مروری بر حضوری مقتدرانه
سیزدهمین اجلاس سران کشورهای عضو سازمان همکاری اسلامی در حالی در استانبول برگزار شد که رئیس جمهور علاوه بر این که در نطق خود مواضع جمهوری اسلامی را به روشنی بیان کرد، با حاضر نشدن در نشست اختتامیه نیز اعتراض ایران را به بیانیه‌ی پایانی این اجلاس نشان داد.
خبرگزاری ایسنا: چهارشنبه گذشته حسن روحانی که راهی استانبول بود، در فرودگاه مهر آباد ابراز امیدواری کرد که نشست استانبول برای رفع اختلافات و تقویت وحدت دنیای اسلام راهگشا باشد.
دستور کار اجلاس سیزدهم سران کشورهای عضو سازمان همکاری اسلامی (OIC)، مبارزه با تروریسم و افراط گرایی بود و 57 کشور عضو با شعار اتحاد و همبستگی برای عدالت و صلح در این اجلاس دو روزه شرکت کرده بودند، اما برخی اتفاقات این نشست نشان داد که در حال حاضر و با توجه به مواضع و سیاست‌های برخی کشورها، نه از عدالت و صلح خبری است و نه می‌توان امیدی به مبارزه با تروریسم و افراط گرایی داشت.
نطق رئیس جمهوری اسلامی ایران در این اجلاس به روشنی مواضع ایران را نشان داد. روحانی با یاد آوری تاریخچه و دلایل افول تمدن اسلامی تاکید کرد: «اکنون متاسفانه تاریخ تکرار می‌شود و هجوم همه جانبه به جهان اسلام مجددا شدت گرفته و این بار به شکل جدید و با استفاده از اسلام علیه اسلام سر برآورده است.»
روحانی همچنین اظهار کرد: «اگر صدها میلیاد دلار از ذخایر و منابع امت اسلامی به جای آن که صرف رشد و اشتغال جوانان شود، به بهانه هراس‌های موهوم صرف پر کردن زرادخانه‌های نظامی شده، چگونه می‌توان از وحدت سخن گفت؟»
رنیس جمهور با محکوم کردن هر نوع جنایتی در هر نقطه از دنیا، سه راهکار اولویت گفت و گو، امنیت پایدار و پیشرفت علمی را راه‌های ایران برای مقابله با خشونت دانست و تصریح کرد: «باید همواره خطر رژیم صهیونیستی را به عنوان منبع اصلی تولید خشونت و افراطی گری به خاطر داشت.»
وی همچنین اشاره‌ای به تنش‌های اخیر میان ایران و عربستان داشت و گفت: «نه عربستان مشکل ایران است و نه ایران مشکل عربستان. مشکل اصلی جهل، تعصب و خشونت ورزی است.»
روحانی در بخش پایانی صحبت‌های خود تاکید کرد: «نباید هیچ گونه پیامی که به تفرقه در میان امت اسلامی دامن بزند از سازمان همکاری اسلامی برخیزد. هر حرکت تفرقه‌افکنانه‌ای از آنجا که اجماع این سازمان و امت اسلامی را به همراه ندارد و با فلسفه تشکیل این سازمان در تعارض است، قطعا بی اعتبار است.»
شاید همین جملات پایانی شاه بیت سخنان روحانی به حساب می‌آمد و نوع برخورد او با سران برخی کشورها نیز نشان داد که رئیس جمهور از موضع اقتدار پا به این اجلاس گذاشته است.
از طرف دیگر تلاش سعودی‌ها برای بهبود روابط مصر و ترکیه با حاضر نشدن سیسی در این اجلاس و ترک کردن مراسم افتتاح از سوی سامح شکاری وزیر خارجه مصر که ریاست دوره‌ای را به ترکیه تحویل داد، با شکست مواجه شد و بحث‌های پیرامون مبالغی که عربستان به حساب وزیر خارجه مالزی واریز کرده است باعث شد تا شعار وحدت و یکپارچگی که ترکیه برای نشست انتخاب کرده بود در عمل محقق نشود.
برخی کشورها نیز در تنظیم بیانیه پایانی تلاش داشتند میان کشورها اسلامی شکاف ایجاد کنند که البته موفق نشدند و حتی این اتهام به آنها وارد شد که در امور داخلی سایر کشورها دخالت و در منطقه بحران سازی می‌کنند.
شاهکار ماجرا هم بیانیه پایانی بود که چهار بند آن به نوعی علیه جمهوری اسلامی و حزب الله تنظیم شد، اما اعتراض شدید هیات ایرانی و حتی لبنان، عراق، الجزایر و تونس را به همراه داشت تا جایی که حاضران بر سر بیانیه پایانی به اجماع نرسیدند و این بیانیه در نشست اختتامیه قرائت نشد.
رئیس جمهور در این سفر دیدارهای دو جانبه‌ای هم با روسای جمهور اندونزی، آذربایجان، سنگال و رئیس مجلس سنای الجزایر و پادشاه برونئی نیز داشت و باز هم برتحکیم روابط کشورهای اسلامی و جلوگیری از خشونت تاکید کرد.
به هر حال نتایج این سفر در صورت حضور نیافتن رئیس جمهور در اجلاس ممکن بود به گونه‌ای دیگر رقم بخورد ضمن این که نطق محکم و متقن روحانی توانست از منافع ایران به خوبی دفاع کرده و نشان دهد که جمهوری اسلامی به جای خشونت، برای حل مشکلات منطقه و کشورهای اسلامی راهکارهای دیپلماتیکی دارد. البته به شرطی‌که پول‌های باد آورده برخی کشورها اجازه فکر کردن به روسای آنها را بدهد.
دیدگاه تان را بنویسید