در زمان شیراک (رئیس جمهور پس از میتران)، و در زمان وزیر کشور سارکوزی، وقتی پلیس فرانسه به مقر مجاهدین در اور سور لوآز حمله کرد، تعجب همگان را برانگیخت! سارکوزی، مریم رجوی را مدتی بازداشت کرد. اگرچه لابی مجاهدین قوی تر از آن بود که حکمی قضایی برایش صادر شود.

اعلام همبستگی اولاند با منافقین

لیبراسیون در سال ۲۰۰۴ ( در زمان دولت ژاک شیراک در فرانسه و دولت محمد خاتمی در ایران)، خبر از دیدار پنهانی دبیر اول حزب سوسیالیست فرانسه (فرانسوآ اولاند) با مریم رجوی را منتشر می کند.

خبر لیبراسیون از اعلام همبستگی اولاند و مجاهدین خلقلیبراسیون، این دیدار را مسخره و تا حدی حیله گرانه می خواند و خاطرنشان می کند به هر حال خبر این دیدار به بیرون درز نکرده است. لیبراسیون می گوید که این دیدار در شهر اور سور لوآز و در مقر مجاهدین خلق برگزار شده است و اشاره می کند که گروهک مجاهدین خلق یک گروهک متعصب تروریستی می باشد و این درحالی ست که فرانسوآ هولاند دست مریم رجوی را به گرمی می فشارد و از گروهک مجاهدین خلق اعلام حمایت می کند.

با تغییر سارکوزی چه چیزی تغییر کرده است؟

در انتخابات سال ۲۰۰۷ ، مجاهدین در کمپین تبلیغاتی سگولن رویال کاندید سوسیالیست ها و رقیب سارکوزی، حضور فعال داشتند و تبلیغات بخش لوآز و خیلی از شهرهای اطرافش دست مجاهدین بود. و پول های هنگفت برای سگولن خرج کردند. اما منبع درآمدی منافقین هرگز اعلام نشد، هرچند گفته می‌شود منافقین در بنگاه های مالی فرانسه سرمایه گذاری کرده و این اموال از آن ناشی شده است. اما به نظر می‌رسد معافیت‌های مالیاتی و کمک‌های پنهانی لابی‌ها در فرانسه بیش از اینها موثر هستند.

هرچند دو دوران حاکمیت راستگرایانی چون سارکوزی، سیاست تقابلی با ایران با شدت دنبال می‌شد، اما سیاست آنها نسبت به ایران شفاف بود و به طور علنی اعلام می‌شد. اما روابط پنهان و آشکار سوسیالیست ها با گروه‌های تروریستی همچون منافقین، آینده‌ی مبهمی را در سیاست اتخاذی آنها در مورد آنها نشان خواهد داد.