14 و 15 خرداد؛ بهانههایی برای جور دیگر دیدن!
14 خرداد یک روز نیست، شاید بهانه‌ای برای جور دیگر دیدن است، باید دید که گرچه رهبری از سلاله پاکان تا خدا پر کشید، اما زمین خالی از حجت حق نشد، 15 خردادماه دیروز شعار «یا مرگ یا خمینی» سر داده میشد و آن شعار تا امروز زنده است!
خبرگزاری فارس: 27 سال است که 14 خردادماه در سوگ بنیانگذار کبیر انقلاب اسلامی و بتشکن تاریخ، نه‌تنها ایران بلکه مردم و سران کشورهای آزاده جهان به برگزاری برنامه‌های مختلف و تبیین آرمان‌های آن یگانه دوران و عالم روحانی پرداخته و سیمای دیار خود را به نحوی میآرایند که هر رهگذری را یاد ابرمردی بیندازند که عصر جدید را با جهان‌بینی الهی و مکتب اسلام ناب آشنا کرد.
در عصری که طراحان اسلام آمریکایی با تمام توان به مقابله با اسلام محمدی(ص) و مکتب الهی برخاسته بودند، مردی از سلاله پاکان با شعار «نه شرقی، نه غربی، جمهوری اسلامی» به‌پاخاست و در قامت «خلیلالله» به مبارزه با بتهای زمان پرداخت.
او آمد تا کشوری را که 2500 سال زیر یوغ استکبار، استعمار و نظام شاهنشاهی و موروثی بود را به مدد دست غیب الهی، علمای زمان و امت «حزبالله» و مردمان کوخنشینی که یک تار مویشان را با کاخنشینان تعویض نمیکرد، با پرچم «استقلال، آزادی، جمهوری اسلامی» به قلههای عزتمندی برساند و اینچنین بود که در زمستان سرد و تاریک، بهاری لطیف و روشن را به ارمغان آورد.
14 خرداد 68 بود که روح «روحالله» رهبری از سلاله پاکان به سوی خدا پرواز کرد و یک ملت را در سوگ و ماتم نشاند، هنوز 40 روز نشده بود که بارگاه آن یگانه دوران ساخته شد و از آن سال تاکنون، مأمن دل آزادیخواهان جهان شد.
27 سال است که در روزهای منتهی به چهاردهم خردادماه، شاهد حضور باشکوه مردم ایران و حتی سایر کشورهای جهان در مرقد امام خمینی(ره) هستیم، محلی که همچون آفتاب میدرخشد و آفتابگردانها صورت خود را بهسمت این خورشید تابان میگیرند.
شهرها و روستاها در حد توان، سیمای دیار خود را تغییر میدهند و یاد آن بتشکن تاریخ را گرامی میدارند.
از استان مازندران نیز انتظار میرفت تا در این دیار علوی‌تبار، سیمای شهرها بهویژه مرکز استان را بیش از پیش به یاد و خاطره امام راحل اختصاص می‌داد تا از نظر رهگذران مورد انتقاد قرار نگیرد.
امسال سیمای مازندران مانند سال‌های قبل نبود؛ البته مراسم‌های متمرکز سالگرد ارتحال امام، اعزام اقشار مختلف مردم به مرقد امام، مراسم‌های داخلی سازمان‌ها و ادارات و نهادهای مختلف برای 14 و 15 خردادماه در نظر گرفته شد، اما چهره شهرها آنطور که باید برای سالگرد ارتحال امام خمینی(ره) و 15 خرداد رخ نشان می‌داد، نبود.
نماینده ولی فقیه در مازندران و امام جمعه ساری نیز روز گذشته در خطبه‌های نماز جمعه این شهرستان به انتقاد از وضعیت موجود پرداخت و گفت: 14 و 15 خرداد عاشورای ملت ایران است و چطور می‌شود که برای شعرخوانی و برپایی کنسرت، برنامهریزی می‌شود، اما وقتی به مراسم سالگرد ارتحال حضرت امام خمینی(ره) و 15 خردادماه میرسیم، فعالیتهای مطلوبی صورت نمیگیرد.
