مگر تصاویر مینو خالقی جعلی نبود؟
چنانچه استدلال خانم خالقی مبنی بر جعلی بودن تصاویر منتشر شده وی را بپذیریم پس وزیر کشور به این «زن مسلمان و پایبند به اصول شریعت اسلامی» تهمت زده و «حق شکایت» از وزیر محفوظ است اما اگر این تصاویر جعلی نیست پس خالقی در بیانیه رسمی خود سعی در کتمان حقیقت و اغوای عمومی داشته است.
خبرگزاری فارس: روز دوشنبه هفته جاری روابط عمومی وزارت کشور اعلام کرد، رحمانی فضلی در روز سیزدهم اردیبهشت و دقایقی پس از انتشار تصاویر مینو خالقی در فضای مجازی، در نامهای به معاون امنیتی و انتظامی خود دستور داد در اسرع وقت نسبت به شناسایی عامل یا عاملان انتشار تصاویر خصوصی منتسب به نامبرده اقدام کند. در بخشی از نامه وزیر کشور تاکید کرد: «نظر به انتشار تصاویر خصوصی منتسب به سرکار خانم مینو خالقی، در فضای مجازی، که منجر به شکستن حریم خصوصی نامبرده و جریحهدار شدن افکار عمومی گردیده است لازم است ترتیبی اتخاذ فرمائید، در اسرع وقت و با همکاری پلیس فتا نیروی انتظامی وعنداللزوم با مشارکت سایر نهادهای امنیتی و اطلاعاتی، نسبت به ردیابی و شناسائی عامل یا عاملین این اقدام غیرقانونی، غیرانسانی و مغایر با موازین اسلامی اقدام و پرونده متشکله به منظور بررسی و برخورد قانونی با مرتکب یا مرتکبین این امر، بدون فوت وقت در اختیار دستگاه قضائی ذیربط قرار گرفته و نتیجه به اینجانب گزارش شود» پس از دستور وزیر کشور، خبرهای رسیده در فضای مجازی حاکی از آن بود که در این خصوص شب گذشته ادمین کانالی که نسبت به انتشار این تصاویر اقدام کرده بود، دستگیر شده است. البته اینجا این شبهه نیز باقی است که دستگاههایی که میتوانند اینگونه با سرعت ادمین یک کانال را دستگیر کنند چگونه با هزاران کانال هتاک به مقدسات برخورد نمیکنند. در این خصوص دلایلی وجود دارد که تصاویر انتشار یافته مصداق تصاویر خصوصی نیست. اولا اینکه قبل از جریانات اخیر این تصاویر توسط مسیح علینژاد ضدانقلاب فراری و در سناریوی «آزادی یواشکی» انتشار یافته و سوال اینجاست که این تصاویر را چه کسی به وی رسانده است؟ ثانیا اینکه تصاویر انتشار یافته در اماکن عمومی است که در یکی از تصاویر، خانم مذکور بدون حجاب در حال صحبت با یک فرد خارجی است. پس نمیتوان این تصاویر را خصوصی نامید. جالب اینجاست در همان روز 13 اردیبهشت رسانههای اصلاحطلب، بیانیهای از خالقی را منتشر کردند که تصاویر مذکور را تکذیب و تصریح کرده که در حال پیگیری قضایی این موضوع است. در بیانیه خالقی آمده بود: «در کمال تأسف افرادی بیهویت و منفعتطلب که در رسیدن به منافع و مطامع سیاسی خود تمامی اصول شرعی و قانونی را زیر پا میگذارند ؛ اقدام به انتشار تصاویر جعلی و انتساب بیشرمانه آنها به اینجانب در فضای مجازی نمودهاند؛ بدین وسیله ضمن تکذیب شدید هرگونه ارتباط این تصاویر جعلی به خود، از کلیه مراجع ذیصلاح تقاضا مینمایم در جهت حفظ شئون جامعه اسلامی و حق خود به عنوان زنی مسلمان و پایبند به اصول شریعت اسلامی با جدیت کامل با برهم زنندگان امنیت روانی جامعه و مرتکبین جرم افترا در این زمینه برخورد نمایند.» حال چنانچه استدلال خانم خالقی مبنی بر اینکه تصاویر ذکر شده جعلی است را بپذیریم پس وزیر کشور جزو افرادی است که به این «زن مسلمان و پایبند به اصول شریعت اسلامی» تهمت زده و قاعدتا «حق شکایت» از وزیر محترم برای خانم خالقی محفوظ است اما اگر این تصاویر جعلی نیست و واقعی است پس خانم خالقی در بیانیه رسمی خود سعی در کتمان حقیقت و اغوای عمومی داشته است. هر چند اکنون خالقی با رای هیات عالی اختلاف قوا از راهیابی به مجلس بازمانده است اما این سوال در اذهان باقی است چنین فردی که از ابتدای کار خود اینگونه به ملت و همشهریانش دروغ میگوید میتوانست وکالت مردم متدین، با فرهنگ و سرافراز شهر اصفهان را طی 4 سال بر دوش بکشد؟
دیدگاه تان را بنویسید