آیتالله نورالله طبرسی از هیئت‌های مذهبی و دستاندرکاران شهری و استانی در زمینه این برنامه‌ها خواست تا در برپایی چنین مراسم‌های تجدیدنظر کرده و موجبات گلایهمندی اقشار مختلف مردم را فراهم نکنند.
موضوع قابل تأمل این است که مراسم‌های ملی و مذهبی هر ساله برگزار می‌شوند و هر مدیری باید این تقویم را حفظ باشد، هر ساله به مناسبت 22 بهمن، نیمه‌شعبان، عید غدیر، مبعث رسول اکرم(ص)، 13 رجب، 14 و 15 خرداد، ماه رمضان، تاسوعا و عاشورا و دیگر روزهای خاص ملی و مذهبی، برنامه‌های مختلفی در سراسر کشور برگزار می‌شود که پس از گذشت حدود چهار دهه از انقلاب اسلامی، دیگر مدیران باید خود به طراحی برنامه‌های شاخص در این روزها پرداخته، اعتبارات آن را تأمین کرده و منتظر جلسه و دستور نباشند.
گاهی در اعیاد ملی و مذهبی و در مراسم‌های میلاد یا وفات ائمه اطهار(ع) حتی از نصب یک پارچهنوشته یا کاغذ نوشته بر سر درب ادارات و سازمان‌ها دریغ می‌شود، در حالی که هزینه مهمی را دربرنمیگیرد و در صورت امکان و با اندکی هنر و سلیقه به خرج دادن، میتوان از یک بنر و پارچهنوشته برای چندین سال متوالی استفاده کرد.
گاهی میبینیم که برای ورود یک وزیر یا حتی شخصیت استانی به یک شهرستان، بر سر درب ادارات و نهادها و حتی در ورودی و خروجی شهر و روستا، بنرها و پارچهنوشتههای شکیل خیرمقدم نصب می‌شود و قابل توجه است که برخی از شخصیتهایی که نام آنها به زیبایی نوشته می‌شود، حتی افتخار حضور هم نداده‌اند! اما همین ادارات و نهادها وقتی پای برنامه‌های ملی و مذهبی به میان می‌آید، از نبود اعتبارات یا فراتر از آن، گاه از «بیاطلاع بودن» و «برخورد با تعطیلات» سخن میگویند!
سخن کوتاه باید و باید گفت که 14 خرداد یک روز نیست، شاید بهانه‌ای برای جور دیگر دیدن باشد، باید دید که گرچه رهبری از سلاله پاکان تا خدا پر کشید، اما زمین خالی از حجت حق نشد و مقتدایی دیگر محبوب آزادگان جهان است.
15 خرداد نیز بهانه‌ای دیگر است برای اینکه اگر دیروز شعار «یا مرگ یا خمینی» داده میشد، امروز نیز هستند جوانان و دلدادگانی که به تأسی از همان شعار، پشتیبان ولی فقیه زمان خود هستند.
آری! 14 و 15 خرداد را باید قدر بدانیم که هر دو از نگاهی ژرف، نقطه عطفی در انقلاب اسلامی و تشکیل حکومت حق بر زمین هستند، بگذاریم کوچه‌ها و معابر شهرها از 14 و 15 خردادماه بگویند تا اگر از نوجوان و جوان امروز پرسیدند، چرا باید 14 و 15 خرداد را گرامی بداریم، یک دنیا حرف برای گفتن داشته باشد.
امید که بهانه‌ها را برای کارهای دیگری به‌کار گرفته و شاهد برنامه‌ها و فعالیت‌هایی باشیم که برای بهترین «بهانه»ها، برای تبلیغ علم، هنر، دین، فرهنگ، عزت و ارزشهای انسانی، انقلابی و الهی گرفته شده و دیگر جای هیچ چانهزنی و بهانه‌ای نباشد.
دیدگاه تان را بنویسید